Μη με αφήσεις

Κεφάλαιο 38

Το ξυπνητήρι χτύπησε και σηκωσα το χέρι μου να το κλείσω .Ή ώρα μόλις είχε πάει 8 και έπρεπε να ετοιμαστώ γιατι θα  ερχόταν ο Αποστολής σε μία ώρα .Μπήκα στο μπάνιο , αν και έκανα χθες ένα ντους  σήμερα νιώθοντας λίγο αγχωμένη πίστευα ότι έπρεπε να κάνω ένα ξανά.Περασαν περίπου είκοσι λεπτά εντάξει χαλάρωσα λιγάκι όχι τόσο πολύ αλλά δεν έπρεπε να με απασχολεί αυτό τώρα .Έλεγξα αν είχα πάρει όλα τα πράγματα που είχα ετοιμάσει και γράψει στο σημειωματάριο μου -το έκανα συνήθως, σχεδόν για τα πάντα -  και φορεσα τα ρούχα που είχα ετοιμάσει ενα μαύρο  τζιν με σκισιματα στο γόνατο ,μία άσπρη τιραντε μπλούζα και μία ελαφριά ζακέτα σε στυλ κιμονό .
Τα μαλλιά μου τα επιασα πάνω σε στυλ 'κεφτε' και άφησα δύο τούφες .Είχαν ήδη στεγνώσει μιας και ήμασταν στη μέση του καλοκαιριού .Βάφτηκα ελαφρά και κατεβηκα κάτω να πάρω το τελευταίο πρωινό με τους γονείς μου ,,,ακούγεται κάπως το ξέρω αλλά τώρα θα είμαι πρακτικά σε ένα δικό μου σπίτι με τον κολλητό μου και θα σπουδάζω ουφφφ πως πέρασε έτσι ο καιρός ούτε που το κατάλαβα έπρεπε να το  παραδεχτώ δεν ήμουν έτοιμη να αφήσω τους ανθρώπους που μεγάλωσα εδω και όλα αυτά τα χρόνια και τους αγαπώ όσο τίποτα στο κόσμο .
"Ναταλία αγάπη μου  γιατί κλαις." Με ρώτησε ή μαμα καθισμένη με τον μπαμπά στο τραπεζι της κουζίνας καθώς τους πλησίαζα .
Δεν το είχα αντιληφθεί καν τα σκούπισα αμέσως και καθισα κάτω στην καρέκλα χαμογελώντας τους καθώς με κοιτούσαν και οι δύο περιμένοντας απάντηση.
"Απλά είναι που να θυμήθηκα το σκυλί μας το Σνάγκι ."είπα ψέματα γιατί δεν ήθελα να τους κάνω να νιώσουν άσχημα πως δεν είμαι ακόμα έτοιμη γιατί θέλω να τουσ κάνω υπερήφανους .
"Ναταλία μου έφυγε από τη ζωή εδώ και χρόνια ..."μου είπε ή μαμά με συγκινημένη φωνή ήταν έτσι εδώ και δύο μέρες .Έτοιμη να κλάψει .
"Το ξέρω ."της είπα και έφερα στα χείλη μου το ποτήρι με το χυμό και άρχισα να τρώω συζητώντας με τον μπαμπά για τις λεπτομέρειες του σπιτιού.Σε λίγο το κουδούνι χτύπησε και ή καρδιά μου άρχισε να βαραίνει καθώς πλησίασα για να την ανοιξω .
"Ναταλία καλημέρα ."μου  είπε εύθυμα αγκαλιάζοντας με χωρίς καμία ανησυχία να τον κατατρέχει σε αντίθεση με μένα .
Μπήκε μέσα χαιρέτησε την μαμά μου και αυτή τον αγκάλιασε ξεκινώντας από τώρα να κλαίει . Χαιρέτησε τον μπαμπά μου και αυτός του κοίταξε εξεταστικά  και ύστερα γύρισε στην εφημερίδα του.
Δεν τον συμπαθούσε ιδιαίτερα αλλά προς έκπληξή μου δεν αρνήθηκε να μείνω μαζί του .
Ξεροβηξε και του είπα .
"Θα με βοηθήσεις να κατεβάσετε κάτω τα πράγματα μου;"
Εγνέυσε καταφατικά και με ακολούθησε στο δωμάτιο μου ."Πως νιώθεις ;"τον ρωτησα αφου έκλεισα την πόρτα .
"Τέλεια πάρτυ ,ποτό και γκόμενες
κάθε μέρα ."στριφογυρισα τα μάτια μου και κάθισα διπλα του.
"Εσύ ; "Με ρώτησε .
"Καλά οκ ωραία θα είναι ."του είπα χωρίς να τον κοιτάζω .
"Ναταλία τι συμβαίνει ;"
Με ρώτησε με σοβαρό ύφος .
"Είναι απλά πώς δεν έχω συνηθίσει ακόμα στην ιδέα πως θα μείνω μόνη μου ."
"Αφού έχεις εμένα ρε χαζό ."μου είπε και χαμογελασα χτυπώντας τον ελαφρά στον ώμο .
"Εννοώ χωρίς τους γονείς μου ."
Γέλασε και σηκώθηκε για να πάρει τις βαλίτσες μου.Ενω εγώ πήρα τα υπόλοιπα κάτι σακούλες και την τσάντα μου .
Φτάσαμε στο αυτοκίνητο και αφού βολεψαμε τα πράγματα μου ήρθε ή στιγμή που δεν ήθελα καθόλου να έρθει .
"Λοιπόν είμαστε έτοιμοι να φύγουμε ."είπα στους γονεις μου με φωνή που προδιδε πως ήθελα να κλάψω.
Αμέσως ή μαμά μου με πήρε στην αγκαλιά της σφίγγοντάς με λεγοντας μου πολλά ,,συγκινητικά και καθώς δεν αντεχα αφησατα δάκρυα μου να πέσουν και ο μπαμπάς με πλησίασε αμέσως μετά και με αγκάλιασε καθώς μου φίλησε τα μαλλιά μου λεγοντας μου γλυκολογα και ύστερα από τον αποχαιρετισμό μας μ πήκα μέσα στο αυτοκίνητο και καθώς φεύγαμε γυρισα και τους κοίταξα κρατούσαν ο ένας το χέρι του άλλου και δάκρυα μουσκευαν τα πρόσωπά τους ...
Μετά ωρες κρατώντας ουδέτερη τη συζήτηση μας με τον Αποστόλη διωρθωσα το makeup μου και κοιμηθηκα ύστερα από τη ένταση που είχα πριν κάποιες ώρες .
"Ναταλία "άκουσα τον Αποστόλη να μου λέει και άνοιξα τα μάτια μου κοιτώντας γύρω .είχε σταματήσει σε ένα εστιατόριο .
"Φτάσαμε ;"
"Όχι ακόμα αλλά είπα να φάμε τίποτα έχει πάει 3 ή ώρα ."
"Α ναι φυσικά πάμε ."του χαμογελασα και βγήκαμε .Το εστιατόριο ήταν απλό διακοσμημένο με αρκετά φυτά.Καθίσαμε σε ένα γωνιακό τραπέζι με ανεμιστήρα και παραγγείλαμε μακαρόνια και πηραμε να πιούμε μπύρα μετά από μεγάλη θερμοπαρακάλεση του Αποστόλη .Πρέπει να πω πως καθίσαμε αρκέτά και όταν φτάσαμε επιτέλους στη Θεσσαλονίκη  ή ώρα ήταν 8.Σε λίγο το αυτοκίνητο σταμάτησε έξω από ένα σπίτι που ήταν φανερό πως γινόταν πάρτυ .
"Αποστόλη τι στο καλό εδώ είναι το διαμέρισμά μας ;."
"Όχι ρε συ ."
"Ναι και γιατί μας εφερες εδώ και που ακριβώς είναι το διαμέρισμά μας ;"
"Δύο τετράγωνα πιο κάτω ." έιπε και κατάλαβα ότι ήθελα να αποφύγει το λόγο που ήρθαμε εδώ .
Γέλασα και του είπα
"Ελα πες γιατί μας εφερες εδώ ;"
"Γιατί ενας φίλος που έχω να δω χρόνια εμαθε πως έρχομαι και με κάλεσε μας κάλεσε στο πάρτυ του ."
"Μα μόλις ήρθαμε δεν μπορείς να τον δεις αύριο ."
"Μπα ." Μου είπε με σαρκαστικό ύφος .
"Ελα πάμε να χαλαρωσεις λιγο ."
"Δεν μπορώ έχω να φτιάξω τα ρούχα τα πράγματα μου να δω το σπίτι είναι τοσα πολλά ."
"Που γίνονται και αύριο "συνέχισε αυτός .
"Κοίτα άσε με εμένα στο διαμέρισμά και έλα εδώ ."
"Όχι!"ειπε αποφασιστικά και βγήκε έξω παίρνοντας φυσικά τα κλειδιά μαζί του .Σκέφτηκα γρήγορα και αποφάσισα να πάω μαζί του να χαλαρωσω λίγο οι βαλίτσες και το διαμέρισμά μπορούν να περιμένουν .
"Αποστόλη !"του φώναξα πλησιάζοντας τον .Γύρισε και με κοίταξε με ένα σαρκαστικό χαμόγελο "Μόνος σου θα πας ;"
Χαμογελασαμε μαζί και μπήκαμε μέσα .Στο λεπτό στα χέρια μας τοποθετήθηκαν δυο πλαστικά ποτήρια με ένα κόκκινο υγρό μέσα ."Λοιπόν;"με ρώτησε σηκώνοντας το φρύδι του σε μένα "θα το πιείς αυτό;"
Τον κοίταξα και έφερα το ποτήρι στα χείλια μου δεν ήταν και τόσο κακό τελικά .
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ηευυυ τι κάνετε γλύκες μου ;Το κεφάλαιο αυτό πως σας φαίνεται; Ελπίζω να τα πούμε σύντομα 😘😘