Κεφάλαιο 20

185 21 7
                                    

   Μανος pov

" Άρα μέχρι τώρα έχουμε πως σου αρέσουν τα βιβλία δράσης και περιπέτειας ,αλλα να εχουν και ρομαντικο θεμα ,ομως οχι κι τόσο ρομαντικό  έτσι;" με ξαναρωτησε η Ναταλια όταν της απαντουσα τις χιλιάδες ερωτήσεις για να μου βρει το κατάλληλο βιβλίο.
Της ενευσα για άλλη μία φορά και ήπιε το λίγο που είχε μείνει  από τη σοκολάτα της κοιτώντας στη θάλασσα με ένα βλέμμα που πρόδιδε πως σκεφτοταν.Έτσι μου έδωσε την ευκαιρία να παρατηρησω το πρόσωπο της με τα ελαφρώς σουφρωμενα αλλά γεμάτα χείλη ,τα φρύδια ελάχιστα ζαρωμενα και τα αμυγδαλωτα κάστανα μάτια της πανέμορφα ,τη μικρή και χαριτωμένη μυτουλα της και τα ωραία μακριά της μαλλια.
Χαμογέλασα και σκέφτηκα το ποσό ήθελα να την φιλησω και να της πω πως δε χρειάζεται να σκέφτεται 100 τίτλους βιβλίων για να επιλέξει πιο θα μου αρέσει . Τα μάτια της έπιασαν το βλέμμα μου ,αμέσως ενιωσα να κοκινηζω και γυρισα το βλέμμα μου μπροστά  .
"Λοιπόν Μανο " είπε και ήρθε πιο κοντά ,την κοίταξα και ένα ζεστό χαμόγελο απλώθηκε στα χείλη της .
"Σκέφτηκα μερικά άλλα δεν ειμαι τοσο σιγουρη για αυτο και θα πάμε μαζί στα public για να να διαλέξουμε αυτά που έχω υπόψην ,εντάξει;"
"Ναι φυσικά θα πάμε μαζί ."
"Ωραια  " είπε.
"Ωραια " είπα και εγώ και κοιταχτηκαμε για δευτερόλεπτα αφού σκασουμε από ένα χαμόγελο ο καθένας και μετά  κοιτάξουμε μπροστά γιατί ο Ιακωβος άρχισε να λέει κατι.
"Παιδιά τελειωσαμε ε ; Λέω να πάμε καμια βόλτα με την Νικολ και να επιστρέψουμε μετά σπίτι ."
"Ναι οκ πλήρωσε και μετά στείλε μήνυμα να συναντήσουμε αλλά εντάξει  εδώ κοντά θα μαστε " απαντησα εγώ και κοίταξα την Ναταλια λέγοντας της " Πάμε ;" μου ενευσε θετικά και ξεκινησαμε να περπατάμε .
"Μανο να σε  ρωτησω κάτι ;"
" Ναι φυσικά ."
"Χθες στο πάρτυ ο Στεφανος μου είπε κάποια πράγματα και " άρχισε να σκέφτεται τι θα πει αλλά εγώ την προλαβα λέγοντας
"Ναι ξέρω ." ή αλήθεια είναι πως το ήξερα πως θα το έλεγε στην Ναταλια είναι το μόνο κορίτσι η μάλλον ο μόνος άνθρωπος  που εμπιστεύεται και έχει ανοιχτεί λιγάκι ,όσο δηλαδή μπορεί να ανοιχτεί ο Στεφανος ,μιλώντας εδώ πάντα για αιαθηματα .Μου το είχε ρωτήσει ,ο ιδιος όταν τον πηρα στο πάρτυ για να του πω αυτο που μου είχε πει και η Ανν α ,αν στα αλήθεια ένιωθε πράγματα για μένα η Ναταλια .
"Μανο , βασικά θέλω να μου πεις ακριβώς τι εμ "
"Νιώθω για σένα ." την κοίταξα και σταμάτησε να περπατάει κοιτώντας με και αυτή .
"Ναι ,α ... αυτό "
"Μου αρεσεις και θέλω να είμαστε παραπάνω από καλοί φίλοι ." οι κόρες των ματιών της μεγάλωσαν και τα μάτια της άρχισαν να υγραινονται ενώ το στόμα της άνοιξε ελαφρά και τα φρυδια της πάλι ζαρωσαν .
" Είναι αλήθεια μου άρεσες από πέρυσι εισαι ένα πολύ καταπληκτικό κορίτσι και πανεμορφη και έχεις μία τόσο ευγενική καρδιά και τόσα πολλα αλλά που δε μετριούνται .Σε παρακαλω πες πως και εσύ νιώθεις το ίδιο και γίνε το κορίτσι μου .!" ενιωσα την ανάσα της να κόβεται όταν την αγκαλιασα .Μόλις την αφησα μου είπε χαμογελώντας .
"Πραγματικά δεν ήξερα πως ενιωθες έτσι και δε θέλω να βιαστουμε σε κάτι που που μπορεί  βασικά δεν ξέρω έχω μπερδεμένα αισθήματα για σένα Μανο ."
"Τι αισθήματα δηλαδή ;"
Έμεινε λίγο σιωπηλή και μετά μου είπε
"Δεν ξέρω με κάνεις να περναω καλά ,τέλεια βασικά είσαι εδώ πάντα για μένα με βοηθάς σε απειρα πράγματα και θα θελα παρά πολύ να με μαζί σου αλλά ειμαι μπερδεμένη δε μπορώ να σου απαντήσω ."
Το σφίξιμο που είχα διαλύθηκε με τα τελευται α της λόγια .
"Δεν πειράζει θα περιμένω όσο θέλεις δε θέλω να κάνεις κάτι με το ζόρι ."
"Αχ Μανο Εισαι τοσο υπομονετικος ,ευχαριστώ " μου ψυθιρισε αγκαλιάζοντας με αυτή αυτήν τη φορά . Σε λίγο το κινητό μου δονιστηκε ήταν ο Ιακωβος .Τους βρηκαμε στην καφετέρια .
" Πως περάσατε ;ρώτησε η Νικολ
"Όμορφα " απάντησε η Ναταλια και χαμογελασα .
"Θα πάω στο σπίτι της Νικολ απόψε θα είναι μόνο ο μεγάλος της αδερφός ,τώρα θα περάσει να μας πάρει  ." είπε ο Ιακωβος και η Νικολ του έδωσε ένα πεταχτο φιλί .
"Ναταλια θα μπορούσες να πεις την μαμα σου να πάει τον Μανο σπίτι μας ;"
"Λέω να τον καλεσω σπίτι μου απόψε ." την κοίταξα πιο χαρούμενος από ποτέ και η Νικολ αμέσως ρώτησε τι έγινε μεταξύ μας .Η Ναταλια της είπε τίποτα τίποτα και γέλασε.
Μετά από 20 λεπτά ημασταν σπίτι της και καθομασταν στο καναπέ του σαλονιου.
"Μαμα έγιναν οι πίτσες ;" την ρώτησε η Ναταλια αφού αποφασίσαμε να δούμε ταινία ,το a Haunted house ,έχει πολύ πλάκα.
"Ναι ελάτε πάρτε από τρία τεσσερα κομματια και πάτε μα δείτε ταινία."
"Τρία τέσσερα  τι λες βρε μαμα θα γίνω πιο χοντρή από οτι είμαι και ξέρεις ότι θέλω να χάσω κιλά  ." είπε μόλις φτάσαμε στη κουζινα.
"Να χάσεις από που  το αυτί σου η το μάτι σου ;" την ρωτησα και είδα τη μαμά της να μου χαμογελάει .
" Μην μου κανετε κανα κόμμα εσείς οι δυο δεν θα αντεξω να επαναστησω με σας!" .της χαμογελασα με και οι δύο και τη ν ακολουθησα στο δωμάτιο της .Ξαπλωσαμε στο κρεβάτι της αρκετά κοντά και πάτησε να παίξει η ταινία...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Λοιποοοον πως σας φάνηκε το κεφάλαιο ;
                 Θα τα πούμε σύντομα φιλάκια !!!!

Μη με αφήσειςDonde viven las historias. Descúbrelo ahora