Korku Oteli

BARAN & BEREN

Peki ya Çağla? Çağla ne diye yardım ediyordu. Baran'a tablosunu veriyordu. Yoksa Baran mı aldı tabloyu. Açık arttırmada almış olabilirdi. Çünkü sergiden sonra onu gördüm. Salona giriyordu. Daha sonra bütün düşüncelerimden sıyrılıp Beren'e baktım. Baktım ama yoktu.

Neys...... Ne ? Beren yoktu!
Beren-olmamak-yanımda-ben-duymamak!

Hemen odaya gittim. Belki oradadır diye. Yoktu! Uzunnn koridoru gezdim orada da yoktu. Neredeydi bu kız?!?!

Arkamdan bir ses duydum. Gittikçe de bana yaklaşıyordu. Arkamı döndüğümde ise... Beren kanlar içerisinde yerde yatıyordu. Ama vücudunda kesik vb. yoktu. Baran beni kandırdığını sanıyor. Beren'i büyük ihtimalle bayıltmış ve üstüne kan gibi bir sıvı dökmüş olmalı. Hıh! Ben de yedim ya zaten. Yere eğildim ve Beren'i tokatlamaya başladım.

"Bereen. Uyaan. Hadii. Uyaan."

Ama niye uyanmıyordu?

Gittim ve elime bir sürahi su aldım.

"Biir, ikii, üüç!"

Vee, suyu boşalttım.
Uyanıyordu yavaş yavaş.

*

Baran ile kardeş olma ihtimalini sordum. "Kesinlikle HAYIR " dedi. Ya o küçükken oldu ne olduysa. Ya da bu gerçeği kabullenmek istemiyor. Bu otelde 4 haftayı geride bıraktık. Baran neden her şeyi karşımıza çıkıp insan gibi söylemiyor? (Çünkü kitap biter, Ehehe) Dışarı çıktım.

Yaz yaz yağmur yağıyordu. Elime bir uğur böceği kondu. Onu yağmurdan korumak için üzerine şapkamı koydum. Biraz durdu. Vee, uçup gitmek yerine elime pisledii

İnanabiliyor musunuz elime pisledi! Küçükken de hep öyle olurdu. İşte benim uğurum bu kadar.

Namköör böcekk... Namkör...

Büyük tuvaletli böcek.

Ben ahlaklıyım ne sandınız?

İçeri girdim. Elimi yıkadım.

Gece olmuştu zaten. Yattım...
Beren yatağı kırdığı için beraber yatıyorduk.
************
Sabah kalkınca duşa girdim. Bir anda gözyaşlarım akmaya başladı. Engel olamıyordum. Gözlerim çok acıyordu. Hüngür hüngür ağlıyordum. İçimde birikmişti yıllar. Üzgündüm. Ama, gözüm niye bu kadar yanıyordu?

He pardon ya gözüme şampuan kaçmış. Ben ağlıyorum sanıyordum.
Neyse duştan çıktım. Bişiler yemek için Beren ile bir kafeye gittik. Kafede yemek yiyip gidiyorduk kii... Bana bi ayı çarptı.

-Beren kardişim, bilincim açık mı? Böbreklerim ağzımdan çıktı olum yavaşş!!
Çocuk mal mal bana bakıyordu.

-Eceğeğe !!!

Lağğn bu benim ismimi nereden biliyordu?

-Sen kimsin ya?

-Tanımadın mı beni ?

- Tanıdım ya.Malım ya ben öyle soruyom.

-Ben senin 1. sınıf arkadaşın Berk!
-Yok kreş! 1. sınıf ne la? Öfff tamam hatırladım.

-Ne işin düştü Antalyaya?

-Tatile geldik. Senin?

-Ben buralıyım ya!

-He tamam.

-Beni arkadaşınla tanıştırmayacak mısın?

-Hayır?

Beren araya girdi.

-Ben Beren merhaba Berk.

-Merhaba.

-Neyse bizim işimiz var. Görüşürüz.

-Belki.

Beren beni dürttü.
-Kızım nı ışımız vır yıı????
Dişlerini sıkarak söylüyordu. Ben de taklidini yaptım.
-Kozom no oşomoz vor yoo?

Neyse, otele geri döndük.
Allah'tan bu gün bi kan, ceset, not bulmadık.

*

Bölümler düzenlemeye alınmıştır.
Xx