Bölüm Şarkısı:Aslı Demirer/Gökhan Türkmen-Korkak
İyi Okumalar :)
Kim olduğunu gerçekten merak etmiştim.Dünkü yazdıkları beni gerçekten etkilemişti.Merakıma yenik düşerek siyahlara bürünmüş kişiyi omzundan dürttüm.İlk olarak kulaklıklarını çıkardı.Sonrasında kapüşonunu açıp bana döndü. Yok artık...İkimizde aynı anda : 'Sen...' deyip sustuk...
Eylem kaşlarını çatıp : 'Sen beni takip mi ediyorsun?' dedi.
'Yok daha neler...Ne takip etmesi...Ben uzun zamandır buraya gelirim.'dedim.
Eylem kulaklıklarını takıp beni görmezden gelmeye başladı.Önündeki defteri eliyle iyice kapatmıştı.Tümüyle odaklanmış bir şeyler yazıyordu ama eliyle kapattığı için hiçbir şey göremiyordum.Saat gece yarısına geliyordu.Yine babamla tartışmak istemediğim için eve gitmeye karar verdim.Ayağa kalkarak arabama doğru yürüdüm.Arabaya bindiğimde aklıma Eylem geldi.Neden ummadığım yerlerde, ummadığım zamanlarda karşıma çıkıp duruyordu bu kız?Bir türlü anlam veremiyordum bu olanlara.Eve geldiğimde babamla pek konuşmamıştık.Odama çıktığım gibi uyudum... ...Sonunda beklediğim o sınav tarihi gelip çatmıştı.Bu edebiyat sınavının sonucu istediğim gibi olursa yeni bir arabam olacaktı.Dün tüm gece ders çalışmıştım ama hala daha eksiklerim vardı.Bugün okula yalnız gelmiştim.Sınav ise ilk dersti.Okula girdiğimde Karsu ile karşılaştım.
'Günaydın.Nereye böyle..?' diye sordum.
'Sınav kelebek sistemi olacakmış...Ben de sınav olacağım sınıfa gidiyorum.'
'Bu yılda mı kelebek sistemi...Neyse ben de gidip sınıfımı öğreneyim.' dedim.
Karsu: 'Tamam, sınavdan sonra görüşürüz.' dedikten sonra yürümeye devam ettim.
Kelebek sistemi, her öğrencinin farklı sınıfta, farklı insanlarla beraber sınav olması demek.Bana göre ise gereksiz bir uygulamadan başka bir şey değil. Sınıfımdaki panodan sınava hangi sınıfta gireceğimi öğrenip sınıfıma gittim.Cam kenarının en arka sırasına oturduktan sonra dersin başlamasını bekledim.Ders zili çaldığında kapı açıldı.İçeri Eylem girdiğinde adeta şok olmuştum.Beni gördüğünde o da şaşırdı.Yanıma gelip oturdu.Bana dönerek :
'Off...Bu sıklaşan tesadüfler hiç hoşuma gitmiyor.' dedi.
'Aynen.Sen burada mı sınav olacaksın?' diye sordum elimde olmadan.
'Evet...Bu arada artık her karşılaştığımızda 'Yine mi sen?'demesek...Sıkılmaya başladım.Artık karşılaştığımızda hiç konuşmasak daha iyi olur bence.' dedi.
'Bencede.' dedim.Sanırım ilk defa Eylem'i onaylamıştım.Bu sırada hoca sınıftan içeri girdi.Hiç vakit kaybetmeden sınav kağıtlarını dağıttı.Eylem'in önünde matematik sınavı vardı.Ben sınava başladığım sırada bir şey dikkatimi çekti.Eylem sınav kağıdına sadece adını yazmıştı.Soruları çözmek için çaba göstermiyordu bile. Edebiyat sınavı çok zor değildi ama yapamadığım sorular vardı.Bu sınavdan 100 almam gerekiyordu.Son beş dakika kaldığında aklıma bir fikir gelmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAYAN TEHLİKE (Hırçın Şair)
Teen FictionDuygusuz İnsan Yoktur, Unutma Ki Nefrette Duygudur... ~04.07.2015&17.09.2016~