BAYAN TEHLİKE (Hırçın Şair)

Bölüm 22(En Güzel Vakitlerimiz..)

Bölüm Şarkısı: Magic/Rude

Multimedya:EYLEM

    İYİ OKUMALAR:)

Eylem'in Ağzından :

Yaklaşık birkaç saat sonra kapı çaldı.Sonrasında kapı açıldı.İçeri Yağız girdi.Elinde serumuyla dolaşıyordu.Yağız'ın ardından birkaç adam elinde üçlü koltukla odadan içeri girdi.

'Koltuğu şuraya koyun.' dedi, Yağız.

'Ne oluyor burada?' dedim, Yağız'a.

'Seninle en çok görüştüğümüz yer hastane olmaya başladı.Madem bir hafta buradayız bari güzel ve bol vakit geçirelim.' deyip , adamların bıraktığı koltuğa uzandı.

'Ne yani burada mı kalacaksın?' diye sordum.

'Merak etme Asi Sevgilim burada yatacak değilim.Gece odama geri döneceğim ama şimdilik kovsanda buradayım...' dedi, Yağız.Böyle konuşabildiğine göre gerçekten iyi olmalıydı.Bugün onun için çok endişelenmiştim.Her ne kadar kabullenemesem de artık daha fazla kaçamayacağım bir gerçek vardı : Ben bu adamı seviyordum...Her ne kadar sevmek kelimesi bana yabancı gelsede olmuştu bir kere...

'Benim birkaç işim var.Ben onları halledip geri gelirim.' deyip ayağa kalktı, Elif.

'Elif , dur nereye?Sonra halletsene işlerini...' dedim fakat Elif beni dinlemeden odadan çıktı.

Odada sadece Yağız ve ben kalmıştık.Ne zaman yalnız kalsak başta bir sessizlik oluyordu.Yine aynı sessizliği yaşamaya başladık.Yatağımın yanındaki komidinin üzerinde duran defterimi elime alıp defterin kapağını açtım.Uzun zamandır günlüğüme bir şeyler yazmıyordum.Birkaç satır yazmıştım ki Yağız sessizliği bozdu.

'Bugün için çok ama çok özür dilerim.Benim yüzümden yaralandın.Keşke peşimizden gelmeseydin.O zaman yaralanmazdın.Özür dilerim.Seni korumam gerekirken sana zarar verdim.Kendimi asla affetmeyeceğim.' dedi, Yağız.

'Neler saçmalıyorsun sen! Sen benim yüzümden kaç defa yaralandın?Kaç defa benim yüzümden hastanelik olduğunu unuttun mu?Hem benim pek bir şeyim yok...Sen kendine dikkat et.Benden daha çok yaralanan sensin...' dedim.

'Kendim, hiç umrumda değilim.Senin canın yandığında ben senden daha fazla üzülüyorum.Beni kurtardığın için teşekkür ederim ve sana bunları yaşattığım için tekrar özür dilerim.Gerçi benim yerimde kim olsa sen yine aynı şeyi yapardın herhalde.'

'Hayır...Kendimi herkes için tehlikeye atmam.Sadece değer verdiğim insanlar için böyle bir şey yaparım...Neyse...Hem özür dileyecek ya da teşekkür edecek bir şey yok...Ödeştik sayalım.' dediğimde Yağız tebessüm etti.

'Demek bana değer veriyorsun...Demek ben senin için herkes değilim öyle mi Hırçın Şair'im..?' dedi,Yağız.

'Kes şunu...Hemen şımarma.' dediğimde kapı çaldı.Kapı açıldığında içeri hızla Özkan girdi.Uzandığım yatakta doğruldum.

'Eylem iyi misin?Ciddi bir şey var mı?Bunu sana kim yaptı?Lütfen kim olduğunu söyle onu doğduğuna pişman edeyim.Bir dakika yaa...Bu zengin züppesinin ne işi var burada?' dedi, Özkan.

'Ben iyiyim.Henüz kim olduğunu bilmiyorum.Saldırı olduğunda Yağız ile ben beraberdik.O da yaralandı...Sen neden geldin?Bu arada bu saldırıda senin parmağın olabilir mi acaba?' dediğimde Özkan kaşlarını çatarak yumruğunu sıktı.

'Onunlaydın demek...Eylem ben işimi başkalarına yaptırmam.Bir şey yapacaksam kendim yaparım.Bu zamana kadar beni tanımış olman gerekir.Ben duyar duymaz seni görmeye geldim.' dedi, Özkan.