BAYAN TEHLİKE (Hırçın Şair)

Bölüm 23(İlan-ı Aşk..)

Bölüm Şarkısı:Emily Hearn/Worth Fighting For
Multimedya:Yağız&Eylem

   İYİ OKUMALAR...

Eylem'in Ağzından :

Sonunda hastaneden taburcu olmuştum.Hastaneden çıkar çıkmaz eve gitmiştim.Annem beni gördüğünde hızla boynuma sarıldı.Sonrasında da ona anlatmadığım için bana bir süre kızdı.Onun gönlünü almak bu kez pek kolay olmamıştı ama başarmıştım.Eve geldiğimde babam evde yoktu.Annemin anlattığına göre sadece iki gün kalıp gitmişti.Onunla konuşmam gerektiği hala aklımın bir köşesinde yerini koruyordu.

Yarın okula gidecektim.Bir hafta boyunca hastanede kalmak normalde çok sıkıcı olurdu fakat bu hafta o kadar da sıkıcı geçmemişti.Bunda yanımda Yağız'ın olmasının payı vardı sanırım.Bilemiyordum...Artık çoğu şeyi bilemiyordum.Eskiden bu kadar kararsız değildim aslında.

...

Sabah kalkar kalkmaz okula gitmek için evden çıktım.Bugün okula motorla gitmeyecektim.Okula yaklaştığımda saatin henüz çok erken olduğunu fark ettim.Bugün matematik sınavımız vardı.Okula girdiğimde hızla sınıfa geçtim.Yağız'ın geçenlerde matematikle ilgili tuttuğu notları çıkarıp biraz göz gezdirdim.Eğer sınavda da böyle çıkarsa birkaç soruda olsa yapmam gerekirdi.

Ders zili çaldığında yerime oturdum.Sanırım okula ilk defa bu kadar erken gelmiştim.Sınıfa girenler beni görünce şaşkın şaşkın bakıyorlardı.Sınavın ilk ders olduğunu duyduğumda yüzüm düşmüştü.

Hoca içeri girdikten kısa bir süre sonra sınav kağıtlarını dağıttı.

'Ne bu acele..?' diye mırıldandım kendi kendime.

Hoca sınav kağıdımı önüme bıraktıktan sonra adımı yazıp soruları incelemeye başladım.İki soruyu kesin yapabilirim gibi geliyordu.Yağız'ın çözdüğü sorulara benzer birkaç soru vardı.O kadar da zor görünmüyordu...Yapabildiğim soruları çözdükten sonra sınav kağıdını öğretmen masasına bıraktım.Sınıftan çıkıp zilin çalmasını bekledim.

...

Yağız'ın Ağzından :

Okulda bir gün daha bitmişti.Bugün matematik sınavı olmuştuk.Çok kolay bir sınavdı.Çözdüğüm tüm soruların doğru olduğuna adım kadar emindim.Okul çıkışı Çağdaş'lara bir işim olduğunu söyleyip Eylem'in sınıfına gittim.Sınıfın kapısının önünde beklemeye başladım.Eylem sınıftan çıktığında beni görmemiş olacak ki bir şey demeden önümden geçti.Hızla kolundan tuttuğumda bana baktı.

'Hadi bakalım...Basketbol oynama zamanı.' dedim.

'Tamam, gidelim.' dedi, Eylem.Okulun basketbol sahasına gittiğimizde orada kimsecikler yoktu.Basket topunu da alıp sahanın ortasına geçtim.Eylem de arkamdan geliyordu.

'10 olan kazanır.Tamam mı?' diyerek topu birkaç kez sektirdim.

'Tamam Yağız ARAS...Başlayalım artık.' dedi, Eylem.

'Sen başla...' deyip topu Eylem'e attım.

Eylem topu aldığı gibi oyuna başladı.Potaya doğru koşarken önünü kestim.Ama benden kurtulmayı başararak potaya gitti ve ilk basketi attı.Maç henüz yeni başlamıştı.Sonucun ne olacağı hiç mi hiç belli olmazdı.

...

Maçın skoru 8-9 'du.Eylem beni yeniyordu.Aslında gerçekten iyi oynuyordu ama beni yenmesi mümkün değildi.Şimdiye kadar pek ciddi oynamamıştım.İsteseydim 10-0 onu yenebilirdim fakat bunu istemiyordum.Eylem'in elinden topu kaptığım gibi basket attım.Durum berabereydi.Tam bu sırada aniden yağmur bastırdı.Ama durmadık.Yağmurun altında sırıl sıklam olmamıza rağmen oynamaya devam ettik.