BAYAN TEHLİKE (Hırçın Şair)

Bölüm 17(Sokak Basketbolu)

İYİ OKUMALAR....

Eylem'in Ağzından :

Merakıma yenik düşerek kulübenin kapısını açtım.Birisi yerde yatıyordu...Ondan başka kimse yoktu etrafta.Yerde yatan kişiye doğru ilerledim.Yerde kanlar içinde yatan kişi...Yağız'dı...Bir an olduğum yerde kaldım.Kendime geldiğimde hızla yanına gidip başını ellerime alarak dizime koydum.Kan elime bulaşmıştı.Yine...Yağız'ın başı benim yüzümden ikinci kez belaya girmişti...Her şeyin sebebi maalesef ki bu sefer de bendim...

Birkaç dakika sonra ambulans geldi.Yağız'ı hızla ambulansa götürdüler.Ben de onların arkasından ambulansa bindim.Yağız kendine gelmeye başlamıştı.

'Eylem...Eylem...' dedi, gözlerini açarak.

'Yağız, buradayım.İyi olacaksın.' dediğimde Yağız elimi tuttu.Ben de elimi çekmedim.Çok geçmeden hastaneye gelmiştik.Ambulansın kapısı açıldığında aşağı indim.Görevliler Yağız'ı hızlı bir şekilde hastaneye götürdüler.Ben de peşlerinden koşuyordum.Onu bir odaya aldıklarında benim odaya girmeme izin vermediler.Burada böyle elim kolum bağlı beklemek çok sinir bozucuydu.

Yaklaşık bir saat sonra odadan bir doktor çıktı.Hemen yanına gidip : 'O iyi mi?' diye sordum.

'İyi , endişe edecek bir şey yok.Sadece birkaç yerinde incinme var.Ertesi gün taburcu olabilir.' dedi, doktor.

'Sağolun.Onu görebilir miyim?' diye sordum doktora.

Doktor : 'Elbette.' dedikten sonra odaya girdim.İçeri de bir hemşire vardı.Ben Yağız'ın yanına gittiğimde hemşire dışarı çıktı.Yağız'ın gözleri kapalıydı.Uyuyor olmalıydı.Derin bir nefes aldığım sırada : 'İyi misin?' diye sordu Yağız.Sonrasında gözlerini açtı.Demek ki uyumuyordu.

'Bunu sana benim sormam gerekiyor sanırım.İyi misin?' dedim, Yağız'a.

'İyiyim.Peki sen?'

'Ben de iyiyim.Gözlerin az önce kapalıydı.Gelen kişinin ben olduğumu nereden anladın?' diye sordum, Yağız'a.

'Bilmem.Senin geldiğini hissediyorum galiba.Bundan sonra tek başına bir şeyler yapmaya kalkma.Artık yanında ben varım Eylem SERT...Bu arada sana soracak sorularım var.Özkan denen şu çocuk kim?'

'Eski bir arkadaşım...Şu an aramız hiç iyi değil.'

'Eski sevgilin mi?Endişelenmeme gerek var mı?' dedi, Yağız.

'Eski sevgilim değil ve benim için endişelenmene gerek yok Yağız ARAS...Ben kendimi koruyabilirim.Sen bundan sonra kendin için endişelen.Şu haline bir bak.Nasıl dövmüşler seni...'

'Öncelikle kalabalık oldukları için bu haldeyim.Hem ben de boş durmadım herhalde.Birçoğunu fena dövdüm ama işte sonra birisi kollarımdan tutunca hareket edemedim pek.Hem en azından yüzüme vurmadılar.Hala yakışıklıyım.' diyerek sırıttı, Yağız.

'Hala kendini beğenmişsin.Bu arada ailene haber vermelisin bence.'

'O da var değil mi...' dedikten sonra telefonunu eline aldı, Yağız.Telefonda bir şeyler yaptıktan sonra telefonu kulağına götürdü:

'Alo...Baba...Ben hastanedeyim...Merak etme, ben iyiyim...Baba merak etme...Bizim evin yakınlarındaki hastanedeyim...Tamam...Gelince her şeyi anlatırım...Peki...Görüşürüz.' dedikten sonra telefonu kapattı.

'Senin için çok endişenlenmiş olmalı...' dedim.

'Evet çok endişelendi.Eylem okuldaki herkes sevigili olduğumuzu öğrenmiş ; ama yemin ederim ben kimseye söylemedim.'