BAYAN TEHLİKE (Hırçın Şair)

Bölüm 16

Bölüm Şarkısı:Coldplay/Everglow

İyi Okumalar :)

Eylem'in Ağzından :

Yağız gerçekten çok kötü görünüyordu.Onu ilk defa böyle görüyordum.Annesinin vefat ettiğini biliyordum ama bunun onu bu kadar derin yaraladığının farkında değildim.Yağız videoyu defalarca kez izlemişti.Gözleri dolmuştu.Ağlamamak için kendini ne kadar tuttuğu yüzünden anlaşılıyordu.Ama gözünden aşağı süzülen bir damla gözyaşı bunu başaramadığının kanıtıydı.Sessizce ağlıyordu Yağız.Hayatımda ilk defa bir erkek benim yanımda ağlıyordu.Ne diyeceğimi ,ne yapacağımı bilmiyordum.

Yağız birden kafasını dizlerime koydu.Birkaç dakika öylece kalakaldım.Nefes alışverişlerim düzensizleşmeye başlamıştı.Neler oluyordu böyle?

'Ben hiçbir zaman annemin dizinde uykuya dalamadım.Annem hiçbir zaman saçlarımı okşayamadı.Hiçbir zaman bana masal anlatamadı.Sen çok şanslısın.Seni çok seven bir annen var.' dedi , Yağız.

'Evet, çok şanslıyım.' dedim , ben de.Elim Yağız'ın saçlarına gitmişti birden.Onun saçlarını okşadığımı fark ettiğimde hemen elimi çektim.Yağız, boynundaki kolyeyi sımsıkı tuttu.Gözlerini kapatıp bir süre öyle kaldı.Gece yarısı olmuştu.

'Artık gitsem iyi olur.' dediğimde Yağız başını kaldırdı.

'Evet ,gitsen iyi olur .' dedi, Yağız.Onun evine gitmeye pek niyeti yok gibiydi.

'Bence sen de evine gitmelisin.Saat geç oldu.Ailenin haberi var mı?' dedim.

'Neden soruyorsun ki ?Umrunda mı sanki?Saat geç oldu hadi sen git.Ben daha buradayım.' dedi.

'Umrumda olmasa gecenin bu saatinde burada ne işim olurdu?Anladığım kadarıyla ailene kızgınsın ve bu yüzden eve gitmek istemiyorsun.Peki, ne yapacaksın? Sabaha kadar bu bankta mı uyuyacaksın?' dedim.

'Fena fikir değil.Neden olmasın.'

'Sen ciddi misin?'

'Evet...'

'Peki, o zaman sana bankta iyi uyumalar.' deyip ayağa kalktım.Ona evine gitmesi için yalvaracak değildim.Hem nasılsa evine giderdi illaki.

Motoruma doğru yürürken arkamı dönüp : 'Burada uyumak gibi aptalca bir şey yapma ve evine git.Ne kadar kızgın olursan ol onlar senin ailen.Bunu sakın unutma.' dedikten sonra yürümeye devam ettim.Motoruma binip kaskımı taktım.Tam motoru çalıştıracaktım ki : 'Beni düşündüğün için sağol Asi Sevgilim.' diye bağırdı, Yağız.Bu cümle yüzümde çabucak kaybolan bir tebessüm oluşturmuştu.Ama ben cevap vermeden motoru çalıştırdım ve gittim...

*****************************************************************************

Yağız'ın Ağzından :

Kendime gelmeye başlamıştım.Saat bire geliyordu.Artık ağlayamıyordum.Telefonumu elime aldığımda onlarca cevapsız çağrı olduğunu gördüm.Hepsi beni gerçekten merak etmiş olmalıydı.Onlara kızgın değil, kırgındım aslında.Bu kadar anlaşılmaz mıydı olanlar?Neden anlamıyorlardı beni?Neden doğumgünü kutlamak istemediğimi saygıyla karşılayamıyorlardı?Telefonuma mesaj gelmişti.Babamdan ya da Çağdaş'tan olmalıydı.Mesaja baktığımda yanıldığımı gördüm.Mesaj Eylem'dendi :

'Hala yamaçtasın değil mi?Evine git artık Yağız ARAS...' yazıyordu mesajda.İçimden bir ses benim için endişelendiğini söylüyordu.Biraz daha orada durduktan sonra ayağa kalktım.Sanırım gerçekten eve gitmem gerekiyordu.Yavaş adımlarla yürümeye başlamıştım.Arabamı almadığım için yürümek zorundaydım.Sokak bomboştu.Görünürde kimsecikler yoktu.Sessizce küçük adımlarla yürüdüm uzun bir süre.