Aşkı Tatmak

7. Bölüm

Multi: Derya

Derya'nın ağzından

Selin sınıfta yoktu hoca içeri girdi ama hayla gelmemişti çok merak ediyordum zil çalar çalmaz sınıftan çıkıp Selin'i aradım bahçede oturuyordu yanına yaklaştım elimi omuza koydum. İlk başta irkildi filan sonra kafanı kaldırıp bana baktı ağlamaktan gözleri kızarmış ne olduğunu anlamamıştım yoksa olanları mı öğrenmişti sonra kalkıp yürümeye başladı bende peşinden gittim Mete ve Baran'ın önünde durdu ve konuşmaya başladı.

"Beni kandırmak hoşuna gitti mi arkamdan dalga da geçmişsinizdir. Sen nasıl böyle bir şey yaparsın yaa sana güvenmeye başlamıştım demek Aslıyla kavga ettiğim gün o yüzden yeniden başlamak istemiştin bana yakın davranıcaktın bende sana aşık olucaktım ve kazanmış olucaktın öyle mi ödül neydi peki" dedi anlaşılan herşeyi öğrenmişti ama nasıl öğrendi diye merak ediyordum sonra Mete'de "Şey" dedi. Selin çok kötüydü "Söylesene ödül neydi"dedi bağırarak bir yandan da ağlıyordu. Mete'de "Baran'ın motorunu alıcaktım"dedi. Bir motor için arkadaşımı kırmışlardı ikisinden de nefret ediyordum. Selin tekrar söze girdi "Benim kalbim bu kadar değersiz miydi senin gözünde"dedi ardından Mete'nin kalbini göstererek "Burda bir kalp olduğundan şüpheliyim" dedi.

Mete: "Özür dilerim"

Selin: "Özürle herşey hallolur mu sanıyorsun. İkinizden nefret ediyorum özelliklede senden" diyip Mete'nin suratına tokadı yapıştırdı. Ve daha fazla dayanamayıp çıkışa doğru koşmaya başladı. Arkasından seslendim ama takmadı galiba. Okuldan çıkınca bende sadece arkasından bakmakla yetindim.

Mete'ye baktığımda suratında Selin'in el izi vardı. Selin'in eli ağırdı kim bilir nasılda acımıştır. Off ne diyorum yaa haketti pislik. Keşke bir tane de Baran'a yapıştırsaydı. Mete'nin yüzünde pişmanlık seziyordum ama artık çok geçti. Artık Mete ve Baran'a karşı güvenim kalmamıştı. Onlara bakıp "Allah kahretsin biliyordum böyle olacağını umarım beğenmişsinizdir yaptığınızı" dedim ve bir banka oturdum ve gözyaşlarım düşmeye başladı canım kardeşim kim bilir nasıldı şimdi, nerdeydi acaba aradım aradım ama açmadı aklıma kötü kötü şeyler gelmeye başlamıştı Canına kıymaya kalkmazdı değil mi? diye düşünürken yanıma biri oturdu o kişi Baran'dı ve konuşmaya başladı

"Ben özür dilerim gerçekten böyle olacağını düşünemedik Mete'de çok pişman yaptığından ne deseniz haklısınız" dedi sesinden de belliydi pişman olduğu ama artık güvenemezdim ona ve kızgındım onlara. Canımdan çok sevdiğim kardeşimi üzmüşlerdi.

"Siz çocuk değilsiniz Baran bunu düşünmeniz gerekirdi artık ikinizede güvenmiyorum Selin ve benden uzak durun"

Baran kalkıp giderken "Selinle konuşursan filan bana iyi mi? değil mi? haber verir misin? "

"Çok mu umurunuzda iyi olup olmadığı"

Baran: "Lütfen Derya kendim için değil Mete merak ediyor"

"İyi tamam ararım"dedim ve sınıfa çıktım

_________________________________

Eve gittim Selin'i aradım ama açmadı tekrar aradım çaldı çaldı açmadı tam kapatıcaktım telefonu açtı.

"Selin iyi misin kardeşim nerdesin"dedim telaşla. Ardından yabancı biri "Şey telefonun sahibi trafik kazası geçirdi hastaneye gidiyoruz ben ambulans görevlisiyim" filan diyordu ben neye uğradığımı şaşırmıştım artık kadının sesini duymuyordum donmuş kalmıştım sanki transa geçmiştim canım kardeşim beni bırakmaz değil mi? Ardından "Hangi hastane" dedim hemen annemin yanına gittim ağlayarak. Annem "Derya iyi misim? Canım" dedi ben hemen anneme sarılıp "Anne Selin kaza yapmış" dedim ve ağlamaya başladım annem beni sakinleştirmeye çalışıyordu "Canım ağlama şimdi sırası değil hadi hemen hastaneye gidelim" dedi buruk ses tonuyla ben bişey diyemedim ve tamam anlamında kafamı salladım sadece.

Koşarak hastaneye girdim ameliyata almışlardı Leyla teyzede oradaydı ağlıyordu yanında da Mert vardı. Hemen onların yanına gittim "Durumu nasıl Leyla teyze" dedim ağlayarak o da "Daha belli değil" dedi gözleri kıpkırmızı olmuştu ağlamaktan ardından Mert bana sarıldı bende ona sarıldım. Mert, Selin ve ben küçüklükten beri arkadaştık çok iyi anlaşırdık arada Mert bizi sinir ederdi. Mert ağlayarak"Ölmez değil mi Derya bizi bırakmaz o" dedi bende ağlayarak "Selin'i bilmiyor musun o çok inatçı biri bizi bırakıp gitmez o" dedim burukça gülümseyerek. Sonra telefon çalmaya başladı. Arayan kişi Baran'dı. Mert'ten uzaklaşıp telefonu açtım.

Baran: "Selin'den haber var mı? Derya"

"Şuanda canım kardeşim sizin yüzünüzden ölüm kalım savaşı veriyor mutlu musunuz"dedim sinirle. Ses tonuna dikkat ediyordum Mert'in duymaması için. Eğer öğrenirse Mete ve Baranı dövmeye giderdi. Şuan onu çekicek değildim. Aslında dövse iyi olurdu ama neyse.

Baran: "N-ee nasıl yani" dedi kekeleyerek ardından "Nerdesin Derya" diye ekledi

"Hastanedeyim"dedim

Baran: "Hangi hastane çabuk söyle"

"Gelmene gerek yo.. "derken sözümü yarıda kesip "Hangi hastane çabuk söyle"dedi hem telaşlıydı hemde korkmuştu sesinden hissetmiştim bende hastaneyi söyleyip kapattım ve Mertin yanına döndüm

Baran'ın ağzından

Mete ile evdeydim. Mete hayla kendine kızıyordu" Ben nasıl böyle bişey yaptım yaa yüzü gözümün önünden gitmiyor Baran" dedi buruk ses tonuyla neredeyse ağlıcaktı uzun zaman önce ilk defa onu bu halde görüyordum en son Elif ondan ayrıldığında ağlamıştı sonra kendini bir şekilde toplamıştı unutmuştu hatta. Ama bir daha kimseyi onu sevdiği gibi sevmedi.

Mete: "Derya'yı arasana Selin iyi mi merak ediyorum Baran"

" Tamam"dedim ve Derya'yı aradım ve üçüncü çalışta açtı. Bende hemen söze girdim" "Selin'den haber var mı? Derya" dedim ağlıyordu ardından bana "Şuanda canım kardeşim sizin yüzünüzden ölüm kalım savaşı veriyor mutlu musunuz"dedi o an içime bir ağırlık çöktü çok pis. Bende ona "N-ee nasıl yani"dedi ardında "Nerdesin Derya" diye ekledim o da bana "Hastanedeyim" dedi.

"Hangi hastane çabuk söyle" dedim ardından Mete ayaklandı bana meraklı ve korkar gözlerle baktı ve bana "Ne hastanesi Baran yoksa Selin'e birşey mi olmuş" dedi. Derya'da "Gelmene gerek yok" diyecekti ki sözünü keserek ona "Hangi hastane çabuk söyle" dedim hastaneyi söyleyip kapattı

Mete: "Allah kahretsin Selin'e bir şey olmuş değil mi?" dedi bağırarak

"Sakin ol Mete daha bende bilmiyorum hastaneye gidelim orda öğreniriz" diyip masadan arabamın anahtarlarını aldım sonra Mete'ye dönerek "gidelim hadi" dedim ve evden çıktık....

Ve son umarım beğenmişsinizdir

Takipte kalın

Desteğiniz için çok teşekkür ederim...