Aşkı Tatmak

8. Bölüm

Mete'nin ağzından

Selin'in hastaneye kaldırıldığını öğrenince hemen evden çıkıp Baran'ın arabasına bindik hastaneye doğru yol aldık "Baran ölmez değil mi" dedim ağlayarak çok kötü olmuştum suçlu olan bendim onun yerinde benim olmam lazımdı.

Baran: "Merak etme ona bişey olmaz daha bize hesap soracak, anamızdan emdiğimiz sütü burnumuzdan getirecek" dedi burukça gülümsedi. O da bilmiyordu ölüp ölmeyeceğini ama bana ölmeyecek diyip duruyordu. Arabayı durdurunca geldiğimizi anladım. Hastanenin önündeydik içeri girecek yüzüm yoktu ama onun nasıl olduğunu merak ediyordum o yüzden içeri girdim.

Derya köşede ağlıyordu bizi görünce yanımıza geldi sinirliydi

Derya: "Hepsi sizin suçunuz hangi yüzle gelebiliryorsunuz"

Baran: "Derya ne desen haklısın kız bağır çağır ama şuan değil. Selin iyileşince" derken ameliyatın kapısı açıldı Selin'i götürüyorlardı o neşeli yüzü bembeyazdı, dudakları kurumuştu sanki bir ölü gibiydi. Ne diyorsun Mete o ölmeyecek yaşayacak. Kendi düşüncelerimi def edip Selin'e odaklandım. Ardından doktor çıktı ve "Hasta'nın yakınları siz misiniz" dedi ardından bir kadın "Evet. Yeğenim nasıl doktor bey" dedi. Selin'in teyzesi ya da halasıydı sanırım. Doktor ardından "İç organlarında kanama vardı ama merak etmeyin ameliyat başarılı geçti hastayı şimdilik yoğun bakıma aldık uyanınca odaya geçireceğiz" dedi ve gitti. Hepimiz rahatlamıştık ardında Selin'nin olduğu kata çıktık camdan ona baktım yüzü çökmüştü ve hayla bembeyazdı "Özür dilerim Selin gerçekten çok pişmanım seni düşünmeden hareket ettim keşke senin yerine orda yatan ben olsaydım" dedim gözyaşlarım akarken.

______________________________________

Ameliyattan çıkalı 4 saat olmuştu hayla uyanmamıştı ben sürekli camdan Selin'e bakıyordum hiç hareket etmiyordu ne zaman uyanacaktı diye düşünürken Selin'in parmağı oynadı ben hemen "Parmağı oynadı Selin'in parmağı oynadı gördüm" dedim heyecanla. Herkes hemen cama yaklaşıp Seline bakmıştı. O sırada Selin'in gözleri yavaş yavaş açıldı. Doktor hemen içeri girdi. Selin'i konrol edip birşeyler dedi ve odadan çıktı. Doktor çıkınca ben hemen önüne geçip "Hastayı görebilirmiyiz" dedim doktor "Evet ama şimdi değil yarın hastayı odaya alıcaz o zaman görebilirsiniz" dedi Ardından teyzesi olduğunu öğrendiğim kadın "Çocuklar artık siz gidin aileniz merak eder"

Derya: "Ben burda kalıcam Leyla teyze"

Leyla hanım: "Olmaz Deryacım dinlenmen gerek kaç saattir buradasın eve git duş al kendine gel sabah tekrar gelirsin"

Derya: "Tamam Leyla teyze ama bişey olursa ara"

Leyla hanım: "Tamam canım" biz hiç bişey demeden ordan uzaklaştık

Baran: "Derya biz seni evine bırakalım"

Derya: "Gerek yok ben taksiyle giderim"

Baran: "Bu saatte seni taksiyle göndericeğimi düşünmüyorsun değil mi? 3.sayfa haberlerinde olmak istemiyorsan bin"

Derya: "Sizde zaten çok güvenilirdiniz"

Baran: "Yaa uzatma artık bin"

Derya: "İyi be tamam ama Selin iyileşsin o zaman göstericem size" dedi ve arkaya geçti bende öne geçtim Baran da arabayı sürmeye başladı hepimiz sessizdik ardından aklıma Selin'in annesi ve babası geldi onlar neden gelmemişti. Deryanın bilebileceği aklıma geldi ve ona döndüm.

"Derya sana bişey sorucam Selin'in annesi ve babası neden hastanede yoktular"dedim ardından Derya "Anne ve babası Selin küçükken vefat etti o yüzden teyzesiyle yaşıyor" dedi ben duyduklarımla kendimden daha çok nefret ettim annesi ve babasının ölümü yetmezmiş gibi birde ben üzmüştüm hatta benim yüzümden hastanelik olmuştu Derya'yı bıraktıktan sonra sıra bana gelmişti Baran arabayı evimin önünde durdu ve bana "Merak etme herşey yoluna girer ama biraz zaman lazım neyse iyi geceler kendine dikkat et" dedi bende "Sağol herşey için" deyip indim sonra eve girip duş aldım ardından kendimi yatağa attım ve uyudum