Malikanenin kapısını çalarken heyecanla kızların açacağını umduğu kapı hiç tanımadığı biri tarafından açıldı.
"Kimsiniz?" dedi karşısındaki genç kız.
"Ben Anna,arkadaşlarım Mary,Lucia ve Alexis'i görmek için geldim.Bu malikanenin hizmetini görüyorlardı."
"Ah,eski hizmetçilerden bahsediyor olmalısınız.Malikanenin eski sahibi sürgün edildi bir süre önce.Onlara ne olduğunu bilmiyorum, biz geleli bir yıl oluyor"
Genç kız şaşkınlıkla ne diyeceğini bilemedi.
Her şeyi bıraktığı gibi bulacağını ummuştu ve yanıldığını anlaması uzun sürmedi.
Hayal kırıklığıyla oradan ayrılırken arabacıyla kiliseyi tarif etti.
Her şey değişse de değişmeyecek tek şey Rahibe Margarett'ın o kilisedeki varlığıydı.
Arabadan indiğinde koşar adımlarla kiliseye ilerledi.
Kilisenin açık kapısından içeri girerken çocukluğunun geçtiği bu yere büyük bir özlemle baktı.
Sanki daha dün gibiydi.
Yere diz çökmüş dua eden Margarett'ı tanıması uzun sürmedi.
Hızla arkasından yaklaşıp ona sarılırken Margarett ayağa kalkıp şaşkınlıkla Anna'ya baktı.
Dolan gözleriyle sarıldı genç kıza.
Ne kadar değişmişti... Artık küçük bir kız çocuğu yoktu karşısında...
Sarılmaları bittikten sonra sandalyelere oturdular.
"Temelli mi döndün?" dedi mutluluğu sesine yansırken.
"Evet"
"Annen değil mi? Beni affetmeyeceğini düşünmüştüm"
Anna kaşlarını çatıp anlamadığını belirten bir ifadeyle baktı Margarett'a.
"Annem mi?"
Margarett elini hızla ağzına götürüp "Bilmiyorsun" dedi şaşkınlık ve büyük bir hata yaptığını belirten bir tonlamayla.
"Ne demek istiyorsunuz Rahibe Margarett?"
"Bunu benim açıklamam uygun olmaz,gerçekten çok üzgünüm Anna bilmediğini bilmiyordum"
"Hiçbir şey olmamış gibi susamazsınız,söylediklerini açıklayın"
Margarett itirazlara başlayınca sinirle "Anlatın" dedi ses tonunu yükselterek.
Margarett ona yıllar önceki "kızımı almaya geleceğim" notundan,bir gece kraliçenin buraya gelip her şeyi anlatmasından ve hikayenin tüm ayrıntılarından bahsetti.
Anna hayatı boyunca hiç bu kadar şaşırmamış,hiç bu kadar hüsrana uğramamıştı.
Annesi bir kraliçeydi her şeyden önce.
Anna hikayenin en çok kendisini terk edip onu arıyor oluşundaki yüzsüzlüğüne kızıyordu.
Bugüne kadar annesinin kim olduğunu hiç merak etmemişti çünkü Anna her zaman sonuç odaklı düşünürdü.
Olaylar,yaşanılanlar önemli değildi.
Genç kız hayatını bir hizmetçi olarak oradan oraya sürülerek geçirmişti ve kraliçe olarak bilinen ülkenin en güçlü kadını kıza ulaşmamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalenin Işığı
Historical Fiction''16 yaşında bir kıza aşık olamam,üstelik bir İngiliz" dedi genç adam sinirle etrafta dolanırken. ''Bu zamana kadar çektirdiklerinin cezası belki de bu'' dedi Monroe dalgaya vurarak. ''Ya bir akıl ver ya da odayı terk et" ''Zaten Glasgow'a gideceksi...
