Maria gözleriyle kızını izlerken söyleyeceklerini kafasında tartıyordu.
"Biliyorum hiçbir açıklama sana yeterli gelmeyecek" diye başladı söze.
Anna cevap vermeden ona bakınca yutkunup konuşmaya devam etti.
"Margarett'ın sana bir kısmını anlattığını biliyorum,yine de ben en baştan başlayacağım.
Babandan...
Şu an evli bir kadın olarak ondan bahsetmem pek uygun olmasa da onu çok sevdim.Ne yazık ki aşamayacağımız engeller vardı,benim bir leydi onunsa bir asker olması gibi.
Buralarda babamı iyi bilirler,öfkeyle dolu bir adamdı.Neye ve neden öfkeli olduğunu hiç bilmezdim ama öyleydi işte.Her şeyi yapabilecek bir adamdı"
Genç kız tek kelime dahi etmeden gözyaşları düşmeye başlayan kadını izliyordu.
"İlişkimizi hep gizli yaşadık,ta ki ben hamile olduğumdan şüphelenip bir ebeye görünene kadar.Artık babama söylememiz gerekiyordu ve hayatımdaki en büyük pişmanlığımı yaparak onun bana destek olacağını umup sevgimi anlattım... Hamile olduğumu duyunca adeta çıldırdı.Benimle ilgili planları varmış ben bunu bilmiyordum,kralın oğluyla evleneceğim kararlaştırılmış bile.Kaçmaya vaktim bile olmadan babanın öldüğünü öğrendim.Sonrası benim için tam bir yıkımdı,babam seni düşürmem için elinden geleni yaptı ama dayandım ve doğurdum.
Artık vazgeçtiğini seni ve beni kabulleneceğini sanıyorken bir tehditle geldi karşıma.Ya seni birine verecektim ya da öldürecekti.İnan bana yapardı Johanna,buradan çıktığında onu herkese sorabilirsin gaddarlığı herkesçe bilinirdi"
Anna yaşadıklarını hıçkırıklarla ağlayarak anlatan kadının sözlerine inanıyordu.
Şimdiye kadar hiç gerçekten kötü diyebileceği bir insanla karşılaşmamış biri olarak Maria'nın babasına büyük bir nefret duymuştu.
"Seni verebileceğim kimse yoktu.Üstelik insanların senin benim kızım olduğunu bilmemesi gerekiyordu,aklıma sadece seni Tanrı'ya emanet edebileceğim geldi.
Sana ondan daha iyi kim bakabilirdi ki!
Kiliseye gidip seni bıraktım,benim adım ve babanın soyadıyla birlikte.
O yaşasaydı Johanna Maria Stevens ben olacaktım.Seni bıraktıktan birkaç hafta sonra evlendirildim ve yeniden birini sevdim.Edward bana karşı her zaman çok iyiydi.
Ama ona bir kızım olduğunu söyleseydim ne tepki verirdi bunu asla bilemiyordum.Üstelik Edward'ı aşsam bile babam yaşıyorken o bana yardım edemezdi.Hayatını riske atamazdım..."
"Fikrinizi ne değiştirdi?" dedi Anna, Maria sustuğunda.
"Babam öldü ve çocuklarım büyüdü.
Edward'ın beni kovmasını göze alarak anlattım her şeyi ama beklediğim olmadı.O anlayışlı davrandı ve işte buradasın"
İkisi de biraz sustular.Maria kızına onu anlaması biraz zaman vermesi gerektiğinin farkındaydı.
"İstersen bu gece burada misafirim ol ve biraz düşün" dedi Maria,az öncesine göre daha sakindi.İçindekileri sonunda anlatabilmiş olduğu için mutlu bile sayılırdı.
"Bay Percy olmadan kalamam"
"Neden?"
"Birlikte geldik ve döndüğümüzde birlikte döneceğiz" dedi kararlı bir şekilde.
"Pekala,fikrinin değişeceğini ummaktan başka çarem yok.Bay Percy'i misafirhanemizde ağırlayacağım"
"O halde ben de onunla gideceğim"
"Uzak bir yer değil Johanna,hemen yan taraftaki küçük malikane .Misafirlerimizi orada ağırlıyoruz,buradaki kadar rahat olacağına emin olabilirsin"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalenin Işığı
Historical Fiction''16 yaşında bir kıza aşık olamam,üstelik bir İngiliz" dedi genç adam sinirle etrafta dolanırken. ''Bu zamana kadar çektirdiklerinin cezası belki de bu'' dedi Monroe dalgaya vurarak. ''Ya bir akıl ver ya da odayı terk et" ''Zaten Glasgow'a gideceksi...
