ELE: Till The End Of Time

Kabanata 51

A/n : Sorry po natagalan, sa dami ng ginagawa sa school
Ito na!! Thank's sa lahat ng akin readers soon ipupublish ko na siya.

ngayo na publish ko na sya, wala naman akong reader T-T

Warning : dont plagarise my work.

Kabanata 51

Marcus P.O.V

"Maupo po kayo Mr. And Mrs Montreal " ani ng ginang na umaruga saaking anak sa mga panahong hindi namin siya nakapiling.

Hindi ko alam kung magpapasalamat ako sa pag-aaruga niya sa anak ko, lubos na lubos ang pasasalamat ko sa kanya sa kabila mga pananalita ko laban dito sa harap ng anak ko.

Maraming na kakakilala saakin bilang isang walang pusong negosyante, pero dahil sa aking asawa at sa apat naming anak ay nagkaroon ako ng puso upang magmahal, Sila ang kayamanan ko na hindi ko kayang baliwalain.
Kaya naman ng mawala ang bunso namin ay Isa ang sarili ko sa sinisisi ko dahil sa kapabayaan ko.
kung nakinig ako noon sa kanya ay hindi niya naranasan angg hirap na dinadanas niya ngayon na ako rin ang may gawa .
We accused her for that fake nathalie and that cause of her pained .
Hindi ko alam kong para saan ang paguusap na ito at umaasa ako na para ito sa ikakabuti ni Nathalie.

Naupo sa tabi ko ang aking asawa na alam kong nag-aalala sa magiging desisyon ng aming kausap ngayon.

"Parang awa nyo na po ibigay ninyo na ang aking anak" nagsimula ng makiusap ang aking asawa, una sa lahat ayaw ko siyang nakikitang nahihirapan ,nasasaktan ako.

Napapikit ang ginang at bumaling saaming asawa.

"Hindi na po ako magpapaligoy ligoy pa nakapagdesisyon na po ako na Ibigay ang aking anak na si thea sa inyo"

I gaps.

Its true??
Hindi ako makapaniwala na tumingin sa kanya ng diretso.

But i hear a 'but'

"Talaga po?" Sabi ni zheena na alam kong masaya.

"Pero kung inaakala nyo na ganon ganon ninyo siya mapapaamo ay nagkakamali kayo"

"Anong ibig mong sabihin?" Takang tanong ko.

"Althea or I mean your nathalie hate her parent so much dahil sa pag-aakala niyang walang kwenta ang kanyang magulang dahil iniwan siya sa labas ng bahay namin, lumaki siyang may kinikipkip na sama ng loob sa inyo bilang totoo niyang magulang."

"Hindi -... nagkakamali lamang siya hindi ko siya iniwan, nawala sya saamin sa kagagawan ng mama." muling hikbi ng aking asawa. Niyakap ko siya upang aluin.

"May tiwala ako na hindi nyo siya pababayaan dahil anak nyo siya at alam ko na higit pa sa pagproprotekta ko ang maibibigay nyo. Kahit na ibenta ko lahat ng ari-arian ko para mabayaran ang Hospital niya ay hindi parin sapat."

"Nasa inyo rin ang buhay na dapat ay meron siya, hindi niya deserve ang maghirap" ngumite ng mapait ang ginang at bakas ang kalungkutan sa mukha.

"Sana lang, wag nyo na siyang pahirapan pa. Mahal na mahal ko ang batang iyon, isang mapagmahal at masunuring bata si Althea. Mahal na Mahal ko ang anak kong si Thea."

"Magalang, matalino at may mababang loob sa kapwa si althea, mula ng makuha namin siya ng aking kapatid sa labas ng bahay ay hindi ako nagdalawang isip na ampunin siya, Nang makita ko ang tattoo niya sa likod ay nakadama ako ng takot, takot na pinagtangkaan ang buhay ng bata, sa simula palang ay alam ko na na galing siya sa marangyang pamilya, patunay ang marka niya sa likod."
Himikbi na ito.