Alleen Link en ik

Blokhut||26

We staan voor een schattig blokhutje. We zijn omringd door natuur. Geen wegen. Alleen een zand pad waar we net over heen zijn gereden.

"En vind je wat?"

Ik kijk hem aan en knik heel hard. Mijn haar gaat voor mijn ogen en hij moet lachen.

"Wil je anders binnen kijken?"

Ik was al aan het wachten op die vraag.

Pov Link.

"Wil je anders binnen kijken?" Vraag ik aan Pip.

Ze rent als een gek naar binnen. Soms is het ook net een kind van drie.

Ik ren achter haar aan naar binnen. Ik sta meteen in de woonkamer. Alle lichten staan uit en de rolluiken zijn naar beneden dus het is nog behoorlijk donker.

"Pip, waar ben je?"

Ik krijg geen antwoord.

"Okay, dus je gaat het zo spelen."

Ik loop de kamer rond en kijk achter alles. Totdat ik opeens een gil hoor komen uit de kamer hier naast. De slaapkamer.

Mijn hart begint sneller te kloppen en ik ren de kamer binnen.

"Pip?" Zeg ik op fluister toon.

Ik doe een paar stappen de kamer in zetten en...

"BOEHH!"

"Jezus man. Ik krijg nog een hart verzakking van jou."

Blijkbaar had ze zich achter de deur verstopt.

Ze gaat helemaal plat van het lachen. De tranen rollen bijna over haar wangen.

"Zo grappig was het nou ook weer niet he."

"Oh echt wel." Zegt ze nog steeds terwijl ze helemaal stuk gaat.

"Weetje wat nog grappiger is? Dat jij niet tegen kietelen kan."

Haar blik verandert in een split seconden van lachen naar doods angst, want als ze ergens niet tegen kan dan is het kietelen.

Ze probeert weg te rennen maar ik blokkeer de uitgang. Ik pak haar vast en duw haar op de grond.

"Help, HELP!" Gilt ze uit.

"Je lijkt wel een speenvarken."

Ik kietel haar zo hard totdat ze me bijna smeekt om te stoppen. Als ik haar eenmaal los laat staat ze snel op en rent de kamer uit.

"Je bent echt een monster Link!" Gilt ze terwijl ze weg rent.

"Die neem je terug."

Ik ren de woonkamer uit en zie dat ze achter de bank probeert te schuilen, maar haar hoofd steekt uit.

"Je weer dat ik het gewoon kan zien achter de bank, toch?"

Ze steekt haar hoofd boven de bank uit. Ze staat op met haar handen in de lucht.

"Ik geef me al over. Ik heb de wedstrijd verloren."

Ze loopt naar me toe en geeft me een lange zoen, maar voor dat het verder gaat trek ik terug en zeg dat er nog spullen in de auto liggen.

Dit deel is wat korter omdat ik eigenlijk morgen pas wou uploaden, maar omdat ik zo'n goed mens ben heb ik vandaag nog een deeltje voor jullie geschreven.

Zou het wel lief vinden als je zou willen voten.

Xoxo TSS