Alleen Link en ik

Het aanzoek||29

Pov Pippa

Na het ontbijt ga ik me klaar maken voor de picknick. Ik doe een wit jurkje aan waarvan ik weet dat link hem mooi vind. Daarom zal hij hem ook wel in mijn tas hebben gedaan.

Hij is een deel van kant en komt tot net boven mijn knieën. Ik doe wat mascara en nog meer troep op.

Pov Link

Ik wacht in de woonkamer tot dat Pippa klaar is. Ik kijk op mijn telefoon en besluit om voor het eerst de reacties door te kijken van de video die ik heb gemaakt samen met Pip om te laten weten dat we wen kind hebben.

Een deel is verbaasd. Ik zie ook veel reacties staan over dat we nog niet getrouwd zijn en dat et eigenlijk niet kan. Maar gelukkig is een heel groot deel ook blij voor ons.

Ik check nog snel of dat ik alles heb. Ik kijk door alle spullen om zeker te weten dat ik niks vergeten ben.

Ik loop daarna zenuwachtig de kamer rond. Ik bijt op mijn nagels. Ik weet niet hoe dit uit gaat pakken. Stel je voor dat ze nee zegt.

Wat als ze niet met me wilt trouwen?

Pov Pippa

Na dat ik helemaal klaar ben voor de picknick loop ik de woonkamer in. Ik zie Link midden in de woonkamer staan bijtend op zijn vinger nagels.

Waarom doet hij zo. Ik zie hem nooit zo behalve bij fan meetings dan. Die vind hij altijd spannend.

Als hij mij ziet dan valt zijn mond zover open dat zijn kaak bijna op de grond ligt.

"Je mond staat een beetje open." Zeg ik met een klein glimlachje.

Hij sluit hem snel en bekijkt me snel van top tot teen.

"Wow. Je bent zo mooi."

"Ach hou toch op." Zeg ik als ik langs hem wil lopen. Tot hij plots mijn pols vast pakt.

"Nee ik meen het." Fluistert hij zachtjes.

Ik voel mijn hart tekeer gaan. Na al die tijd en nog steeds word ik hier zenuwachtig van.

Hij legt een hand op mijn wang en onze gezichten zijn maar een paar centimeter van elkaar vandaan. Ik voel zijn adem gewoon op mijn gezicht.

En dan langzaam komen onze gezichten dichter bij elkaar. En kust hij me.

We lopen samen hand in hand het pad af en we dragen allebei een tas met spullen. Ik weet nog niet waar we naar toe gaan maar dat zie ik denk ik vanzelf wel.

Na een half uur lopen begin ik me toch af te vragen waar we zijn.

"Hoelang duurt het eigenlijk nog?"

Link draait zijn gezicht naar me toe en zegt dat het nog maar heel even duurt.

En zoals hij zei zijn we na vijf minuutjes lopen zijn we er.

We staan bij een meertje met heel veel bloemen en planten. We worden omring door bomen en zacht gras.

"Hier kwam ik vroeger altijd. Als ik dan alleen wou zijn en het was te druk bij de blok hut ging ik hier altijd naar toe."

"Het zo mooi Link. Hoe wist je dat het hier was?"

"Mijn opa en ik kwamen hier altijd vissen in het meer maar na hij overleed heb ik nooit echt meer gevist."

Ik zie de pijn in zijn ogen dus wrijf ik met een hand over zijn rug. En leun ik een beetje met mijn hoofd tegen zijn schouder.

"Kom dan gaan we picknicken." Zegt hij na een paar minuten stil te hebben gestaan. 

We leggen het kleedje neer en twee kussentjes. We leggen ook twee bordjes neer voor het eten. Link heeft van alles meegenomen. Van sandwiches tot aardbeien en chocolade.

We beginnen met eten en ik begin natuurlijk met de aardbeien en chocola, want die kan ik echt niet weerstaan. We drinken wat en kletsen over van alles en nog wat. We hebben gewoon een gezellige tijd.

"Zullen wij anders vissen?" Vraagt Link dan na een tijdje.

"Huh, maar je hebt toch geen vis spullen meegenomen?" Zeg ik verbaasd.

"Nee, dat heb ik ook niet gedaan. We verstopte onze visspullen altijd in een holle boomstam hier ziet zo ver vandaan. Als het goed is moeten ze hier nog steeds liggen."

"Ja lijkt me leuk. Ik heb nog nooit in mijn leven gevist."

Link staat op om de spullen te gaan halen en ik ga alvast wat dichter bij het water zitten. Ik wacht een paar minuten terwijl ik naar het water kijk. Tot dat iemand me opeens heel hard laat schrikken.

Het is Link.

"Je moet echt stoppen met me laten schrikken hoor. Ik krijg nog een hart verzakking van jou."

Hij komt naast me zitten en zet de spullen die hij heeft gehaald naast zich.

"Nou ik zal het voortaan niet meer doen dan." Zeg hij met een sarcastische toon.

"Maar je hebt nog nooit gevist dus? Ik zal het eerst wel even voor doen."

Ik kijk ernaar hoe Link alles behendig doet. Ookal heb ik van 99% geen eens een idee van wat hij aan het doen is.

Hij gooit zijn hengel in het water en steekt hij zijn hengel in het zand.

"En nu is het wachten."

Ik friemel een beetje aan het gras bij mijn voeten en nu ik al die bloemen zie besluit ik maar om er een paar te gaan plukken.

Ik sta op en pluk de mooiste bloemen die ik kan vinden. En na een paar minuten heb ik een klein boeketje.

Ik ga terug zitten naast Link en ik geef hem het boeketje.

"Wat cuuteeeee." Zegt hij dan met een overdreven meisjes stem.

"Nee grapje bedankt hoor." En hij geeft me een snelle kus.

"Ach ik deed er vijf minuten over." Zeg ik schouderophalend.

"Dat maakt toch ook niet uit. Het gaat om het idee." Hij pakt mijn hand vast en ik kijk hem aan. Ik zie in zijn ogen dat hij zenuwachtig is.

"Waarom ben je toch zo zenuwachtig? Ik zie het al de hele tijd aan je."

"Ik wou je eigenlijk wat vragen Pippa." Ohoh hij gebruikt zelfs mijn hele naam. Wat is er aan de hand?

Ik weet niet wat hij aan het doen is tot hij op een knie gaat zitten.

"Ik denk niet dat jij door hebt hoeveel ik van je houd. Dus daarom wou ik het zo duidelijk maken en vragen of dat je met mij de rest van je leven door wou brengen want iedere dag weer ben ik verliefd op jou. Dus wil je met mij trouwen?"

Ik sla een hand voor mijn mond en de tranen springen in mijn ogen, en even weet ik dan ook niet wat ik moet zeggen.

Ik ben een vreselijk persoon ik weet het. Dus albast sorry voor deze cliffhanger.

Dit was wel weer een extra extra lang deel. Wel 1200 woorden. En dit is al de derde keer dat ik upload vandaag. En dan is het ook nog eens weekend en dan schrijf ik meestal niet.

Dus ik zie jullie weer bij het volgende deeltje morgen of heel heel misschien vanavond.

Laat me wel weten wat je er van vindt dat Link een aanzoek doet aan Pippa en ohja vergeet niet te voten.

Xoxo TSS