Chapter 8
Mike's Pov
Calling George! Sino ang tumatawag? Inaantok na ako nakakaistorbo. Kung kailan sinusulit ko kasama si Cherry, tatawagin ako sa ganitong oras. Nahihirapan pa akong kumbinsihin si Cherry. Buti na lang napasunod ko rin siya; minsan napa pasulyap ako sa kanya. Bumangon ako at sumagot, kahit na hindi ko nakita kung sino ang tumatawag sa aking telepono; ito ay isang nakakabadtrip. Sinagot ko na lang ng walang tigil kasi. Mahina ang boses ko, baka magising si Cherry sa ingay. Napatingin ako sa tabi ko, mahimbing na natutulog si Cherry. Natawa naman ako sa itsura niyang parang bata. Nahihirapan siyang matulog. Lumapit ako sa kanya. Hinalikan ko siya at inilapit sa akin. Isang hakbang na lang, babagsak na siya. Ang cute niya matulog; Gusto ko siyang yakapin ng mahigpit. Nagdadalawang isip ako dahil baka magising siya at magalit sa akin. Baka hindi na niya ako kakausapin. Ang daming nagbago kay Cherry. Tahimik lang siya noon, kahit nahihirapan siya; Wala akong narinig mula sa kanya. Siguro dahil iniiwasan niya ang gulo; Alam kong nahihirapan siya dahil bukod sa niloko ko siya, isang bahay pa rin kami. Bata pa lang kami si Manang, siya na ang nag-alaga sa kanya. Kaya naman simula noon ay kasama ko na si Cherry. Wala akong balak na lokohin siya. Nakalimutan kong may biglang tumawag ulit. Sa lalim ng iniisip ko, nakalimutan ko kung bakit ko hawak ang phone ko. Sinagot ko kung sino ang tumatawag.
"Hello!" mahinang sabi ko.
"Nasaan ka?" Nagtaka ako kung bakit niya ako hinahanap ng ganitong oras. Tumingin ako sa relo ko, 12 am na pala. Nagising ako sa malakas na boses ni George.
"Bakit? Nandito kami?" sagot ko sa kanya.
"Ah? Anong nandito kami?"
"Nandito ako sa tagaytay. Tangina wala kang bang magagawa sa ganitong oras gising ka pa?"
"Anong?" Tanginat narinig ko ang lakas ng boses niya.
"Ginagawa mo ‘yan? Sinong kasama mo?"
"Ang dami mong tanong? Bukas ko na sasabihin. Napatawag ka ba ng ganitong oras?"
"Ang tanga mo, pinuntahan ka namin sainyo; wala ka? Tapos diyan ka lang."
"May sinabi ba ako?" Nakasimangot akong humarap kay Cherry. Gumalaw si Cherry.
"Gago makakalimutan mo." Naalala ko natawa lang ako. May usapan kami. Hindi ko inaasahan na magkikita kami ni Cherry at mapupunta dito sa tagaytay; sa isip ko lang ‘yong time na makakasama ko siya at makakausap. Dahil palagi niya akong sinusungitan, hindi siya ganoon. Iniiwasan ko na siya simula nung naghiwalay kami. Kaming dalawa lang ang nakakaalam ng relasyon namin sa bahay. Ayaw ipaalam ni Cherry na masyado pa kaming bata. Kahit hiwalay na kami, pinanood ko siya ng palihim. Tahimik lang siya. Gusto ko siyang lapitan pero hindi ko magawa. Natatakot akong humarap sa amin. Natatakot akong pag-usapan ito; ang tanging nagawa ko lang ay iwasan ito. Sumama ako kay Anna dahil ayokong may isa sa amin na umiiwas. Ayokong umalis si Cherry dahil sa akin. Ako ang sadyang umiwas para sa ikabubuti niya. Buti na lang napadaan ako unless may nangyaring masama kay Cherry. Mahilig kasi siyang mag solo. Lalo na sa gabi.
"Hindi ko na kailangan ng tulong mo."
"Bakit! May naisip ka ba?"
"Ok lang! Naayos na."
"Wag mong sabihing magkasama kayo ni Cherry." Sabay tawa niya. Sa wakas, nahulaan niya. Basag trip din 'to si george.
"Tsk, wag kang maingay." Natawa naman si George sa sinabi ko.
"Totoo ba na kasama mo siya ngayon? Hindi nga! Seryoso ka ba? Oo nga pala Mike, nanaginip ka ba?"
"Tsk, oo, magkasama kami ngayon."
"Grabe ang lakas, trip mo. Paano nangyari? Galit sayo si Cherry? Hindi uubra sayo ‘yon. Sino ba talaga kasama mo?" Ngsyempre sinabi ko na totoo; Hindi pa rin naniwala, tanga. Kung tutuusin, sinong naniniwala na kasama ko si Cherry? Alam nila ang tungkol sa amin at kay Cherry.
"Hoy, ano ba, Emz?" Tangina nagkatinginan silang lahat. Narinig kong nag-aasaran sila, "Ang tanga mo bakit mo inagaw?” Nakinig lang ako sa pang-aasar ni Emz sa kanya.
"Nasaan ka? "
"Gago sa Tagaytay," sabi ni George sa kanya.
"Anong ginawa mo diyan? Hindi ka man lang nag-invite."
"Kasama niya si Cherry." Sinampal ko ‘yong mukha ko. Ang ingay naman.
"Hindi mo na kailangan ng tulong namin. Syempre may ginawa ka na hindi namin alam. Sige na Mike! Paano kayo naging magkasama?"
"Yan din ang tanong ko sa kanya. Mukhang si Cherry ay nasa panaginip ng gago. Magkasama daw sila?
"Baka George! Hindi ko napansin kanina si Cherry.
"Tangina, oo! Hindi ko na iniisip ‘yon." sabay tawa ni George.
"Matulog na nga kayo?" Yon na lang ang nasabi ko.
"You idiot, may date pa ako at hindi natuloy," sabi ni Ray. Narinig ko sa kabilang linya.
"Ito na ang pagkakataon ko! Kausapin mo si Cherry."
"Hindi ka na heartbroken." Sabay kuha ni Rod sa phone. Siya yung kausap ko. Natatawa na lang ako dahil suportado nila ako.
"Sige, bye guys," sabi sa kanila."
“Siraulo 'yong Mike na 'yon, hihingi ng tulong tapos magkasama pala sila.” Mga loko 'to, ako pa ang pinag-uusapan. Buti sana kung pinatay niya ang cellphone bago nag daldalan.
"Ganyan katanga si George sa buhay. Sabay tawa ni John.
"Ano pa ba? Inom na lang natin ang love life ni Mike para sa mga kaibigan natin. Syempre para sa nalalapit na kasal nina Rod at Kc. Congratulations bro,” binabati ni Ray ang kapatid niya."
"Hindi pa ako ikakasal, mga tanga."
"Gano'n na 'yon, Kuya. Advance ako mag-isip." Tawanan ang lahat.
"Matulog na tayo." Yaya nila Rod."
“Mga baliw," sabi ko sa kanila. Sabay end ng cp. Natatawa na lang ako kasama ng mga kaibigan ko. Kahit ganyan sila. Napakasuwerte ko na naging kaibigan ko sila. Kapag kailangan ko sila handa silang sumuporta. Napalingon ako sa katabi ko na ikinagulat ko na hinayaan ko na lang siya na mahimbing na natutulog, nakalimutan niyang nasa tabi niya ako unan. Nakatulog ako ng maingat na niyakap ko rin siya. Ang tanging nagawa ko na lang ay panoorin si Cherry hanggang sa gumalaw siya inalis ko ang kamay ko sa pagkakayakap sa kanya ng daan-daang beses.
BINABASA MO ANG
Ultimate Barkada Series-Series#1-Heartbroken(Mike and Cherry)
RomansaUltimate barkada series Series#1heartbroken Mike and cherry Series#2-hates(ray and sarah Series#3-funny(john and tin Series#4-ultimate crush(jhun and roxanne Series#5-d...
