Loving Mr.Maniac

Chapter 50

Kinabukasan lang ay pinayagan na kong umuwi ng mga doctor at sa bahay na mag pahinga. ihinatid na ko ni mommy sa kwarto at nahiga. si andrew o si nico ay hindi ko pa nakikita.

natulog ako ayoko munang mag isip baka mabaliw ako. pero ilang oras palang ako ay may nadinig akong hiyawan sa ibaba.

"honey hayaan mo namang si rica ang mag desisyon."

"wag kang makialam alam ko ang makabubuti para sa kanya."

"pero hindi pa sya handa! hayaan mo sya ang mag pasya! pwede bang ikaw at si nico lang may gusto ng kasal pano naman ang anak mo!"

"pano din ang apo ko!"

bumaba ako ng hagdan.

"kung mag tatalo lang kayo at mag kakagulo ng dahil sa akin ay mabuti pang umalis nalang ako!" umiiyak kong sigaw. nasasktan ako si mommy at daddy hindi sila madalas mag away o kung may problema napag uusapan nila ng maayos. ako pa ang dahilan ng pag kakasira mabuti pang umalis nalang ako.

"Tumigil ka rica! ipapakasal kita kay nico!"

"daddy hindi pa ko handang harapin syang muli ang dami na naming hindi pag kakaunawaan. ang dami ng masasakit na salita nag kasakitan na kami dad. kailangan ko ng oras at panahon."

"sinabi na sa akin ni nico ang lahat anak."

"ayokong pag usapan dad. aakyat na po ako" kalmado kong pahayag.

Naiinis ako kay dad bakit ba sya ang nag papasya sa kasalan na yon. hindi nya kasi naiintindihan ang sakit e. saka ano namang sinabi ni nico sa kanya na hindi sya sure kung kanya yon! wala ba syang ibang rason. aaminin ko i still love him but i'm in pain because of him! i hate him. i hate my self for loving him for missing him! umiyak ako ng umiyak. kinuha ko ang maleta ko. aalis nalang ako sa bahay na to gustong kong lumayo sa kanilang lahat! nang maramdaman know ng wala ng tao sa sala ay dahan dahan akong bumaba ng hagdan agad kong tinungo ang front door. nang pipihitin ko na ang doorknob ay may nag salita sa likuran ko. si mommy. "anak sigurado ka na ba dyan sa gagawin mo?"

linapitan ko si mommy at niyakap sya. "mommy hayaan nyo muna ko makapag isip masyadong magulo ang isip ko ngayun. "anak isipin mong mabuti kung ano ang makabubuti sa inyo ni baby.

umalis na ko ng tuluyan sa bahay at nag tungo sa condo ko. tinawagan ko si andrew gusto kong humingi ng tawad.

(hello) nadinig ko ang malungkot na tinig ni andrew.

(andrew i'm sorry) iyon lang ang kaya ko sabihin buo na sa loob ko ang pahintuin na sya sa panunuyo sa akin habang tumatagal ay umaasa sya at habang tumatagal ay nasasaktan ko na sya.

(rica umiiyak ka ba?) tanong nya

(andrew wag mo na kong problemahin. sana maging masaya nalang tayo na mag kaibigan tayo.)

(bakit rica? bumalik ka na ba kay nico?) mariing sabi nya.

(hindi ganun andrew pero kasi kahit anong pilit ko hanggang kaibigan lang ang kaya ko ibigay. siguro nga sobrang tanga ko kasi sa kabila ng ginawa ni nico ay mahal ko pa rin sya. patawarin mo sana ko andrew.)

inintay ko ang tugon nya ngunit pag singhot lang ang naririnig ko.(hello andrew) pag ulit ko. (bye rica...) yun lang at tutut...tut...tut... ibinaba na nya ang telepono.

sa pagod ko sa kakaiyak ay nakatulog ako. naalimpungatan ako sa ring ng cellphone ko. tinignan ko ang oras at alas sais palang ng umaga. hindi ko sinagot ang tawag dahil number iyon ni daddy. maya maya lang pag tapos ng ring ay may text message ang dami.

nico-rica na saan ka ba?

dad-rica umuwi ka na kung nasaan ka man.

mom-rica umuwi ka na inatake ang daddy mo.

doon nag taasan ang balahibo ko. agad kong idinial ang number ni mommy.

(mommy si daddy.) narinig ko ang iyak nya.

(puntahan mo kami dito ngayun sa ospital)

(saang ospital) sinabi ni mommy kung saan ang ospital kaya naman hindi na ako nag diwara pa at agad tinungo ang kotse ko para mag drove papuntang ospital.

pag dating ko ay nakalipat na si dad sa private room.

"mom ano pong ngyari.?" nag aalalang tanong ko.

"hinanap ka nya sakin sabi ko ay hindi o alam tinawagan ka naming lahat pero hindi mo sinasagot nag alala na ang daddy at sa sobrang emosyonal sya ay find kinaya ng puso nya kaya sya hinimatay. pero stable na syan ngayun."

"mommy sorry"

"sana lang wag mo ng pasamain pa ang loob nya."
 

"mommy kumain kana po?" umiling sya

"bibili lang po ako ng makakain"

nag lalakad akobpapuntang canteen nakita ko si rissa na may kasamang lalaki.

sino kaya yun?