Loving Mr.Maniac

Chapter 9

-NICO MARTIN-

Totoong hindi ko gusto si rica. Pero gusto ko syang maging kaibigan. Kaya lang ay na pag buhusan ko sya ng galit ng mapag alam na rinig ang lahat. Yung ego ko ang nangibabaw sakin. At nag sisisi ako sa lahat ng sinabi kong masasakit at sa ginawa ko sa kanya.

Tumayo ako sa pag kakahiga. Masakit ang ulo ko. Nahihilo ako kaya napaupo ulit ako. Ginising ko ang babae sa kama ko."diane, umuwi kana." Walang emosyon kong sabi.

"Who is diane?" Sinampal nya ko.

"Pwede ba miss umuwi kana lang!" Ganun pa din ang tinig.

Dahil ang gusto ko nalang ay uminom at mag pa ka gago. Bagay lang sakin to gago ka si ko.

"You!" Sinapal ulit nya ko."ako nga pala si kath! Yung ihinihiyaw mong pangalan kagabi habang sarap na sarap ka!"akmang sasampalin nya ulit ako. Pinigilan ko ang braso nya.

"Sa susunod na tumama ulit sa pisngi ko yan. Hindi ko na iisiping babae ka at sasapakin na lang kita! " seryoso ang tinig ko wala akong balak makipag landian sa kanya.

Inagaw nya ang braso nya sa higpit ng hawak ko. Binitawan ko naman iyon. Nag sindi ako ng sigarilyo habang pinapanood syang pulutin ang kasootan at gamit nya.

Padabog syang nag tungo sa pinto. Inirapan pa ko tuluyang lumabas ng condo. I don't fucking care she's one of my bitches. Yes! Hindi na ko nag seryo after mikee and after what happened between me and rica.....

Rica.. Kamusta ka na kaya?

Tumayo ako at nag tungo sa banyo. Pinaandar ko ang shower at pumikit dinama ko ang pag daloy ng tubig sa aking katawan. Napabuntong hininga ako. Ayaw akong tigilan ng konsensya ko parating nag babalik sa akin ang lumuluhang si rica.

sariwa pa rin sa alala ko ang lahat.

Sinundan ko sya palabas ng university. Kinuha ko ang sasakyan ko sa parking lot ng school at ng makalabas ako ay nakita ko syang nag lalakad sa gitna ng madilim na kalsada. Dadali kong pinatay ang makina ng sasakyan ko para sana puntahan sya.pero na unahan ako itim na sasakyan na walang ilaw sa palagay ko ay lasing ang driver niyon dahil sa tulin ng pag papatakbo sira din ang ilaw ng sasakyan nya.

"Ahhhhhhh..." isang tili ang nadig ko at nakita ko nilapitan ko ang kotseng kasalpok sa poste ng kuryente. Punta ako sa harap ng sasakyan ngunit hindi ko nakita si rica. Basag ang harapang salamin ng kotse nakita ko sya sa loob non. Agad kong binuksan ang pinto at dinampot sya don.

Dinala ko sya sa back seat ng kotse ko. Dinala ko sya sa pinaka malapit na ospital. Agad syang kinuha sakin ng mga nurse at isinakay sa stretcher. Nakita ko sa liwanag ang kanyang muka puro dugo iyon at ang mata nya ay natusok ng bubog pati ibang parte ng muka nya. Nanlambot ako sa nasaksihan ko at unti unting naubos ang lakas ko napaluhod salabas ng emergency room.

"Sir kayo ho ba ang kamag anak ng pasyente?" Tanong ng lumapot na nurse.

"Oo ako nga. Kamusta na sya?"nag aalalang tanong ko.

"Kailangan nyo ho itong pormahan kailangan syang maoperahan. Napuruhan ho ang mata ng pasyente."

Agad kong pinirmahan ang waiver. At ang lasinggerong driver ay kasalukuyan ng naka kulong. Kinuha ko ang cellphone nya sa kanyang bulsa at tinawagan ang mommy nya.

"Hello, anak nasaan ka na kanina pakita tinetext. At nag aalala na ko sayo"

Hindi ako makapag salita. Pakiramdam ko ay kasalanan ko ang lahat.

"Mam classmate po nya to. Nasa operating room po sya ngayun. " sabi ko at itiinext sa kanya ang location ng ospital.

Maya lang ay may babaeng iuak ng iyak. Nilapitan ko sya"mam kayo po ba ang mommy ni rica"

Hinawakan nya ko sa kamay"oo anong nangyari sa anak ko. Bakit sya nandyan"

"Nasagasaan po sya at hindi maganda ang lagay ng mata nya. Kasalukuyan hong nasa prisinto ang dahilan nito."

Yumakap sya sakin at umiyak ng umiyak.

Inilabas na ng O.R si rica at dinala sa private room. Kausap ng mommy nya ang doctor. At ng makaalis ang doctor ay pumasok ako ng kwarto upang mag paalam. "Mam mauna na po ako" sabi ko sa mom nya.

"Hijo, salamat ha. kung hindi dahil sayo. Baka Hindi lang paningin nya ang nawala.

"Ho? Ano hong ibig nyong sabihin?"

Naiyak na naman sya. "Bulag na ang anak ko hindi na sya makakakita."

"God!" Napasuntok ako sa pader.

Hindi na ko nag paalam at dumiretso ko sa  police station. Siniguro kong makukulong ang nakabangga sa kanya...

Kinabukasan ay bumili ako ng prutas at dumeretso sa ospital. Naabutan kong umiiyak si rica at nag wawala. Agad akong lumapit at niyakap sya.

"Sino ka? Bitawan mo ko!" Nag pupumiglas sya.

"Itigil mo na to rica! Ako to si nico." Sabi ko sa kanya awang awa ako.

"Anong ginagawa mo dito?! Bitawan mo ko layuan mo na ko!" Galit sya at umiiyak

"Pero...." hindi nya ko pinatapos.

"Wala kang karapatang patigilin ako. Eto naman ang gusto mo di ba? Ang layuan ka ng baboy na to! Pwes, ngayon di mo na ko kailangan utusan. Unang una di na kita malalapitan dahil na kita susundan sa kalagayan ko. Pangalawa ayoko na sayo!! Kaya umalis kana hindi ka kailangan dito."

"Sya ang nag ligtas sayo rica!"suway ng mommy nya.

"Kung alam mo lang ma, kung gaanong sakit ang idinulot sakin ng taong yan! Kung hindi dahil sa kanya wala ako dito. Makakakita pa sana ko!"

"Hijo lumayo ka na muna sa anak ko. Nag papasalamat ako sa pag liligtas mo sa kanya kung maaari wag kana sanang mag papakita samin. Layuan mo na si rica."

"Pasensya na po mam." Malungkot na nilisan ko ang lugar.

Habang nag mamaneho ako at minumura ko ang sarili ko.

"Tangina mo! Ang gago mo! Gago ka talaga! Wala kang kwentang tao!" Pinupukpok ko ang manibela.

Ang huli kong balita ay mag papa opera si na si rica abroad. Mabuti na din yun para pag nakakakita na sya mawala lahat ng guilt sa puso ko.

Dahil sa ala alang iyon ay parang gusto ko na naman mag rebelde.

Pag katapos kong maligo ay tinawagan ko ang barkada."hello! Sa bar tayo ni archie!" sabi ko sa kabilang linya. Hindi pa sya nakakasagot ay pinatay ko na ang tawag.

Nag bihis ako at nag punta sa bar ni archie.

Sa bar...

"Bro, isang hard nga dyan"sabi ko agad pag upo ko sa table kung saan nag iintay na si archie,bryan,at melvic" na upo ako sa tabi ni melvic.

"Brod, dalawang taon kana palang babaero, lasenggo at basagulero." Tatawa tawa si archie, habang si, bryan ay umiinom at si melvic naman ay busy sa cell phone nya.

Habang panay ang tungga ko sa bote ng alak ay binasag nya ang katahimikan."natatandaan nyo ba si rica?" Tila gulat na gulat syang tinignan kami isa isa" nag katinginan silang lahat at katahimikan ulit.

"Wag kang magagalit bro ha." Hinawakan nya ko sa balikat.

"Wag mo ko alalahanin matagal na iyon."sabi ko at tumungga ulit."bakit ano ba ang tungkol sa kanya?" Nag lakas ako ng loob mag tanong.

Mula kasi noon ay wala na kong balita. Bawal banggitin ng mga tropa ko ang pangalan nya. At Hindi na din ako nag fa-facebook kahit binlock na ko ni rica na dati ay kauna unahang nag lilike sa post ko kahit walang kwenta.

Ipinakita nya samin isa-isa ang picture ni rica...

Ang bagong rica mendez....