Intelligent Mind Equals Foolish Heart

IMEFH - Chapter 53

April 28, 2017

This is dedicated to those who patiently waits...

IMEFH - Chapter 53

JERON'S POV

"I still feel threatened everytime Benzj is around," wika ko pagkatapos isara ang pintong nilabasan ng bestfriend 'kuno?' ni Jane. I don't know, i'm still not comfortable with that guy's presence. Pakiramdam ko kasi ay mas nakalalamang siya sa akin sa maraming bagay.

"He's my bestfriend while you are my boyfriend," balewalang wika ni Jane na umusod mula sa pagkakahiga niya para makatabi ako sa kanya.

"Bestfriend. Kaya nga nakakaselos e dahil may nakakabit na best. I don't know. I never experienced to have one kaya siguro ang hirap intindihin."

Hinawakan ni Jane ang kanang pisngi ko saka ngumiti, "I can be your bestfriend, you know."

Pinisil ko ang ilong niya. "Ayaw ko nga, maging wife pwede pa, buong puso kong tatanggapin."

Pabiro niya akong sinuntok sa dibdib. "Sus. Bukas makalawa lang ay iiwan mo rin naman ako. Paano tayong magiging mag-asawa?"

Sumeryoso ako habang nakatingin sa kanya. "Do you think i'm really like that? I mean, someone who just leave people behind."

Natatawa siyang niyakap ako. "Way too serious, man. Alam ko kung gaano ka kaseryoso pagdating sa relasyon at alam kong hindi ikaw ang tipo ng taong nang-iiwan. I'm just messing around, okay?"

Napangiti ako, "You really love me so much."

"At sinong may sabi?" nakataas ang kilay niyang tanong.

"Needless to say. I can see it through your heart, the way you look at me, the way you smile, the way you cry everytime I'm in pain, and in every way you're not aware you are making." 

"Am I that obvious?"

"Maybe not. It's just me, maybe because I also feel the same."

"I love you, Jeron."

"I love you more, Jane." Hinawi ko ang ilang hibla ng buhok sa noo niya at saka dinampian siya ng matunog na halik.

"Hokage moves pa more, Teng."

"Teng what?"

"HokaTeng."

"A." kunwa'y tumango ako at itinaas ang kaliwang kamay ko na agad ko ring ibinaba para gamitin iyon sa pagkiliti sa kanya.

"S--taph..." she's having a hard breathing while laughing so hard.

"Say sorry first," utos ko.

"Nah."

"A, ayaw pala ha." muli ko siyang kiniliti habang nakayakap sa kanya ang isa kong braso kaya hirap talaga siyang makawala.

"Ok fine, babawiin ko na!" she said in between her laughters, signaling me to stop.

"Say it!" natatawa sa hitsura niyang utos ko.

"I love you." Ngumiti siya.

"I love you too but where's the sorry there? You're tricking me, my dear."

"Sorry what? Hmmm." Nagkunwari siyang may malalim na iniisip saka bumangon mula sa tabi ko kaya napaupo na rin ako.

"You can kiss me instead, you know." Kinindatan ko siya.

"Ok," walang kagatol-gatol niyang sang-ayon at mabilis na idinampi ang labi niya sa labi ko.

Man, that was so fast! I want more.

"Hokage ka talaga!" she pointed a finger to me.

"Sa'yo lang naman, babe." pagsang-ayon ko.

"Yuck." aniya at hinampas ako nang nahawakan niyang unan. Nakita ko ang pamumula ng mukha niya.

"Hahahaha.  Mukhang may iiyak." pang-aasar ko.

She was about to say something when her phone rings and we both froze in the sight of the caller's name.

He signalled me to keep quiet and so I did.

It's her mom.