Concealed Seventh Heaven

Chapter 19 - Torpid

Isabelle's POV

"Issay ayos ka lang ba?" tanong ni Kuya Ed nang bumalik na ako sa kotse kaya tumango lang ako bilang sagot at nginitian siya

I sat on the backseat and looked over the window. Kuya Ed started the engine and made our way back home

"Issay bumaba ka agad para kumain ng hapunan mo." bungad ni Ate Marie sakin nang pumasok ako sa bahay

"Opo. Magbibihis lang ako." sabi ko sabay mano sa kanya at umakyat na agad sa kwarto ko

Naligo na muna ako at nagbihis ng pajama at t-shirt tsaka bumaba para kumain ng hapunan

"Ate Marie? Kuya Ed?" tawag ko sa kanila nang pumunta ako sa dining pero walang lumabas

I just shrugged then sat and ate my food silently. Sanay na naman ako sa ganito, na mag-isa parating kumakain sa bahay. It feels like I'm always alone in this big house, yes nandito sina Ate Marie and Kuya Ed but they have their own family. I don't have any family.

I do have relatives, but most of them is wala dito, halos lahat sa kanila ay nasa ibang bansa.

I sighed at that thought then drank my water. I quickly finished my food at nilagay ang plato ko sa sink

"Issay tapos ka na?" tumingin si Ate Marie sa hapag at tumingin sakin balik

"Ang unti ng kinain mo busog ka na ba?" tumango lang ako kay Ate Marie at ngumiti ng konti

"Opo. Kwarto lang po ako medyo inaantok na rin po ako at pagod dahil sa school." Ate Marie looked at me with sad eyes but I just smiled in return

Umakyat na ako sa taas at dumiretso sa kwarto ko. I grab my ipad and earphones at pumunta sa veranda then sat on the small sofa. I shuffled my playlist and put the earphones on both of my ears.

I was looking above, watching the stars on how they shine so brightly when I saw a shooting star

"They say if you wish on a shooting star it will come true, baby."

Wala namang mawawala kung gagawin ko 'yon diba? Pumikit ako ng mariin

I wish to be happy

Binuksan ko yung mata ko at tumingin ulit sa langit. Will it come true? Silly me. Wishing upon the shooting star is just a myth.

Umiling na lang ako at tumayo. Humiga ako sa kama at yinakap ang isang unan ko

Will Dad come back for me? Will he still be my dad?

I sighed and close my eyes. I want to contact him and tell him to go home because I miss him, I miss my dad but I can't. I can't because I know he'll just scold me if ever I'll call him.

Parati na lang malungkot yung mukha niya dahil naaalala niya si mommy sakin nung nandito pa siya. Ni hindi niya nga ako matignan sa mga mata ko, ni hindi niya nga ako kayang yakapin, ni hindi niya ako kayang kausapin.

Minsan naisip ko na lang na mas mabuti siguro kong ako yung namatay. Will Dad love me if I was the one who died instead?

Tumulo ang mga luha na kanina ko pa pinipigilan.

I wanted to kneel just for Dad to accept me again. I wanted to say sorry for a billion times just for Dad to love me again. I wanted to suicide just for Dad to come back.