SİYAH'A MOLA

Bölüm 2

Sınıfa gidip sırama oturdum. 5 dakika geçmişti ki, Aleyna gülerek sınıfa girdi ve
"- Dil anlatım hocası yok. Keyfinize bakın" dedi ve Deniz'in yanına oturdu. 80 dakika boyunca müzik dinlemeyi düşündüm ama Deniz ve Aleyna bana seslendi. Onların yanına gittim.
"-Öyle tek başına 80 dakika boyunca oturmak sıkıcı olur" dedi Deniz ve Aleyna'ya dönüp
"-Toprak ve Anıl'ı ara daha yoklama alınmadan gelsinler. Zaten hocada yok"
"-Tamam birazdan mesaj atarım" Aleyna gülerek söyleyince Deniz masaya biraz sert vurup
"-Lan sana diyorum ki şimdi mesaj at" biraz sinirli ses tonuyla dedi.
"-Uff ne farkeder ki ha şimdi ha sonra"
"-Canım arkadaşım, nöronlarını kaybetmiş arkadaşım biraz sonra yoklama alınacak. Eğer sen hemen mesaj atmazsan yok yazılacaklar" bu son cümleyi dişlerini sıkarak söylemişti Deniz.
"- Tamam. Ama onlar geri gelmezler ki, boşuna mesaj atıyorum"
"-Sen yinede mesaj at gelip gelmemek onlara kalmış" dedi ve bana bakıp
"-Sen buna bakma, kendinden bahsetsene biraz"
"- yeterli olduğuna inandığım kadar kendimden ve ailemden bahsettim"
"- yaa ben seni sevdim. Hemde ortak yönlerimiz çok" deyince Aleyna'ya tebessümle karşılık verdim. Uff! O ukala çocuk yani Kayra neden buraya geliyor?
"-Roza hanım seni çağırıyor" dedi o ukala, kendini beğenmiş sesiyle.
"-Roza da kim?"
"- Müdür yardımcısı. Öğrenci tanıma formunu mu dolduracaksın ne. Bilmiyorum seni çağırdı işte"
"-Söyleye söyleye sana mı söyledi Roza hanım,beni çağır diye. Başka öğrenci mi yoktu sanki" Bu sözlerimi söyleyince, dişlerini birbirine bastırıp;
"-Sınıf başkanıyımda ondan. Beğenmediysen gitmişken söylersin Roza Hanım'a" dedi. Ukala ne olacak!..

Roza Hanım'ın odasına gittim. Gerçekten çok güzel ve bakımlı bir bayandı. Bana birkaç form doldurduktan sonra sınıfa geri geldim. Denizler'in sırasına bakınca Toprak ve Anıl'ın geri geldiğini gördüm.

"-Bir sorun yok dimi" diye sorunca Deniz
"-Yok, hayır birkaç form doldurdum o kadar" sonra Anıl'la o suratsıza dönüp
"-Sizde hoşgeldiniz"
"-Hosbulduk. Merak ediyorsanız söyliyeyim sizin için gelmedim sevgilim için geldim" dedi ve Aleyna'ya sarıldı.
Anıl'ın bu sözleri üzerine ben ve Deniz 'ne diyor bu salak' dercesine birbirimize baktık.
"-Bazıları hastaneye gitmeli ve dilinin olup olmadığını ögrenmeli bence" dedim o suratsıza bakıp. Göz göze gelince ona dediğimi anladı ve;
"-İlla ki konuşmam mı gerekiyor. Sen zaten konuşuyorsun yerime. İlk günden maşallah dil pabuç gibi" dedi bana sinirli bakışlar atıp. Bende ona sinir bozucu bir bakış atınca;
"-Bak kızım, ilk günden dost edinmeden düşman edinmeyi kimse istemez. Hele benim gibisini hiç kimse istemez" dedi ve sert bir yumruk masaya geçirince hepimiz yerimizden zıpladık.
"-Ya yalnızca seni tanımaya çalışıyor" dedi Deniz beni savunarak.
"-Beni tanıyıpta ne yapacak ki Denizim" dedi.
Bir dakika Denizim mi? Sevgili değiller ama çok yakınlar, ben böyle anladım. Düsüncelerimle bogusurken Deniz, Toprak'ı alıp duvar kenarında en arkaya gidip birseyler fısıldaştılar. Sonra zilin çalındığını duyduk. Hep beraber çantamızı alıp çıktık. Ben önden ilerledim. Sonra Aleyna ve Deniz bana arkadan yetişip
"-Ne ara uçtun sen ya" dediler. Beraber gülümseyip çıkışa doğru ilerledik. Aleyna ve Anıl aynı servisle gidiyordu. Deniz taksi veya otobüs, o gün kafasına hangisi estiyse. Toprak.. Bilmiyorum bilmekte istemiyorum.

Bugün ben ve Deniz taksiyle gitmeyi düşündük. Deniz ve bizim ev arasında iki mahalle vardı. Yani görüşmek istesek sorunlu bir yol değildi. Önce benim inmem gerekiyordu.
"-Tekrardan tanıştıgıma memnun oldum. Herşey için teşekürler iyi akşamlar"
"- Birşey yapmadım ki teşekkür ediyorsun ama yinede önemli değil. Sana da iyi akşamlar" dedi ve taksiden indim. İnmeden öncede telefon numaralarımızı aldık.

Eve gittiğimde annem yemek hazırlıyordu. Ona kısa kısa okuldan ve uyuyan güzellerden bahsettim. Gerçekten çok acıkmıştım ve yorgundum.
Şimdiki planım, yemek yiyip odamda internette dolaştıktan sonra uyumak. Annemin mis yemeklerini yedim. Masadaki telefonumun titredigini gördüm. Bir mesaj gelmişti.