Έλεγα πως δεν αγαπώ..και δεν θα αγαπήσω...
Μα ήταν της μοίρας μου γραφτό εσένα να γνωρίσω...!
Μεγάλη είναι η απόσταση, μα ο νους μου τη μικραίνει...
Κι όσο μακριά μου βρίσκεσαι τόσο κοντά σε φέρνει!
Σε δύο ώρες ο Μιχάλης ήταν κάτω από το σπίτι της και την περίμενε.
Εκείνη αμέσως κατέβηκε και μπήκε με χαμόγελο στο αμάξι, τον φίλησε και ο Μιχάλης ξεκίνησε.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Αργήσανε λίγο να φτάσουνε αλλά η αγωνία άξιζε τον κόπο. Ο Μιχάλης είχε φτιάξει την παραλία ειδικά για την μικρή του πριγγίπισσα. Όπως της άξιζε.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Εκείνη μόλις το είδε δεν μπορούσε ούτε να χαμογελάσει. Δεν πίστευε ποτέ ότι ο Μιχάλης μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο...μόνο για εκείνη. Τον φίλησε και τον αγκάλιασε σφιχτά χωρίς να τον αφήσει καθόλου.
"Σ' αρέσει;"
"Είναι ότι καλύτερο έχω δει..." είπε κι εκείνος έπιασει το κεφάλι της και την φίλησε.
Την κάθισε πάνω στην κουβέρτα και της σέρβιρε το κρασί σε ένα ποτήρι.
Εκείνη κοιτούσε μαγεμένη κάθε του κίνηση και εκείνος χαιρόταν πολύ με την αντίδραση της.
