Παραδοσιακά

Κεφάλαιο 22

"Σ'αγαπώ. Δεν θέλω να το ξεχάσεις!" της είπε κι εκείνη τον αγκάλιασε πολύ σφιχτά..το είχε ανάγκη.

Ο Μιχάλης άρχισε να την φιλά στο λαιμό κι εκείνη δεν αντιστάθηκε όπως εχθές.

Ήταν πολύ προσεχτική λόγω του χεριού του αλλά εκείνος το είχε κι όλας ξεχάσει.

Το πρωί σηκώθηκαν και η Δάφνη πήρε γρήγορα την μητέρα της τηλέφωνο να ρωτήσει για τον Πάρη και τον πατέρα της.

Ήταν καλά και αύριο, έπειτα από τις απαρραίτητες εξετάσεις θα μπορούσαν να φύγουν.

Αφού πήραν όλοι μαζί πρωινό ο Μιχάλης πήγε την Δάφνη στην αυλή και κάθισαν μαζί, αγκαλιά στην αιώρα.

"Πονάς σήμερα;"

"Είναι πολύ καλύτερα. Οι δικοί σου..;"

"Η μαμά μου είπε ότι αύριο ίσως φύγουν.."

"Ωραία." για λίγο δεν μιλούσε κανείς...είχαν βυθιστεί ο καθένας στις σκέψεις του. "Το απόγευμα, θέλω να πάμε βόλτα." είπε ο Μιχάλης σπάζωντας την σιωπή.

"Ναι, αμέ." εκείνος χαμογέλασε κι απλά την φίλησε στο κεφάλι.

Κάθισαν εκεί για λίγο ακόμα όταν η Δάφνη ένιωσε μια ξαφνική αδιαθεσία και έτρεξε γρήγορα στην τουαέτα..όπου κατέληξε να κάνει εμετό.

Ο Μιχάλης έτρεξε γρήγορα από πίσω της και όταν την είδε την πλησίασε και της έριξε νερό στο πρόσωπο.

"Ήντα 'παθες...;" ρώτησε με εμφανή αγωνία στη φωνή του.

"Τίποτα..μάλλον θα ζαλίστηκα από την αιώρα."

"Είσαι σίγουρα καλά..;"

"Ναι μωρό μου. Μην ανυσηχείς!!" του είπε και πήγαν να καθίσουν στο σαλόνι.

Δε λίγο η μητέρα του Μιχάλη φώναξε την οικογένεια να φάνε το μεσημεριανό τους.

Αφού έφαγαν η Δάφνη τηλεφώνησε ξανά στην μητέρα της για να μάθει τα νέα και όλα ήταν καλά.

Οι εξετάσεις βγήκαν καλές κι έτσι κι οι δύο αύριο θα μπορούσαν να βγουν. Ο Πάρης θα έχει δεμένο το πόδι του και δεν θα το κουνάει πολύ και ο κύριος Αριστείδης θα έχει λίγες γάζες στα πλευρά.

Το μεσημέρι κοιμήθηκαν αγκαλιά μιας και η Δάφνη δεν αισθανόταν καλά και ο Μιχάλης δεν την άφησε μόνη της.

Το απόγευμα αφού ο Μιχάλης βεβαιώθηκε πως η Δάφνη είναι καλύτερα πήγαν εκείνη την βόλτα που είχαν πει το μεσημέρι.