HURMA AĞACI

☆☆ 《10.BÖLÜM》 ☆☆

Hayat bu, süprizlerle dolu.
Ne zaman ne olacağını, seni neyin, kimlerin beklediğini kestiremiyorsun.

Üzerimden bu akşam yaşadıklarımın rehavetini ve az önce duyduklarımın şaşkınlığını atınca fırladım oturduğum yerimden.

"Hayır..hayır.Siz beni yanlış anladınız.Ben..Sizden yardım istemek için falan burada degilim.Gidecek yerim de var benim.Manen destek istediğimden Esma teyzeme geldim ben.Ben..Gitmeliyim."

Elimi ayağımı nereye koyacağımı şaşırmış şekilde bunları söyledim ve kapıya yöneldim.Ensar böyle bir tepki beklemiyor olacak ki kımıldamadı bile yerinden.Esma teyze elime yapıştı yanından geçerken.

"O nasıl söz yavrum?Biz senin hakkında böyle şeyler düşünebilir miyiz hiç?Bu akşam çok şey yaşadın, sinirlerinde yıprandı biliyorum ama otur bir sakinleş önce."

"Yok, ben gideyim."

"Hiç mi hatrım yok sende?Kırılıyorum ama."

Öyle söyleyince kafamı hiç kaldırmadan ikisine de bakmadan geçip oturdum yerime.
Esma teyze oturduğu yerden kalktı.

"Benim mutfakta işlerim vardı, siz konuşun."

Ah, utançtan ölünüyor olsa şuan ölmüştüm.

Benim birşey söylemeyeceğimi anlayınca Ensar konuşmaya başladı.

"Çok yanlış anlaşıldım, gerçekten.Ama galiba hata bende pat diye girdim konuya.Yaşadıkların yada yaşayacakların yüzünden böyle bir teklif yapmadım ben sana.Yani onların tek etkisi teklifi öne çekmem oldu.Seni ilk gördüğümden beri açık olmana ragmen vakarlı duruşun, saf halin dikkatimi çekmişti.Sonra da zaten manen evrim geçirdin sen de biliyorsun.Etkilendim bu değişimlerinden.Tabi biraz daha beklemek, seninde bu duruma hazır olmanı isterdim ama olaylar böyle gelişince.."

Sustu.Zaten bu kadar konuşmasına bile şaşırdım.İlk kez bu kadar uzun konuştu benimle.

Ya söyledikleri?Benim gibi bir kızın neyinden etkilenecek ki?O benden daha iyilerine, güzellerine layık degil mi?Hem ben nasıl evlenirim hemen?Hazır degilim ki böyle birşeye.

Peki hazır olduğumu düşününce, evlenmek için Ensar'dan iyisini bulabilecek miyim?Ya da Esma teyzeden iyi kayınvalide?Birgün evleneceksem de Allah için olmalı.O yüzden kabul etmemek için hiçbir sebebim yok.

"Tamam."

O kadar kısık sesle ve zorlanarak söylemiştim ki ben bile kendimi zor duydum.Ama Ensar'ın derin bir nefes alıp 'elhamdülillah' demesinden duyduğunu anladım.

"Tamam.Gerisini yarın konuşuruz inşallah.Yorucu birgün geçirdin yat dinlen şimdi.Kafanada hiçbir konuyu takma.Hepsi hallolur Allah'ın izniyle.Her gecenin bir gündüzü de vardır unutma."

Başımı salladım sadece hafifçe ve odadan çıkıp geçen geldiğimde kaldığım odaya yöneldim.

Birgünde neler yaşadım böyle?
Üzerimden tır geçmiş gibi hissediyorum.Bir banyo yapsam çok iyi olurdu ama kıyafetlerim olmadığından yalnızca abdest aldım.Namazımı bitirdikten sonra ağlayarak secdeye kapandım.Biliyorum çünkü şuan ağlayacak bir omuza değil, Rabbime ihtiyacım var benim.

Uzunca dua edip rahatladım.Sonra kalkıp üzerimdekileri çıkardım ve yatağa girdim.

🌟🌟

Sabah namazını Esma teyzenin kaldırmasıyla eda ettim ve tekrar uyudum.

Sabah kalktığımda biraz daha iyiydim.Dinlenmiş hissediyordum ama gözlerim çok ağladığımdan dolayı acıyordu biraz.