HURMA AĞACI

Yeniden Merhaba!

Size bu sefer çok çok özel birşey ile geldim.

Çekmecelerimi düzenlerken; çok değil az önce, eski şiir defterimi buldum. Açıkçası ilk düşüncem çöpe atmak oldu. Çocuk diyebileceğim yaşlarda yazmış olduğum için, 'kesin saçmalamışımdır' diye düşündüm. Sonra atmadan bir göz atayım dedim ve fazla göz atmama gerek kalmadan hemen ilk şiir beni çok etkiledi. Açıkçası bir yerlerden alıntı yaptığımı bile düşündüm 😂 Ama yok ne yazdığımı hatırlamasam da, bana ait şiirleri yazdığım defter olduğunu net hatırlıyorum.

Sonra da ağlayacak gibi oldum. Çünkü o benim çocukluğum, masumluğum, günahsızlığım.. Şuan çok uğraşsam da emsalinde bir şiir yazamam. Çünkü kalbim de aklımda kirli artık.. Neyse çok uzattım. Size kısa süre sonra yeni bir hikaye yayımlayamaya söz verdiğim için, gerçekleştiremediğim sözün yerine bu şiiri sizinle paylaşmak istedim. Böyle halka hitap eder gibi konuştum ama çok kişi olmadığımız biliyorum 😅 Ama marifet sayılarda değil, çoğunuzla özelden konuştuğumdan ne kadar özel olduğunuzu biliyorum. O yüzden bu samimiyetim. Yine lafı uzattım 😪 Tamam sustum 🤐 Şiir konuşsun 😂😂

(Çok duygusalım ondan bu gevezeliğim, afedersiniz.)

02.05.2013

Bu bir başlangıç; yolları dönemeç ve inişli çıkışlı, biliyorum
Biliyorum benim şansım ellerden daha az
Biliyorum herkesin gönlünde bahar, bendeki mevsim yaz
Sustuğum her yerde konuşan birşeyler var
Işıklı kalemim, beyaz sayfalar
Sokak başında bir ceviz ağacı
Parmak uçlarımdan fışkıran acı
Buz gibi odalarda soluk lambalar
Sustuğum her yerde konuşan birşeyler var
Işıklı kalemim, beyaz sayfalar
Biliyorum çok büyük hayallerim var
Fikirlerim geniş, imkanlarım dar
Olmayacak gibi benimkisi
Düşlerim sayfalara sığmayacak gibi
Bir acayip sevda benimkisi
Duvarlara, topraklara kazıdığım
Daha çocukluğumda bir tepeye yazdığım
Bir acayip sevda benimkisi
Ulaşılması zor bir sevda
Hep yalnızım sanıyordum ama hiç değilim
Çünkü sustuğum her yerde konuşan birşeyler var
Zamanı haykıran masa saati
Duvar takvimimden düşen yapraklar
Sustuğum her yerde konuşan birşeyler var
Ve birgün herkes sustuğunda konuşan biri
Ulaşmak mümkün değil imkanlarım dar
Çok değildi olmak istediğim
Ya bir şair ya bir yazar
Bu bir başlangıçtı düzeldi birden
Odalar sıcaktı, parlaktı lambalar
Ben yazdıkça açıldı sayfalar
Ve işte bendeki mevsimde bahar
İnsan gerçekten istediğinde mutlaka yapar. (Allah'ın izniyle)

Parantez içinde notu da dahil şiir bu. Bazı yerlerde mantık hataları olsada zamanında içli bir çocukmuşum 😂 En iyisi dalgaya almak yoksa ağlayacağım.

Bu da böyle anı olsun.

Allah'a emanet olun.