HURMA AĞACI

☆☆ 《 FİNAL 》 ☆☆

Yıllar Sonra..

"Damla damla oluşuyor hayat,
Ölüm kımıl kımıl
Duymak kolay, anlatmak değil

Her an farkındayım
Az az öldüğümün

Bilincindeyim doğan ayın,
Eriyen karın, akan suyun
Ve usul usul tükenen zamanın

Tekrarlayıp duruyor saat
Vakit te mahluktur,
Vakit te mahluktur

İşliyor kalbim
Eskiyor saçlarım
Ve gözlerimin en ince hücreleri

Okuyorum hayatı;
Toprağın üstünden çok
Altındakilerle var olduğunu

Toprak ölüme aç
Ölüme muhtaç hayat

Ölüm muhakkak
Ve ölüm mutlak
Tek kapısıdır ölümsüzlüğün

Ölümle tanıştıktan sonra anladım;
Sadece bir kimlik belgesi olduğunu yaşamanın.."

Erdem Bayazıt

Bazen okuduğun bir şiir özetler seni..İçinde bulursun kendini..Ve öznesi olursun, okuduğunun..

Kendin bile anlamazken seni, birisi yıllar evvelinden anlamışta, seni yazmış sanki..

Ya da hayat aslında hep aynı melodi..

Doğuyorsun, büyüyorsun, ölüyorsun..Mesele, o araya sıkıştırabildiklerinde..Verilen tek hakkı doğru kullanabilmekte..

Hani hep ağızlarda var ya, bir kere geliyoruz dünyaya yaşamayalım mı? Evet, yalnızca bir kere geldik, tekrarı da olmayacak.O yüzden, hani o, sırf hayatında bir kere olacak diye binbir özenle hazırlandığın düğün gibi hazırlanmalısın ahirete..O binbir emeği ahiret için vermelisin.Hem o hazırlıklardaki gibi stres falan da yok bu işte, aksine huzur var.

Yolcu olduğun bu dünyada, azığını iyi hazırlamalısın ahir hayata..

Esma annemin de, Meryem'den birkaç ay sonra vefatıyla, örümcek yuvası sağlamlığındaki hayata farklı pencerelerden bakmayı öğrendim.

Ölüm penceresi ekledim, pembe panjurlu evime.

Ölüme bakan bir pencere..

Evimin en gerçek manzarası oldu.

Hem hiç ölmeyecek gibi dünya için çalışmak, hem yarın ölecekmiş gibi ahiret için çalışmak..Orta olmak..Kur'an'da da Rabbimin buyurduğu gibi; vasat ümmet olmak..

Bisiklet gibi aslında birazda hayat..Bir tarafın dünya, diğer tarafın ahiret..Hangi tarafa daha çok meyledersen, düşersin.Dengeni sağlayamazsın.

"Anne!Abim yine bana karışıyor, birşey söyle lütfen."

Yedi yaşındaki kızım, Eslem Sare.Diğer çocuklarımın aksine, asi.Tabi tatlı asilikler bunlar, ama Talha bizimle aynı fikirde olmuyor hiç.

Çokta kıskanç bir abi.

"Talha, rahat bırak kardeşini lütfen.O kime nasıl davranacağını bilecek yaşta.Akıllıdır benim kızım."

Ve benim merhemim.Ablasının yangınının yaktığı yanık kalbime merhem oldu her zaman.

O yüzden diğerlerinden biraz daha şımartmışta olabiliriz Ensar ile birlikte, bilemedim.

"Ya ama anne, Eymen abiyi benden çok seviyor resmen.Ne bu bitmez hayranlık bilmiyorum ki.Söyle neyini seviyorsun, bende öyle davranayım sana."

"Abi, en çok seni seviyorum diyorum sana.Onu her zaman görmediğimden, yanlış anlıyorsun sen."

Her zamanki kavga konuları.