☆☆ 《15.BÖLÜM》 ☆☆

7.2K 515 17
                                    

Hangi ara hazırlandım, Ensar'ı aradım, taksiye atlayıp buraya geldim anlamadım.

Sanki kötü bir rüyanın içinde gibiyim.
Birşeyler oluyor ve ben de dışarıdan izleyiciyim.

Öyle boş..Tepkisiz..

Telefonla aldığım kaza haberinden sonra tek tepkim, izinsizce akan gözyaşlarım.

Onlar bile sessiz.

Babannem öldüğünde de böyle olmuştum ben.Bir çeşit şok olma durumu herhalde.

Kendime gelmeliyim, toparlanmalıyım.

Ensar, hastanesi buraya uzak olduğundan henüz gelmedi, ama birazdan burada olur.

Ve bugün destek vermesi gereken benim.
Ensar'ın annesine düşkünlüğünü çok iyi biliyorum, yıkılmıştır.
Ve benim desteğime ihtiyacı vardır.
Canım benim.

Ve işte geliyor.

Bende ayağa kalktım ve ona doğru hızlıca yürüyüp, sarıldım.

Daha fazla ağlamaya başladım, hıçkırarak.

Ben mi destek olacaktım?Şuan teselli sözcükleri duyan neden benim o zaman?

Ah, çok güçsüzüm.

"Bir haber mi var?Neden ağlıyorsun böyle?"

"Ha-hayır.Beklememi söylediler sadece, birşey demediler başka.Çok kalabalık zaten, heryer kazazede dolu.Ama ben..Ben korkuyorum.Lütfen ona birşey olmasın."

"Yıpratma bu şekilde kendini Lina, metanetli olmalıyız.Hem daha hiçbirşey belli değil, dua edelim.Gel oturalım şuraya."

Kafa salladım onaylamak için.

Ben Ensar'ı yıkılmış bir şekilde beklerken, yine benden kat kat güçlü çıktı karşıma.

Oturduk ve başımı omzuna dayadım, oda sarıldı sımsıkı.Elinden kaymamı istemezmiş gibi.

Sonra anladım, oda korkuyor.

Ama kimisi acısını, korkusunu içinde yaşıyor kimisi de benim gibi dışından.

Oysaki acı aynı..Onu misafir etme şekillerimiz farklı.

"Nasıl bu kadar güçlü durabiliyorsun?"

"Güçlü değilim, aksine en aciz hallerimden birindeyim şuan.Ama..inna lillahi ve inna ileyhi raciûn.Ondan geldik ve ona döneceğiz.O yüzden eğer olurda ölüm çalarsa kapımızı, acımızı isyan etmeden yaşamalıyız.Hem bu gelip geçici bir ayrılık.Ebedî alemde buluşacağız inşallah."

"Seni hergün biraz daha seviyorum.Çok şükür ki tanımışım seni, annemi..Ama daha yeni buldum sizi, bu kadar erken kaybetmek istemiyorum."

"Ölümün yaşı, zamanı yok Lina.Rabbimizin ayette buyurduğu gibi, 'Her ümmetin bir eceli vardır. Ecelleri geldiği zaman,  ne bir saat geciktirilirler ne de öne alınırlar.' A'raf Suresi 34.Ayet.Kendimize her duruma hazırlayalım ama Rabbimizden ümidimizi de kesmeyelim.Daha kazadan ne tür bir hasar aldığını bile bilmiyoruz."

"Haklısın.Hala hiçbirşey söylemediler."

Hemşireler, doktorlar oradan oraya koşuşturuyorlar halâ.

Otobüs kazası olduğundan kazazede çok.Koridorlarıda hasta yakınları doldurdu hep, ana baba günü gibi şuan burası.

"Böyle beklemekle olmayacak galiba, ben müdahale odasına girip bulmaya çalışayım annemi.Sende buradan ayrılma sakın tamam mı?"

HURMA AĞACIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin