EVLİLİK OYUNU

33. Bölüm

Ah bu sınavlar :(( biraz geç oldu ama fırsat bulur bulmaz yazdım hemen:) keyifle okumanızı umuyorum.. See you later😍😍

Demir'in anlatacaklarını dinleyelim.

Üzerimi değiştirip kapının önündeki yerimi aldım. Sessizce hemşirenin çıkıp benim içeri gireceğim zamanı bekledim. Kısa bir süre sonra hemşire çıkınca, nasıl olduğunu sordum. Aynı zamanda odaya girmek için adım atmıştım ama hemşire kapıyı kapattı. Şaşkınca ona bakarken konuşmaya başladı. "Eşiniz iyi merak etmeyin. Ateşi düştü ama dinlenmesi gerek. Henüz uyanmadığı için de içeri giremezsiniz."

Şaşkınlığım kızgınlığa dönerken hemşirenin üzerine yürüdüm.
"Ne demek içeri giremem. O benim karım ve ben yanında olmak istiyorum." Ben koridoru inletirken, dedem ve Emir kollarımdan tutup beni sakinleştirmeye çalıştılar.

Bir saat kadar kapının önünde öylece bekledik. Sonunda dedemi ve Emir'i eve gönderdim. Saat sabah beşe gelmek üzereydi. Hemşire de ortalarda görünmeyince yavaşça Elisa'nın odasına girdim. Uyurken ne kadar da uysal görünüyor.

Yavaşça ve onu rahatsız etmeden yatakta yanına uzandım. Birden kupırdanmaya başlayınca uyanacağını sanıp kalkmaya çalışırken, yatakta yerleştiğini anladım. Bana iyice sokulup başını göğsüme yasladı. Işte o an anladım. Huzur buydu.

Sarsılatak uyanmak planlarım arasında yoktu. Ben daha çok bir öpücükle uyanacağımı düşünmüştüm.

Elisa'nın anlatacaklarını dinleyelim...

Gözlerimi açtığımda başım Demir'in göğsünde ve kolları belimi sarmış durumdaydı. Yüzüne baktığımda ne kadar huzurlu olduğunu gördüm. Elim istemsizce yüzüne gitti. Sakalları elimi gıdıklarken aklım başıma geldi. Biz kavga etmiştik.

Sinirli bir şekilde ona seslendim. "Hey uyansana." Tepki göstermeyince bir kez daha seslendim. "Demir!" Yine duymayınca bu kez sarsmaya başladım. "Uyansana be adam, ne işin var senin benim yatağımda."

Gözleri açılıp beni bulunca sinirle nefesini bıraktı. "Koltukta uyasıydım da her yerim tutulsa mıydı? Senin yüzünden anlaşma da iptal oldu zaten." Duyduğum sözleri beynim idrak etmeye çalışırken yüzüne baktım Demir'in. Gayet ciddi görünüyordu ve bu durum beni sinirlendirdi. Ona doğru dönüp hızla yataktan ittim Demir'i. "Sana gelmeni söyleyen olmadı." diye bağırınca, oda sinirlendi.

"Keyfimden geldim sanki. Dedemler seni bulmasaydı," bağırması kesilip bir saniye sessiz kaldı. Sonra normal ses tonuyla devam etti. "ben de burada olmazdım."

Birşey söyleme gereği duymadan yatağa geri uzanıp gözlerimi kapattım. Kollarımı da önümde bağlamıştım. Yatağımın yanı çökünce yavaşça gözlerimi açıp yanıma baktım. Az önceki sert çocuk gitmiş, yerine masum ve endişeli bir Demir gelmişti.

"Nasıl hissediyorsun?"

Soruya cevap vermeye hazırlanırken kapı çaldı. Demir hemen beni kollarının arasına çekip yatağa yaslandı. "Girin." deyince ben de Şaşkınlığımı atmaya çalışıp, bakışlarımı kapıya çevirdim. Büyük bir kalabalık yavaşça içeri girerken gözlerimi gelenlerin üzerinde tek tek gezdirdim. Babam, Yağız, Yeliz, babaannem, Paşa dede ve en arkada Emir odaya girdiler. Ben Demir'in kollarından çıkmaya çalışınca beni daha çok kendine bastırdı.