♥Fated to Love You♥_KathNiel Fanfiction

Know you better - everything has changed

First day together

(Everything has changed by Taylor Swift)

I just wanna know you better know you better know you better now

I just wanna know you better know you better know you better now

I just wanna know you better know you better know you better now

I just wanna know you know you know you

It’s been a long drive and it’s been a one and half hour pero hindi pa din kami nag-uusap. This song makes me feel the awkwardness between us. Hindi ko alam kung bakit ba kasi pumayag pa siya na sumama. Dahil lang ba sa nangyari nung kahapon.

Flashback

Almost 5PM na rin namin natapos lahat ng muffins and cookies na dadalihin sa event bukas.

“Guys merienda na muna.!” Alok ko sa kanila at pati na rin sa kanya na hanggang ngayon hindi ko pa rin nakakakwentuhan. Should I try kung ako ang una kumausap sa kanya. Buong araw kasi na nasa kwarto siya at kung baba naman siya sila Seth or ung mga kaibigan niya lang ang kakausapin niya tuwing busy pa ko saka siya bababa. Hindi ko alam kung sinasadya niya yun.

Bakit ba kasi ang sungit sungit nito. Pag-ngingitian ko pag nakiktia ko siya nakatingin iiwas lang. Ang gulo niya ha. Cute pa naman siya pag natawa. Nah!..tigil mo nga Chandria yan nasa isip mo.

We’ll di naman siguro masama ang magtry.

Dug dug dug dug

Dala-dala ko ngayon ung tray ng muffins. Papalapit sa kanya habang naggigitara siya at nakaheadset.

“Ahm Daniel choco muffin oh?!” Sabay lapit ng kaunti sa kanya. Pero mukhang hindi niya naririnig. Lalayo na sana ko kasi nakakahiya to. Nakatingin sila lahat kung kukuha ba siya. Patalikod na sana ko ng bigla siya tumayo na siya naman kinatabig ng mga muffins.

“Oh crap!...” guess what nadumihan ung white shirt niya ng mga chocolates. May bad.. Anu ba to, I should have not try to talk to him. tsk tsk Chandria Chandria. I saw his death glare to me. His silence makes me froze and nervous.

“Anu ba yan. Look what you did. Bakit ba kailngan lumapit ka pa? Ayoko tikman yang mga cakes na yan Ok. !” He was just shouting at me. At ako eto nakatingin lang sa kanya. I don’t know how to act or even say. Hindi ba niya naisip ung nangyari samin nung una sa ice cream. Hindi ko siya sinigawan kahit sobrang dumi ng damit ko nun. Sumosobra na siya. Napapahiya na ko dito. Lahat sila nakatingin lang. Nagulat din siguro sila sa reaksyon ni DJ.

Aalis na sana siya. Pero hinawakan ko ung braso niya. I took a deep breath. Hindi ko alam saan ko hinugot ang tapang na never ko pa nagawa.

“Wait If you think I will say sorry then, NO! Kung makasigaw ka parang napakalaki ng ginawa ko sayo. I was just being concerned na  baka nagugutom ka na rin kasi kanina mo pa po hawak ung gitara mo. Hindi ko sinisiksik ung sarili ko sayo para maging friends tayo or para matuwa sila Tita and Mama. Kung ayaw mo eh di wag.! Ayoko sa lahat ung sinisigawan ako. Remember the ice cream, the mess you did to my dress?.”

Nanginginig na ko sa inis at hindi ko alam umiiyak na pala ko. This was the first time. The first time to get angry and to give back an answer to someone who is messing up with me. I just continue talking to him. Sumosobra na siya. “I never attempted to shout on you kasi alam ko accident un. At ung ngaun hindi ko din sinasadya. Well kung ayaw mo lumapit ako sayo well fine. I won’t and never will.  Kung anong kinabait ng mga friends mo siya naman kinasungit mo. If you don’t like me around then ako rin.”