A Lost Road To Nowhere

Lost~ 6

Taehyung's POV

"JIN HYUNG WAG MO MUNA KAMING IWAN. PANO NA LANG KAMI? HAHAYAAN MO BA KAMING MAMATAY SA GUTOM?" Sigaw ko na para bang iiyak na ako ng sobrang lakas. Bigla naman ako nakaramdam ng batok kay Suga hyung. Tsk.Si Suga hyung tlaga oh. Pano na lang pa naaksidente tong napakapogi kong mukha? Pano na lang ang ARMYs?

"Jimin?" Biglang narinig kong sabi nung babaeng nasa hospital bed. Napatingin ako sakanya at isa lang ang masasabi ko, ang ganda nya kaso sobrang laki ng mata nya ngayon. Para syang nakakita ng duwende.

"IKAW?!" Bigla namang napasigaw si Jimin hyung. Woah. Ang akward ah. Magkakilala pala sila.

"Jin hyung ok ka lang ba? May masakit ba sayo? Wag mo kong iiwan hyung. Masyado pa kaming bata ng Bangtan para mawalan ng nanay." Agad akong nagsalita at lumapit saknya para naman mabawasan yung tensyon sa kwarto at tska nagaalala ako kay hyung noh. Kaso bigla akong binatukan ni Jin hyung. Grabe, ako na nga tong concern ako pa yung nabatukan tska ayan na ba tlaga ang uso ngayon? Binabatukan ang mga gwapo? Magawa nga kay Jungkook.

Hala, teka nga lang. Ngayon ko lang narealize, ibig sabihin di naman si Jin hyung yung naospital? Shit, ang oa ko. Nakakahiya. Pasigaw sigaw pa ako kanina sa desk nung mga nurse.

Jimin's POV

Nakatingin lang ako ng masama sa lintek na babae na to habang nagdadrama si V. Wow ah. Ang lakas ng loob nya na tignan din ako pabalik. Psh. Di naman maganda. Mas maganda pa si Jin hyung eh.

"Guys, pwede labas muna kayo? Kakausapin ko lang to." Sabi ko kela hyung.

"Bakit Jimin? Oy baka iniisip mong umiscore dyan kay Sabrina? Uy wag na yan. Kahit maganda yan buntis na yan." Sabi naman sakin ni Jin hyung ng pabulong habang lahat sila ay lumabas ng kwarto.

Buntis sya? Hinintay ko munang masara ni Jungkook yung pintuan at ng masara na nga nya ay agad akong sumigaw "BUNTIS KA?!" Galit na galit kong sabi.

"Oo, buntis ako Jimin. Ikaw ang ama." Mas lalo naman akong nagalit sa sinabi nya.

"ANONG AKO ANG AMA?! PANO KO MAKAKASIGURO NA SAKIN YAN? FOR ALL I KNOW BAKA ILAN NA ANG NAKAGALAW SAYO PAGTAPOS NG MAY NANGYARE SATIN."

Sabrina's POV

"ANONG AKO ANG AMA?! PANO KO MAKAKASIGURO NA SAKIN YAN? FOR ALL I KNOW BAKA ILAN NA ANG NAKAGALAW SAYO PAGTAPOS NG MAY NANGYARE SATIN."

"ANONG AKO ANG AMA?! PANO KO MAKAKASIGURO NA SAKIN YAN? FOR ALL I KNOW BAKA ILAN NA ANG NAKAGALAW SAYO PAGTAPOS NG MAY NANGYARE SATIN."

"ANONG AKO ANG AMA?! PANO KO MAKAKASIGURO NA SAKIN YAN? FOR ALL I KNOW BAKA ILAN NA ANG NAKAGALAW SAYO PAGTAPOS NG MAY NANGYARE SATIN."

Paulit ulit sa utak ko yang mga sinabi nya. Ang sakit pala. Ang sakit na ang tingin sayo ng ibang tao eh parang napakalandi mo at desperada mo na kahit kanino ay basta ka na lang papatol. Hindi ko na napigilan at bumagsak na ang mga luha ko. Eto nanaman ako. Umiiyak at pinapakita na ang hina ko.

"Hindi naman kita pipilitin na panagutan mo tong anak natin
Ji----" Di pa ako natatapos magsalita ay agad na nya akong pinutol.

"Anak mo, anak mo lang yan. Hindi ko anak yan." Mas lalo naman akong nanghina sa sinabi nya sakin.

"Sige. Hindi kita pipilitin na panagutan mo tong 'anak ko' Jimin. Ang sakin lang ay tanggapin mo na may anak ka na. Ayokong lumaki tong bata na to na sabihin saknya na hindi siya tanggap ng sarili nyang tatay." Naluluha kong sabi saknya.

"Pweda ba? Kahit kailan hindi ko matatanggap yang batang yan. Yan pa ang magiging dahilan sa pagbagsak ko! Alam mo ba kung gano ako naghirap bago ko narating tong pangarap ko?! Tapos bigla ka na lang susulpot at sasabihin mong ama na ako?! Naiintindihan mo ba yang mga pinagsasabi mo?!" Biglang naginit ang ulo ko sa mga sinasabi nya. Hindi lang naman sya ang masisiraan ng reputasyon!