Sabrina's POV
"Just let it all out." That is when I lost it. I just cried. I cried just by remembering that night. The night I never want to remember. Pero kailan kong magpakatatag. I need to tell them. I need to tell them what happened that night.
~Flashback~
Today is my 16th birthday and andito kami sa isang resort ng mga kaibigan ko. Wala namang problema sa gastusin dahil binigyan ako ng budget nila mama at papa. I rented the whole place for the whole day. Ayoko kase ng overnight dahil masyadong matrabaho kaya uwian kaming lahat. Kampante naman ako magcelebrate kahit out of town dahil kasama ko naman si Vince, yung bestfriend ko since childhood. Siya na magdadrive saamin pauwi.
"Sabrina! Bilis! Time to blow your cake!" Sigaw ni Wendy. Tumango na ako at sumunod dun sa loob ng resthouse.
Pagpasok ko ay bigla na silang kumanta ng happy birthday para sakin. Natural, alangan naman para kay barney dba? Syempre ako yung may birthday.
"Make a wish!" Sabi ni Vince. Kaya I closed my eyes, blew my candle then made my wish.
"OHH INUMAN NAAAA!" Yan ang sigaw nila pagkapihit ko pa lang ng kandila ko.
"Oy! Anong inuman? Underage pa tayong lahat no!" Sita ko naman sakanilang lahat.
"Wala namang makakaalam Sabrina. Tayo-tayo lang naman andito! Tska konti lang naman." Sabi ni Vince. Tumango naman yung iba. Hay. No choice na ako neto kaya pumayag na lang ako. Syempre, nakiinom na din ako.
~~~~~~~~~
Alas tres na ng madaling araw ng matapos yung celebration ng birthday ko. Lahat sila naguwian na except samin ni Vince. Si Wendy kanina pang 11 umalis dahil hindi pinayagan ni tita na madaling araw umuwi.
"Sabrina! Halika na, uwi na tayo." Pagaaya niya sakin. Tumango naman ako at nglakad na papalapit sakanya. Kinuha naman niya agad yung bag ko at linagay sa backseat. Sumakay na ako sa harap at nagdrive na siya ng bigla akong nakaramdam ng antok.
"Matulog ka na Sabrina. Gigisingin na lang kita pag nakauwi na tayo." Sabi sakin ni Vince. Agad naman akong kumontra.
"Pero Vince baka ka---" Di ko na natuloy yung sinabi ko dahil pinutol na niya ako agad.
"Wala ka bang tiwala sakin?" Tanong niya sakin. Hindi naman sa wala akong tiwala sakanya pero kase nakainom na din siya eh. Ayoko naman matulog dahil baka mamaya maaksidente kami. Pero wala na akong magagawa. Makulit tong si Vince eh.
"Oo na, matutulog na. Drama neto." Sagot ko sakanya. Hindi ko na pinigilan yung antok ko at natulog na.
~~~~~~~~~~~
Nagising ako ng may naramdaman akong humalik sa leeg ko. Bakit amoy alak?
"Vince?! Anong ginagawa mo?!" Sigaw ko sakanya habang pilit siyang tinutulak palayo sakin. Di niya ako pinansin at pinagpatuloy lang yung ginagawa niya.
"Vince! Itigil mo to! Hindi nakakatuwa! Umayos ka nga!" Sigaw ko ulit sakanya habang nagpupumiglas.
"Putangina! Wag ka ngang maglaban!" Sigaw niya pabalik sakin sabay sampal. Hindi ako nakinig sakanya at pinagpapalo lang siya. Putangina. Ano ba nangyayare kay Vince. Sumigaw na ako ng tulong dahil hindi na talga ako makapiglas sakanya dahil masyado siyang malakas.
"Lintek yan! Kahit anong sigaw mo para sa tulong, walang makakarinig sayo! Kaya manahimik ka diyan! Kung hindi bubugbugin kita pag napagsawaan na kita." Sigaw niya ulit sakin habang sinusubukan niyang tanggalin yung pangtaas ko. Syempre, hindi pa din ako tumitigil sa pagsigaw.
YOU ARE READING
A Lost Road To Nowhere
General FictionAnong gagawin niyo kung may mabuo ng dahil lamang sa isang pagkakamali? Tatanggapin niyo ba ang O babaliwalain niyo na lang ito? Ako? Ako si Sabrina Mionette Hernandez at ito ang kwento ko while i'm carrying Park Jimin's child. Mayroon nga ba ak...