A Lost Road To Nowhere

Lost~ 22

Jimin's POV

"WHAT HAPPENED?!" Narinig kong sigaw ni Sabrina mula sa hagdan. Agad namang lumapit si Suga hyung para alalayan siya.

"Sabrina, anong ginagawa mo dito sa baba? Dapat andun ka sa taas at nagpapahinga." Mahinahong sagot ni Taehyung.

"Eh pano ako magpapahinga? Hiyang hiya ako sa ingay nyo." Pataray na sagot ni Sabrina.

"Teka nga lang! Di niyo pa sinasagot yng tanong ko! Anong nangyare dito?! Bat may sugat si Jimin sa labi?!" Pahabol niyang tanong. Nagaalala siya? How is that even possible? Sa dami na ng nagawa ko sakanya, yet she is still worried for me? Ibang klase tlaga to si Sabrina. Nawala naman sya sa paningin ko pero agad din naman sya bumalik na may dalang first aid at lumapit sakin pero paglapit nya sakin nakita din niya si Jin hyung.

"Pati ikaw may sugat?! Jusko naman ano ba mga trip niyo? Ang hilig nyo tlaga akong pinagaalala. Halika nga dito Jin!" Agad din naman lumapit si Jin. Aba, takot lang niya nyo. Nakakatakot pala magalit ang buntis. Nakita ko na kinuha nya yung kamay ni Jin hyung at sinimulang linisin. Ay, bakit si Jin hyung yng inuna nyang gamutin? Diba dapat ako yng una?

"Hoy pandak! Tulala ka diyan? Kung nakakamatay ang tingin? Jusko baka si Suga hyung na panganay natin. Selos ka kela Sabrina at Jin hyung no?" Biglang sulpot ni Jhope hyung. Sira ulo talaga to.

"Pinagsasabi mo hyung? Ako? Magseselos? Ok ka lang?" Sagot ko pabalik sakanya.

"Jhope, alis dyan." Nagulat na lang kami kase nasa harap na namin si Sabrina. Agad din naman umalis si Jhope hyung tapos tumabi si Sabrina sakin. Psh, porket tapos na nyang gamutin si Jin hyung dun lang siya lalapit sakin.

"Kinwento na sakin ni Jin yng nangyare. Pagpasensyahan mo na lang yang hyung mo ah? May topak din minsan yun eh." Sabi sakin ni Sabrina habang kumukuha ng cotton. Hindi ako makaimik pero sya daldal lang ng daldal.

"Ok lang naman sakin eh. Hindi niyo kailangan magaway ng dahil saaming dalawa ni Macy. Di kita pinipilit sa ayaw mo. Pinagsabihan ko na si Jin na hayaan ka na kung si Macy talaga gusto mo." Dagdag ni Sabrina. Bakit ang hirap pakinggan ng mga sinasabi nya? Tinignan ko siya sa mata habang linilinis nya yng sugat ko. Ang ganda pala talaga nya no? Lalo na yung mga mata nya. It is like a ocean that can calm anything but I can still see a glimpse of sadness hidden beneath it.

"All done. Ok na yang sugat mo, just make sure na lilinisin mo yan ah? So it won't get infected." Akmang tatayo na sya pero hinawakan ko yung kamay nya.

"I'm sorry"

~~~~~~~~~~~~

Sabrina's POV

"I'm sorry" Nagulat ako ng hatakin ako ni Jimin at bigla syang nagsorry.

"I'm fine" Hay. Niloloko ko nanaman sarili ko.

"I'll make it up to you" Ngumiti na lang ako ng pilit at iniwan siyang magisa sa sala. Ayoko ng umasa ulit sakanya. Dumiretso na ako sa kwarto ko at humiga ng biglang may kumatok.

"Ok ka lang Sabrina?" Tanong sakin ni Taehyung.

"Oo naman. Bakit naman hindi?" Pabalik kong tanong sakanya.

"You know you don't need to hide it. We can all see it. Nasasaktan ka sa ginagawa ni Jimin and yet you still treat him like he didn't do anything to you. Besides, alam ko naman na inis na inis ka na dun kay Macy." Sagot niya sakin.

"You do know that you guys don't need to hate Macy or treat her like that just because I don' t like her. It's unfair for her. Wala namang ginagawa sainyo yng tao." Sabi ko kay Taehyung.