A Lost Road To Nowhere

Lost~ 2

Sabrina's POV

Nandito ako ngayon sa isang exclusive na bar at nilalasing ang sarili ko dahil di pa rin ako makapaniwala na wala na akong tatay. Kasama ko si Wendy dito at alam na din nyang patay na si papa.

"Sabrina Mionette Hernandez! Tama na yan! Sobra ka na ng naiinom. Halika iuuwi na kita." Narinig kong sabi ni Wendy. Ano ba tong babaeng to. Di nya ba naiintindihan na gusto kong makalimot? Kung inggit sya sakin gumaya sya. Palibhasa kase andyan pa ang dalawang magulang nya. Kahit naman na walang pakialam sakin ang magulang ko, magulang ko pa din yun at masakit pa din na mawala sila sakin.

Kaysa makinig ako saknya inaya ko na lang siyang uminom nung una ay ayaw nya pa pero pumayag din naman siya sa huli dahil alam nyang hindi din naman nya ako mapapasunod sa gusto nyang mangyare. Besides, legal age na din naman kami kaya walang problema. Nagiinuman lang kami dito hanggang sa naalala ko nanaman yung mga nagyare kanina.

~Flashback~

Sabrina's POV

I started crying to my bestfriend while muttering that my dad is gone. Iyak lang ako ng iyak dito kay Wendy at parang batang nagsusumbong sakanya na wala na akong tatay.

Wendy's POV

Grabe. Naawa ako sa bestf ko. Bihira na nga lang nya makita ang magulang nya tas bigla na lang nyang malalaman na patay na pala ang isa saknila.

Pano ba naman highschool pa lang kami netong si Sabrina ang bigat na ng damdam nya sa magulang nya. Pano ba naman puro pera lang ang iniintindi ng magulang nya. Lahat ng luho binibigay saknya. Designer's clothes, High end gadgets, Credit cards, Jewelries. Lahat lahat na nasakanya bukod ang atensyon ng parents nya. Kahit nga birthday nya ako lang ang kasama niyang magcelebrate at sa kahit anong holiday pamilya ko ang kasama nya kaya kilala na sya nila mom and dad parang anak na nga din ang turing sakanya.

Eto din ang hirap pag kaibigan ka eh. Ikaw yung takbuhan ng problema at kahit may problema ka sa sarili mo itatago mo muna ng panaglitan para lang damayan mo yung kaibigan mo. Pero alam mo sa sarili mo na kahit anong sabihin mo sakanyang pangpagaan ng loob eh wala ding saysay yun kase mas malakas pa din yung iyak nya. Eto yung ganda saming mag bestfriend ni Sabrina eh. Alam niyo yun? Kahit di ka magsalita pag may problema sila basta yung presence mo andyan ok na.

Sabrina's POV

Pagkatapos ng sobrang haba kong pagiyak kay Wendy sumakay na kami sa taxi na pinara nya. Habang nakasakay kami bigla kong naisip kung ano na ang mangyayare samin ni mama. Pano na ang kompanya? Sino magiintindi nun? Hanggang sa nakita ko na dinadaan pala namin ang paborito kong bar. Bigla akong pumara at bumababa. Bahala na si Wendy kung susunod sya basta kailangan ko makalimot kahit saglit lang sa pagkamatay ni papa.

~End of Flashback~

Sabrina's POV

May namumuo nanamang mga luha sa mata ko ng maalala ko yung mga nangyare kanina. Pero pinigilan ko at uminom na lang. Wala ding saysay kung iiyak lang ako. Magmumukha lang akong mahina. Ang sabi sakin noon ni papa hindi ko dapat ipakita sa iba ang kahinaan ko dahil magmumukha akong walang kwenta sa paningin nila.

Hanggang sa naramdaman kong naglalakad na ako sa dance floor at di ko namalayan na sumasayaw na pala ako ng parang baliw. Hindi ko alam, parang may sariling utak na yung katawan ko.

Habang nagsasayaw ako ay naramdaman kong may humablot sakin at bigla akong hinalikan. Hindi pumapasok sa utak ko ang nangyayare at para akong istatwa dito na nakatayo lang pero naramdaman ko na dumiin pa ang mga halik nya and he keeps on grinding with my body dahil dun ay di ko nadin nacontrol ang sarili ko at linabanan ko na din ang bawat halik nya. Alam ko lasing na ako at alam kong mali itong ginagawa ko pero hindi ko mapigilan dahil nagiinit na din ang katawan ko and there is only one thing that is going on my mind...

Damn he's a good kisser.

Jimin's POV

Nandito kami ngayon ng Bangtan sa isang exclusive na bar para magcelebrate dahil successful ang last concert namin dito sa Korea. Inom lang ako ng inom hanggang sa ramdam kong medyo may tama na ako.

Linibot ko yng mata ko para hanapin sila hyung at sila Jungkook at Taehyung para magpaalam na mauuna na ako sa hotel dahil medyo umiikot na ang paningin ko. Pero iba ang nahagip ng mata ko. Isang napagandang babae na sumasayaw sa gitna ng bar. Biglang naginit ang katawan ko sa hubog ng katawan nya at kung pano sya gumalaw. Damn, she's hot. Di ko namalayan na lumalapit na pala ako sakanya. Agad ko syang sinunggaban ng halik nung una ay naramdaman kong hindi sya sumusunod kaya mas diniinan ko pa. Diniinan ko na din ang katawan ko sa katawan nya hanggang sa sumunod na din sya sa mga halik ko. Tsk. Pa hard to get pa to. Eh gusto din naman pala.

Fuck, init na init na tlaga ako. Humiwalay ako sa kanya at hinila sya papuntang sa parking lot at sinakay siya sa kotse ko at dumiretso na sa hotel na tinutuluyan namin ngayon. Actually, I'm a bit surprised na hindi sya naglalaban. Well, kung isa nga namang Park Jimin ang humalik sayo eh tatanggi ka pa ba?

Hanggang sa nakarating na kami sa kwarto ko. Sinumulan ko ulit syang halikan simula sa leeg hanggang makaabot sa labi nya. Ang lambot ng labi nya at napakinis ng mukha nya. Hindi ko na masyado naaaninag ang mukha nya dahil nahihilo na din ako dahil sa alak na dumadaloy sa katawan ko Di ko na alam ang tumatakbo sa utak ko pero ang alam ko lang ay ang sarap nyang halikan and

I fucking want her.

------------

(A/N)

Jusko. Bat ang hot ni Jimin ano ba yan. Huhu :(

Boring ba? Ayyyy. Mianhe. Haha. Basta nangyare na sakanila yung hindi dapat mangyare.

Don't forget to comment and vote :) thanks