Sabrina's POV
"Mama?" Anong ginagawa niya dito?
"Sabrina. Can I talk to you privately?" Napatango na lang ako sa sinabi nya. I don't know what to do. Hindi pa rin nagsisink in sakin na nandito siya. Dinala ko siya sa kwarto ko at agad linock ang pinto. Nakita ko na bigla siyang napatingin sa tiyan ko.
"Buntis ka?" Nakakatakot kase ang kalmado niya. I was expecting a different reaction. Tumango na lang ako sa tanong niya.
"So you decided to live in a dorm with strangers? To mention na lalaki pa lahat. Ganyan ka na ba tlaga? Hindi kta pinalaki ng ganyan." Wow lang ha.
"Astig naman ma. Kung
makapagsalita ka akala mo andyan ka nung lumalaki ako. Sa pagkakaalam ko hindi naman ikaw ang nagpalaki sakin. Lumaki ako na puro katulong ang kasama ko." Pinpigilan kong magalit dahil ayokong mastress at baka may mangyare pa sa baby ko.
"You're coming home with me. That is final. Your fiance is waiting Sabrina. You knew in the first place na hindi mo pwede takasan ang responsibilidad mo sa kompanya." Nabigla naman ako sa sinabi niya.
"No. I'm not coming with you." Nagmamatigas kong sabi.
"You prefer to live in this dorm rather than a mansion?" Diring diri na sabi ni mama habang tinitignan pa yng palagid.
"I don't fucking care about the mansion. Wala na akong pake sa magiging mana ko and yes, i'd rather live here! Here in this simple dorm with those 7 dorks downstairs in the living room that you call 'strangers'. I don't even know how you have the guts to say that they are strangers. Mas tinrato pa nila akong pamilya kaysa sainyo ni papa! You can't make me leave this place! Even though this place is not a mansion or not as extravagant as our house, I don't care! This is what I call home! This is my home!" Pagsigaw kong sabi kay mama. Nagulat ako ng nakatanggap ako ng sampal.
"I'll do everything to make you come with me. I'm not done yet with you Sabrina. I will come back." Sabi sakin ni mama na para bang nagbabanta siya.
"Get out! Get out of my life! Just fucking get out!" Sigaw ko saknya habang may tumutulong luha sa mata ko. Pagkalabas nya ay agad kong sinara yung pinto at nilock. Iniyak ko lang lahat ng sakit na nararamdaman kong naipon ng ilang buwan.
YOU ARE READING
A Lost Road To Nowhere
Fiksi UmumAnong gagawin niyo kung may mabuo ng dahil lamang sa isang pagkakamali? Tatanggapin niyo ba ang O babaliwalain niyo na lang ito? Ako? Ako si Sabrina Mionette Hernandez at ito ang kwento ko while i'm carrying Park Jimin's child. Mayroon nga ba ak...
