Age Doesn't Matter [Completed]

Guilty

SHAN'S POV

Nag tanong ako sa Information kung saang Room naka Confine si Miguel Drake Carter.

Agad naman nila binigay sakin ang room number nito.

Sumakay ako sa elevator then hinanap ang Room nya nahirapan ako sa pag hahanap kasi subrang laki ng Hospital kaya napagod ako sa kakalibot..

After a Few minutes finally nakita ko rin ito.

Kumatok muna ako bago pumasok..

*tok*

*tok*

*tok*

Pag pasok nakita ko ang kuya nya naka upo sa Sofa busy sa kaka type sa Laptop..

Then nakita ko si Miguel na nakahiga sa Kama na maraming apparatus na naka kabit sa katawan..

Subrang naawa talaga ako sa situation nya kasi kung hindi dahil saken di siguro mangyayari Ito sa kanya kaya na gui-guilty tuloy ako sa ginawa ko sa kanya.

"Ahheem"

Napatingin bigla ako sa kuya ni Miguel nag smile ako sa kanya bago mag salita.

"Hello Mr. Carter."

"Miss~

"Shan Janica Perevera Teacher ni Miguel."

"Oh i see, kaya pala parang familiar ang mukha mo. You may take a sit first.."

"Thank you."

Umupo ako sa Sofa sa katapat nya.

"You want something to eat or drinks~

"No need, Thank you nalang hehehe"

"Are you sure?"

"Yes hehehe so kamusta na pala  si Miguel."

Niyuko nya ang ulo nya huminga ng malalim then tumingin sakin bago magsalita.

"Well his condition is not good. Hindi parin sya nagkakamalay hanggang ngayon."

"Bakit ano ba ang nangyari sa kanya."

"Inatake sya ng Leukemia nya."

"Oh My God Leukemia sya?."

"Yes, inatake sya ng Leukemia nya because of the Fatigue and Weakness that don't go away with Rest, then he have also Fever. Subrang Stress siguro nya kakaisip kaya yan nag nangyari sa kanya. Wala ako dito nung inatake sya nasa Business trip ako. Kasalanan ko to kung bakit inatake sya pinabayaan ko ang Kapatid ko haissst."