Love At First Sight(Villamars Series #2)

Chapter 26

Hannah’s POV

***

——After one week——

“Malapit na talaga ang third monthsary natin, baby.. Excited ka ba? ” Natawa na lang ako sa inasal ni jiro. Three days na lang.

“Of course baby, I'm very happy... Sa kabila ng napagdaanan natin but look we're getting stronger..” Proud kong sabi.

Totoo naman eh, kahit na may nagbalak manira samin lumaban pa rin kami kahit na dumating sa puntong hiniwalayan ko siya ay nananatili akong matatag, hindi siya sumuko—hindi niya ako iniwan dahil lang doon, sobrang immature ko pala nung mga panahon na yun pero yun naman ang naging daan para mas tumatag kami.

“Akala ko talaga baby, hindi mo na ako bibigyan ng pagkakataon... Akala ko tuluyan ka ng mawawala sa tabi ko alam mong diko kakayanin yun, ikaw na ang nagsilbing buhay ko kaya kung mawawala ka lang sakin patayin mo na lang ako kasi diko kaya....” Naluluha ako sa sinabi niya, sobrang sweet, sobrang seryoso niya sa bawat words niya.

Nakita kong kumunot ang noo niya at pinunasan ang luha ko, “Baby, why are you crying? May nasabi ba ako? Kung meron man can you punch me?”

Tumawa na lang ako sa sinabi niya kahit kailan talaga, “Can I punch you?” Tanong ko, mabilis siyang tumango.

“Here baby... C'mon..” Nakita kong seryoso nga siya. Hala. Wala naman siyang sinabing masama.

“Can I punch you a kiss baby?” I asked him. Tinignan ko siya kita kong pulang pula ang mukha niya.

“You're blushing baby...” Asar ko sakanya. Sumimangot siya sakin at parang may binabalak. Ow no...

“You can always punch me a kiss baby...” He said. Ngumingisi pa siya, “But make love will do..” Nanlaki ang mga mata ko at namula. Damn! What did he say?!

Nangibabaw ang tawa niya nakahawak pa 'to sa tiyan niya kaya sinamaan ko siya ng tingin, “Your face baby, d*mn, Hahahaha....Look who's blushing now?” Aniya na may asar sa tanong at tumatawa pa rin.

“TSE!” I said. Tumayo ako pero hindi pa ako nakakaapak nung kunin niya ang isang kamay ko at hinila ako kaya napasubsob ako sa dibdib niya.

“Don't leave me baby...” He said. Nasa ibabaw niya pa rin ako.

“Baby tatayo ako! Baka may makita pa tayo ng mga pinsan ko!” Nagpupumiglas pa rin ako pero hindi ako nananaig.