Chapter 29 Expectations

208 11 3
                                    


**Monica's Pov**

"Hold on baby! Magiging okey din tayo" halos maiyak kong sabi habang lulan ako ng bus na maghahatid sa akin sa San Ildefonso.

Nagpa-check up ako kanina nang hindi alam ng kahit na sino sa bahay. Maaga pa nung umalis ako ng bahay. Tulog pa nga si Lance.

Una akong pumunta sa ospital tulad ng plano ko.

I need to confirm kung tama ang hinala ni Leslie.

Kanina nung ineeksamin ako nung Ob-gyne hindi matatawaran ang kaba sa dibdib ko. Feeling ko mapupugto ang hininga ko sa anticipation nung lapitan ako ni Dra.para sabihin yung result ng test.

Kanina lang yata ako kinabahan ng ganun.

Nung sabihin ni Dra na..

"Congratulations Mrs.De Vera, you're pregnant" napahagulgol talaga ako.

I'm carrying a child inside my womb.

Our child.

Nagbunga ang pagmamahal ko kay Lance, at enough na reason na yun para makumpleto ako.

Pero sapat na ding dahilan para tapusin ang isang bagay na ako ang magiging talo sa huli.

The more he became sweet mas lalo lang akong umaasa. Inspite all the sweet gestures hindi ko pa din masabi what's that for.

He never said that he love me at yun ang masakit

I've waited to hear him say the magic words pero unfortunately hanggang sa umalis ako ng bahay wala akong narinig from him.

I should have done this before, pero hindi ko siya kayang bitawan.

Hindi ko alam kung tama ang desisyon kong bitawan si Lance pero this is the only way para magising ako sa isang magandang panaginip.

Mariin kong ipinikit ang mga mata ko para kahit paano makatulog at para kahit paano mawala si Lance sa isip ko.

Mahaba-haba pa ang lalakbayin ko bago makarating sa bahay ni Papa.

Alam kong magugulat siya sa biglaan kong pagsulpot pero I'm sure hindi naman niya ako itataboy.

Hindi ko alam kung gaano na ako katagal sa pagtulog nung maramdaman kong nagri-ring yung cellphone ko.

I took a glance on the monitor at noon ko lang napansin na nakaka-ilang missed calls na si Lance, si Mama at si Leslie. Ilang text messages na din ang nareceived ko asking kung asan ako.

With that bigla akong naguilty.

Para kasing naging selfish ako.

Alam kong mag-aalala si Leslie

I know na kailangan ako ni Mama Amelia.

And kahit alam kong balewala ako kay Lance, alam ko na unfair na umalis ako without saying anything.

"Everything will be okey Monica, makakalimutan mo din sya" parang tangang kinaka-usap ko ang sarili just to give myself the justification na tama ang ginawa ko.

Na what I did is right.

**Lance Pov**

"Anjan na si Monica"?tanong ko kay Leslie. Naka-ilang tawag na ako sa kanya to check kung naka-uwi na si Monica.

Wala si Monica sa katabi ko when I woke- up kaninang umaga.

Akala ko nasa park lang siya ng subdivision kaya hinanap ko siya dun pero wala si Monica.

Nagpunta din ako sa mini chapel but still wala siya.

I've waited for her to come para sabay na kaming magbreakfast pero hanggang umalis ako kaninang before lunch, wala pa din.

UNEXPECTED DESTINYTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon