The Good Guy's Jerk Side (Completed)

Chapter 43:Way back into LOVE

SHAI'S P.O.V

Ang bigat ng talukap ng mga mata ko pero pinilit at unti-unti ko itong iminulat..

Medyo blur pa at ng makapag-adjust na ako ng aking paningin ay..

Puting kisame??

Na naman..

Hay...

Nasa hospital na naman ako.. hay! Hindi na ba ako nagsawa dito.. lagi na lang akong napupunta dito.. nung nasa New York ako naging pangalawang bahay ko ang hospital.. labas-pasok ako dun.. kulang na nga lang ay gawin kong rest house ang hospital.. aixtz!pati ba naman dito sa Pilipinas ay pabalik-balik ako sa lugar na ito?? Wala na bang katapusan?? Lagi na lang bang ganito?? Kailan ba kasi ako magiging maayos?? Kailan ba magiging normal ang kalusugan ko?? Kailan ba magiging okay ang puso ko??

Nakakasawa na ang ganito..

Gusto ko ng gumaling ng tuluyan..

Gusto ko ng maging normal tulad ng ibang tao..

Nakatingala lang ako sa kisame at may luhang biglang bumagsak galing sa mata ko ng maalala ko ang nangyari kong bakit ako napunta na naman sa kalagayang ito..

Another tear falls..

I lose the Game.. i lose my chance to talk to him.. i lose everything because i lose that match.. how loser i'am..

Bakit kasi ako pa ang nagkasakit?? Bakit hindi na lang 'yung mga masasamang tao?? Bakit hindi na lang sila?? Bakit ako pa??

Igagalaw ko sana ang kamay ko para punasan ang luhang patuloy na dumadaloy sa mga mata ko.. pero hindi ko ito maigalaw.. parang may nakadagan..

Unti-unti kong binaling ang mata ko sa kamay ko..

Nagulat ako kasi may nakadagan pala talaga dito.. dug.dug.dug dug.dug. nakahawak siya sa kamay ko habang nakasandal ng konti sa magkapatong naming mga kamay..nakatagilid ang ulo niya ngunit nakaharap sa'kin habang natutulog..

"Trange??"..i muttered.. totoo ba 'to?? Siya nga ba 'to?? Hindi ba ako nananaginip lang.. baka naman imahinasyon ko lang siya.. baka nasa utak ko lang siya..

Pumikit ako sandali pero sa pagmulat ng mata ko ay nagtama bigla ang aming mga mata..

Halata naman sa mukha niya ang pagkagulat.. pero napalitan agad ito ng saya sa kanyang mukha.. he even smiled at me.. totoo ba talaga 'to?? O hallucination ko lang ang lahat.. ini-imagine ko lang ba ang lahat ng ito??

Umayos siya ng upo pero ramdam ko pa din ang kamay niya na mas mahigpit na ngayon ang pagkakahawak sa kamay ko..

Tulala lang ako sa mukha niya ng magsalita siya bigla.."thanks God he made you finally woke up.."..he said with a smile flashes in his face.. pwede bang matulala na lang sa kanya?? I can't even talk a single words.. im in a aircastle and i'm speechless..sinong hindi?? 'Yung taong mahal mo na iniiwasan at pinagtutulakan sa palayo sa kanya ay heto ngayonn sa harapan ko't nakangiti habang nakahawak pa sa kamay ko.. at hindi ako makapaniwalang siya ang unang makikita ko sa paggising ko.. sabihin niyo nga.. panaginip ba 'to?? Dahil kung oo.. ay gusto ko na lang manatiling tulog para makasama siya..

Bigla siyang may inabut sa may taas ng bedside ko.."Doc.. gising na po ang pasyente.. please check on her now..-"..mahinahon niyang sambit.. just to find out na intercom pala ang inabot niya.. ilang sandali lang ay may pumasok na doctor at nurse..

Binitawan naman ako bigla ni Trange at tumabi sandali para bigyan ng space ang doctor.. pero kahit chine-check na ako ng doctor ay kay Trange pa rin nakabaling ang mga mata ko.. parang ayokong tanggalin siya sa paningin ko at baka mamaya namamalikmata lang pala ako't bigla siyang maglaho..