Pastinaakpuree

Hoofdstuk 12

Wegens een rotnacht waarin ik meer wakker lig dan slaap, ben ik in een pesthumeur tegen de tijd dat ik op vrijdagmorgen op school arriveer. Mijn kluisdeurtje moet het dan ook flink ontgelden, maar zelfs het loeihard dichtslaan van dat vierkante stuk blauw metaal geeft me niet genoeg voldoening. Ik heb gewoon zin om iets heel erg kapot te maken.

'Zo, wat zie jij er agressief uit vandaag. Nog agressiever dan normaal, bedoel ik.'

'Bedankt voor het compliment, schatje.' Dat laatste woord spuug ik nog harder uit dan de rest van de zin. Ik ben niet in de stemming voor bijdehante opmerkingen.

Jaelin neemt me hoofdschuddend in zich op. 'Ik wist wel dat jij de Chris Brown was in deze relatie.'

'Ben je al bang voor me?'

Ze laat haar hand in de mijne glijden. 'Hé, wat is er aan de hand? Denk je dat deze bui gauw weer over waait? Het is namelijk niet echt handig als je vanavond in zo'n grafstemming bent.'

'Ik heb gewoon slecht geslapen, oké?'

'Dus het heeft niks te maken met die fotoshoot van gisteren?'

'Nee.' Hoopvol richt ik mijn blik op de monitor die een eindje verder tegen de muur hangt. Tabellen vol roosterwijzigingen komen voorbij. Voor elke klas is er wel een les die uitvalt of verplaatst wordt, behalve voor VW5A. Uiteraard. Het zou ons ook een keer gegund zijn om een uur eerder weg te mogen.

'Dus, nog even over het feest. Ik heb mijn nichtjes ook uitgenodigd,' verkondigt Jaelin. 'Ze blijven slapen. Jij ook, toch?'

'Lijkt me wel praktisch. Mijn moeder sluit me de rest van mijn leven op mijn kamer op als ze ontdekt dat ik alleen naar huis fiets.'

Jaelin grijnst. 'Cool. Dan hebben we een soort pyjama party. De drank is trouwens ook geregeld.'

Dat laat me opkijken. 'Daarmee bedoel je toch niet dat je je moeder een kratje bier hebt laten kopen, hè? Want ik zou het op zich wel prima vinden als er geen dronken personen over me heen kotsen, maar volgens mij is dat niet echt jouw doel voor dit feest.' Iemand die zoveel om haar imago geeft als zij kan het zich niet veroorloven een feest te geven zonder een voorraad drank waar je het zwembad in haar tuin mee zou kunnen vullen.

'Precies,' lacht ze zelfingenomen. 'Maar toevallig heb ik nog meer connecties dan alleen mijn moeder. Weet je Ricardo nog, die bij ons op de basisschool zat?'

'Natuurlijk herinner ik me hem nog. Hij is de grootste klootzak die ik ooit gekend heb, en dat wil heel wat zeggen als je mijn vader kent.' De jongen in kwestie zat destijds twee klassen boven ons en was er om de een of andere reden van overtuigd dat ik Daphne heette.

'Nou, blijkbaar heeft hij zijn leven gebeterd, want hij heeft iets heel erg niet-klootzakkerigs gedaan. Hij is namelijk negentien en heeft een auto.'

Afkeurend schud ik mijn hoofd. 'Heeft je moeder je niet geleerd om nooit bij klootzakken in de auto te stappen?'

'Nee. Ze zei alleen dat ik nooit bij vreemde mensen in de auto mocht stappen en dat heb ik ook niet gedaan. Als tegenprestatie komt Ricardo vanavond ook.'

O jippie, daar zat ik op te wachten. De jongen die vroeger altijd idiote opmerkingen tegen me maakte zal de avond van zijn leven hebben als blijkt dat ik nog steeds een sukkel ben over wie de laatste idiote opmerking nog lang niet gemaakt is. Wat zal hij een lol hebben als Jaelin en ik onszelf als stel profileren. Ergens hoop ik dat hij nog steeds denkt dat ik Daphne heet. Dan kan hij me tenminste niet gaan stalken.

'Niet zo hatelijk. Denk aan de kerstgedachte.'

'Kerst was twee maanden geleden.'

'Nou en? Dat wil niet zeggen dat je er niet aan kunt denken. Wij gaan vanavond een geweldige avond hebben en dat laten we door niemand verpesten, oké?'