Hoofdstuk 15

2.3K 110 9
                                    

Een uur en zes gevulde blikjes bier later was ik op mijn hoogtepunt.

Ik had me nog nooit vrijer gevoeld dan nu. Het was net alsof al mijn problemen in het niks verdwenen waren. Geen enkele seconde heb ik nagedacht over mijn moeder, die zich misschien zeer ongerust het maken was, omdat ik niet na schooltijd thuis ben gekomen, maar wat me het meeste raakte was toch wel dat ze me niet had ge-sms't, het leek net alsof ze opeens helemaal geen fuck meer om me gaf, haar werk was veel belangrijker dan haar eigen dochter.

Ook heb ik geen moment nagedacht over de relatie tussen mij en Tim, waar normaal mijn hoofd vol mee zat. Het kon me gewoon allemaal niks meer schelen, het enige waar ik aan dacht was mezelf, die de tijd van haar leven aan het beleven was.

Nog nooit eerder in mijn leven had ik een druppel alcohol in me gehad, nog nooit eerder had ik gedanst, laat staan dat ik ooit op een feestje was geweest. Ik had basically nog nooit echt geleefd.

Vroeger, nou ja ... vorige week nog, toen ik nog gewoon in Gerlach leefde, had ik dan wel mijn vrienden, maar elke doordeweekse avond brachten we gewoon thuis door, voor de tv. En in het weekend gingen we misschien eens een keertje naar de bioscoop, maar een feest was nog nooit in mijn gedachten gekomen.

In al die films zijn al die 'slechte' mensen verslaafd aan alcohol, voorheen heb ik die mensen nooit begrepen, maar toen werd alles opeens duidelijk. Het geeft je een soort van kik, een soort van adrenaline shot dat door je lichaam heen gaat met wel tweehonderd kilometer per uur.

Het voelt alsof je alles aankan, ik was niet eens meer verlegen, ik had volgens mij de eerste keer iemand uit mezelf aangesproken.

De muziek werd harder gedraaid, zodat het in alle kamers beter te horen was. De bas trilde van mijn voeten tot mijn hoofd door. Ik schuurde tegen een jongen aan, waar ik nog niet eens de naam van wist, het kon zijn dat ik zijn naam gewoon vergeten was, maar ik ben er vrijwel zeker van dat hij zijn naam niet eens genoemd heeft in het kleine gesprek wat we hadden gehad, dat alleen maar bestond uit een 'hi' en 'hallo'.

Hij legde zijn handen op mijn heupen, en ging mee op het ritme van de muziek.

Tijdens het dansen slokte ik de laatste paar druppels die nog in mij blikje zaten door, en gooide het blikje weg, op de grond, die vol lag met troep.

Ik voelde dat zijn rechterhand los liet, en een paar tellen daarna voelde ik hem bij mijn nek. rustig deed hij mijn haar achter mijn oor, zodat mijn nek vrij was. Ik boog mijn hoofd een beetje naar links. ik voelde zijn warme, alcohol ruikende adem in mijn nek. Rustig legde hij zijn lippen op het begin van mijn nek, net boven mijn sleutelbeen.

alhoewel ik het niet kon zien, was ik er zeker van dat hij een zuig zoen achter had gelaten toen zijn lippen mijn huid weer verlieten.

"Ga je even mee naar buiten? voor wat frisse lucht?" Dezelfde alcoholische adem fluisterde in mijn oor, ik kreeg er spontaan rillingen van. Ook al had ik de tijd van m'n leven, het was wel verstandig om naar buiten te gaan. de lucht binnen was klam aan het worden, van al die zwetende lichamen die tegen elkaar aan het dansen waren.

"Ja'"  Knikte ik. Hij pakte mijn hand vast, met een stevige greep en duwde zichzelf door de mensenmassa heen. De kamer leek wel drie keer zo druk dan toen ik erin kwam. Op één vierkante meter bevonden zich wel zes mensen minimaal.

Het brede postuur van zijn lichaam kwam nu van pas, met geen enkele moeite schoof hij de mensen in de kamer aan de kant, en trok mij met hem mee, onze handen verlieten elkaar voor geen enkele seconden.

Toen we eenmaal in de hal van Zayn's appartement aan waren gekomen, kreeg ik een wat beter beeld van de jongen die mijn hand vasthield, maar nog niet optimaal. In de andere kamer was het licht nog meer gedimd dan in de gang, waardoor ik helemaal niks van hem kon zien. Het enige wat ik nu kon zien was zijn halflang haar, dat wild omhoog stond. dat was alles.

Binnen een paar seconden had hij ons beide ook uit de gang geleid, en kwamen we terecht in het trappenhuis.

"Ik ga niet met de lift, ik neem de trappen" De oude ik kwam weer naar boven toen de jongen op het lift knopje drukte. Ik was dan wel dronken, maar niet dom.

Zonder te wachten op zijn reactie nam ik het initiatief, en liep de eerste paar treden langzaam naar beneden. Mijn hele omgeving begon te draaien, en het was daarnaast ook nog eens super donker, waardoor ik de laatste trede van het eerste blok totaal over mijn hoofd zag, wat ervoor zorgde dat ik vol op mijn gezicht ging.

Ik weet niet waarom, maar ik begon mezelf hardop uit te lachen, door de alcohol voelde ik de val niet eens.

Als je me vorige week nog verteld had dat ik de week daarna dronken op de vloer lag, mezelf uit te lachen, nadat ik van de trap was gevallen, had ik je compleet voor gek verklaard.

"Gaat het?!" De stem van de jongen echode door het trappenhuis. Ik hoorde hem van de trap af-joggen, doordat zijn voetstappen snel dichterbij kwamen.

"Ja ik ben ok" Ik kon niet stoppen met lachen, ik denk dat het gewoon de ironie was die me op dat moment raakte.

"Gek kind" Hij lachte met me mee, en pakte mijn hand weer, zodat hij me op kon trekken. Zodra ik weer op mijn voeten stond. "Hier, spring op mijn rug, ik draag je wel" 

Zonder te aarzelen voelde ik met mijn handen naar zijn rug, en liet ze stilstaan op zijn schouders. Op de gok sprong ik omhoog, hopend dat ik op zijn rug zou belanden, wat ook gebeurden. "Zie je wel wat?" Ik giechelde, als hij nou viel, viel ik met hem mee.

ik kon het al helemaal voor me zien.

**

Na tien minuten waren we dan eindelijk buiten aangekomen. Het duurde even, omdat het zo donker in het trappenhuis was, we konden beiden geen fuck zien, waardoor we ook bijna een paar keer gevallen waren. Beiden hadden we de slappe lach, en konden niet ophouden met giechelen.

Ik sprong van zijn rug af, wat bijna ook al verkeerd was gegaan, toen ik eenmaal weer op mijn voeten stond verloor ik zo goed als mijn evenwicht, maar mijn val werd geblokkeerd door een stenen muurtje dat achter mij stond. Waggelend zette ik me af met allebei mijn handen, en ging erop zitten

Toen ik weer omhoog keek naar de brede jongen die voor mij stond, verlichte een lantarenpaal zijn gezicht.

Hij was precies hoe ik me had voorgesteld.

Hij was super lang, voor mijn doen dan... Hij was twee koppen groter dan ik , maar ik was ook echt super klein, misschien een, vijfenvijftig ofzo. Hij had super brede armen van het trainen waarschijnlijk, en halflang donkerblond haar dat met gel een beetje in model was gebracht.

"Wil je ook een?" hij verplaatste zijn hand naar zijn rechterbroekzak, en haalde er een klein, vierkant doosje uit. Hij opende het pakje met sigaretten, pakte er zelf eentje uit, en bracht het met kant op.

Zonder ook maar een seconde na te denken pakte ik ook een sigaret uit zijn pakte, en liet hem naar mijn lippen toe. De jongen pakte een aansteker, en stook mijn sigaret aan.

"What the fack! Dave!" Een zware stem, niet ver bij ons vandaan begon te schelden.

Dave? ....

(A/N)

Hii :)

Laat even een stem en reactie achter? zou me super blij maken ;3

Normaal update ik om de dag, maar ik weet niet wanneer het volgende hoofdstuk online komt, aangezien ik het echt super druk heb dit weekend .. ik ga morgen naar de bioscoop, en zaterdag ga ik uit, dus dan waarschijnlijk zondag... I hope so...

Maar ja, hopelijk vond je dit hoofdstuk leuk<3

-xxx-

Anne

Goed of slecht? ( Badboy Harry styles en Niall horan fanfiction)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu