Hoofdstuk 33

1.6K 98 26
                                    

Ik deed net alsof ik hem niet hoorde, en begon nog sneller te lopen dan dat ik voorheen al deed. En toen net voordat ik bij de trappen was,  die zich net voor het schoolgebouw bevinden, en net mijn voet op de eerste trede wou zetten, greep hij mijn rechter pols vast, en draaide me om terwijl hij me naar zich toe trok.

Er zaten maar een paar centimeters tussen onze gezichten in. Zijn naar mint ruikende adem raakte mijn gezicht.

"Laat me los" Zei ik zo kalm als mogelijk. Ik probeerde hem niet meteen aan te schreeuwen, alhoewel ik dat heel graag wou, maar anders zouden we alle aandacht naar ons toe trekken van de mensen die gewoon op het schoolplein rond waren het lopen, en daar stond ik absoluut niet op te wachten.

"Waar was je gisteren?!" Schreeuwde Harry.

"Ik zei laat me los!" Ik voelde me nog al opgelaten, niet alleen door Harry, maar ook door de mensen die ons met groten ogen waren het aanstaren vanuit de plek waar ze zaten of stonden, doordat Harry zijn stem hief.

Hij keek om zich heen en rolde met zijn ogen. Toen hij zag hoeveel attentie hij naar zich toe had getrokken greep hij mijn pols nog steviger vast, en nam me mee naar de zijkant van het schoolgebouw, waar niemand zich bevond.

Ik probeerde mezelf uit zijn grip te wurgen, maar hij was te sterk, hoe hard ik ook schold, trapte of sloeg .. het had helemaal geen zin. Tranen vormde zich in mijn ogen toen er beelden door mijn hoofd kwamen, van die nacht dat ik bijna aangetast werd. Toen voelde ik me precies hetzelfde .. zwak en hulpeloos. Ik deed mijn uiterste best om ze in te houden, Harry was absoluut geen enkele traan waard.

"Harry! Laat! me! gaan!" Duidelijker kon haast niet, maar in plaats van me te laten gaan, duwde hij me met mijn rug tegen de stenen muur, en plaatste hij zijn beiden handen naast mijn schouders, zodat ik niet weg kon.

"Waar was je gisteren?!" Hij negeerden mijn verzoek en begon weer te schreeuwen, zijn ogen waren bijna zwart toen hij me aankeek.

"Gaat je niks aan!" Schreeuwde ik dit keer ook terug.

"Gaat me niks aan?! Het gaat me zeker wat aan! Je was gewoon weg toen ik terugkwam! Weet je wel niet hoe ongerust ik was?! Ik dacht dat iemand je meegenomen had ofzo! Ik zei toch dat je in mijn kamer moest blijven! En daarnaast nam je ook nog eens je telefoon helemaal niet op! Wat dacht je wel niet?!"

"Waarom zou jij ongerust zijn?! Ik beteken toch helemaal niks voor je?! dat zei je zelf nog! Ik was alleen maar je one night stand voor die nacht, toen ik vol zat met alcohol! Je misbruikte me gewoon!" Ik negeerde expres zijn vraag over dat hij me gebeld had, gewoon omdat dat waar was. Maar ik had echt geen zin om op te nemen, omdat ik wist dat hij toch weer tegen me ging schreeuwen.

Ongerust?! hoe kon hij nou ongerust over mij zijn, ik betekende helemaal niks voor hem. Ik werd op een gegeven moment super gefrustreerd. Ik kon mijn emoties gewoon niet meer in bedwang houden, door alle stres die ik de laatste tijd had.

"En waarom Ik Harry? Waarom ik?! Ik heb je nooit wat misdaan, waarom kan je me dan niet gewoon met rust laten? kan je geen ander meisje zoeken, wiens leven je helemaal over de kop kan gooien ?!" Mijn stem werd steeds zwakker, en mijn zicht steeds waziger.

"Ik ben hier niet degene die misbruik van iemand heeft gemaakt hoor! Kijk eens naar jezelf! Nooit heb je mij verteld dat je een vriend hebt! "

Even was het stil, het enige geluid bestond uit onze ademhaling en hartkloppingen.

"H-hoe bedoel je?" Mijn hart stond stil, hoe is hij het te weten gekomen?

"Ik ben niet dom Samantha! Het morgens toen ik wakker werd, wou ik mijn nummer in je telefoon zetten, en toen kwam een sms'je van hem binnen! Hoelang had je gedacht dat voor je te houden?! Ik ben hier niet degene die fout zit! Ik had nooit zoveel tijd aan je verspilt als ik geweten had dat je een fucking vriendje had!"

 Het was weer stil, omdat ik niet wist wat ik moest zeggen, ik had hem inderdaad moeten vertellen dat ik en Tim een relatie hadden, maar wou ik dat wel? wou ik eigenlijk wel dat hij daar vanaf wist?

"Ik heb het aan niemand verteld omdat ik en Tim niet eens zo een goede en lange relatie hebben! Voordat ik hier kwam hadden we net twee maanden ofzo .. en sinds dat ik hier ben heb ik misschien maar twee keer met hem gepraat ofzo! Zelfs op de dag van het feest kregen we ruzie, dat was een van de redenen waarom ik eerder naar jullie toe wou komen" Ik was niet meer aan het schreeuwen op dit punt, maar kalm was anders.

"Oh, hou op Samantha, moet ik dat geloven?! Jij bent degene die me hier misbruikt hebt! en dan ga je mij ook nog eens de schuld geven! Ik heb me echt zwaar in jou vergist, niet te geloven dat ik je ook nog eens leuk vond" Mijn ogen werden groot, en de zijne ook. Het was makkelijk te zien dat hij er niet bij stil stond bij wat hij zei. Zonder verder wat te zeggen, draaide hij zich om, en begon weg te lopen.

Mijn hoofd begon weer te bonken, er waren zoveel dingen die ik niet snapte. Ik hem misbruiken? Had hij dan toch gevoelens voor mij? Had ik ook gevoelens voor hem?

"Harry! Wacht" Dingen kunnen soms zo raar lopen ... nu was ik degene die hem achterna zat.

"Het spijt me ok?! Het was echt niet mijn bedoeling om te liegen over Tim ofzo, maar de waarheid is dat ik gewoon geen gevoelens voor hem heb! Ik kom er dan wel misschien wat laat achter, maar nu besef ik het pas. Al die tijd wist ik niet wat ik voor je moest voelen, omdat je me gewoon zo erg verwarde, aangezien je het ene moment super aardig tegen me was, en het ene moment deed je alsof het je helemaal niks kon schelen! Maar sinds die avond dat we bij jou op je kamer waren, kreeg ik gevoelens die ik nog nooit voor iemand anders had gevoeld, zelfs voor Tim niet. Ik wou het niet aan mezelf toegeven, omdat we zo verschillend zijn, en vooral niet toen je de dag erna zei dat het helemaal niks betekende,dat was gewoon een bevestiging voor mij dat je helemaal niks voelde voor mij. En-"

Mijn verhaal werd onderbroken door Harry die zich eindelijk omdraaide, en met zijn linkerhand mijn kin een beetje optilde, voordat hij zijn lippen op de mijne plaatste.

(A.N) Halloo!! AWW, hun eerste echte kus :) how cuteeee!!!!

Jullie wouden allemaal wel een lijst van personages;  die heb ik helemaal onderaan geplaatst. Als je je eigen verbeelding en fantasie wilt blijven gebruiken, adviseer ik je om onderstaande namen niet te lezen :) maar voor degene die hem wel ff lezen;  had je die personen ook zo ongeveer een beetje in je hoofd? - En voor Samantha heb ik geen personage neer gezet, Omdat ik wil dat iedereen daar zijn eigen beeld bij kan geven!

anyways, thank you for reading xxxxx

-xxx-

Anne

Personages:

Harry Styles - Als Harry Styles

Niall Horan -  Als Niall Horan

Zayn malik - Als Zayn Malik

Max - Als Wentworth miller

Dave - Als Jackson Rathbone  ( Met blond haar, en met een veel gespierder lijf)

Tim - Ferry Doedens

Samantha's moeder: Socorro Herrera

Julia: bebexo ( dat is haar youtube naam, geen idee hoe ze in het echt heet?)

Goed of slecht? ( Badboy Harry styles en Niall horan fanfiction)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu