Hoofdstuk 38

1.4K 94 34
                                    

Toen ik eenmaal buiten was, nam ik plaats op een stenenmuurtje, die ondertussen al ijskoud was door de nachtvorst, die ondertussen al hevig op aan het komen was. Terwijl ik mijn benen heen en weer zwiepte, keek ik om me heen, mensen liepen nog met hun winkel tassen die waarschijnlijk vol met kleren zaten rond, op weg naar huis, aangezien de winkels al waren gesloten.

Ook waren er veel jongeren die op weg waren naar een of andere uitgaansplaats, voor hun begon de nacht, beter gezegd dag, nu pas. Ondertussen probeerde ik niet te veel aan mijn moeder te denken, omdat ik geen idee had wat ik daar mee aan moest vangen, ik wou het gewoon langs me heen laten glijden, maar zo makkelijk ging dat natuurlijk ook weer niet.

Ik probeerde aan andere dingen te denken, zoals Harry, die me elk moment zou kunnen ophalen, ik had geen idee wat we gingen doen, als we tenminste wat zouden gaan doen ... Voor hetzelfde geld zou hij gewoon met me willen praten, en zeggen dat hij het niks van zijn acties meenden. Waar ik de laatste tijd ook over aan het twijfelen was. Maar misschien was het ook wel iets goeds?

Het leek wel eeuwen te duren voordat ik zijn scooter in de verte hoorde aankomen, en hem mijn straat zag inkomen rijden. De wind blies door zijn haar heen, waardoor het helemaal in de war was, zijn lippen leken wel roder dan ik ze me kon herinneren, en zijn wangen waren licht roze van de kou.

Hij stopte zijn scooter net voor mijn voeten. Even dacht ik dat hij de rode vlek op mijn gezicht had opgemerkt toen hij me aan staarde, maar gelukkig viel het niet zo heel erg meer op door de kilo's make-up die ik erop had gesmeerd.

"Hey" Begroette hij me met een glimlach op zijn gezicht.

"Hey" Hij pakte een helm uit het koffer wat onder het zadel plaats vond, en overhandigde hem aan mij.

"Waar gaan we heen?" Vroeg ik, omdat ik toch wel heel erg nieuwsgierig was.

"Naar mijn huis" Grijnsde hij. Eerlijk gezegd had ik ook niks anders verwacht, Harry was echt geen typje voor iemand mee naar een restaurant mee te nemen, zelfs geen bioscoop ofzo.

Ik knikte en deed Harry's helm op mijn hoofd voordat ik bij hem achterop de scooter stapte, en hem stevig vast hield.

Vanuit het appartement leek de weg naar het kraakpand wel drie keer zo lang. Er leek maar geen eind aan te komen. En Harry's scooter leek ook wel steeds langzamer te rijden, in eersten stantie dacht ik dat het mijn verbeelding was, maar mijn gedachtes werden zo goed als bevestigd toen fietsers ons begonnen in te halen, en er gemompel uit Harry's mond kwam. Door Harry's breedte kon ik niet zien wat voor ons gebeurden.

"Great" Zei Harry sarcastisch zodra de scooter helemaal stil stond, en we door twee mannen met een uniform werden gedwongen om af te stappen. "Wat is het probleem?" Vroeg Harry. " We reden fucking langzaam" De politie mannen keken hem verbaasd aan.

"Klopt, maar we doen algemene controle vandaag op deze weg, dus iedereen is verplicht om mee te werken" Zei een van de twee beleefd terug, op Harry's commentaar.

"Als eerste had u sowieso geen helm op, maar dat zien we dan maar even door de vingers aangezien uw vriendin er tenminste wel eentje op heeft, en we ook de beroerdste niet zijn, we hebben maar een paar kleine testjes, dus als u meewerkt kunt u zo weer wegrijden" De man gaf Harry een klop op zijn schouder.

Toen de politieman 'vriendin' zei, opende Harry zijn mond, maar had geen kans om er tussen te komen.

"Oké, als U hier even in wilt blazen ..." De andere man pakte een apparaatje waar Harry in moest blazen om te kijken of hij alcohol in zijn lichaam had. Ik dacht dat dat normaal gezien alleen maar bij autobestuurders werd gedaan, maar het tegendeel werd zojuist bewezen. " Perfect" Zei hij weer na een tijdje, toen bleek dat Harry nuchter was.

"Mag ik ook uw rijbewijs zien?" De man stak zijn hand uit. Was dat normaal niet het eerste wat je zou moeten vragen? .... Even dacht ik dat Harry het niet bij zich had, toen hij voor de man stond, zonder wat te doen, maar al snel daarna pakte hij zijn rijbewijs uit zijn broekzak en overhandigde het aan hem. De politieagent scande het papiertje met zijn ogen, van boven tot onder, en gaf het vervolgens weer terug met een blik van voldoening.

En net toen ik dacht dat we verder konden rijden, en er gelukkig niks aan de hand was, vroeg de man of hij zijn scooter op een soort meet ding kon zetten, en zijn motor kon laten lopen, om de snelheid van de scooter te kunnen laten zien.

"Moet dat echt? Ik heb dadelijk een afspraak" Harry probeerde de man over te halen, omdat hij wist dat ze konden zien dat hij zijn scooter had opgevoerd.

"Ja, dat moet echt. Het zijn maar twee minuutjes" De man bleef bij zijn besluit.

Harry mompelde zoiets als "klootzak" maar gelukkig hoorde beiden mannen het niet, anders had hij waarschijnlijk nog een hogere boete gekregen dan hij strakjes zou ontvangen. Harry keek me geïrriteerd aan terwijl de politieagenten de motor van zijn scooter lieten lopen, en de snelheid metten.

"Bent u er van bewust dat uw scooter is opgevoerd? Hiervoor zal u een fikse boete voor moeten betalen, daarnaast moeten we ook uw scooter in beslag nemen,"

"Oké" Antwoorde Harry simpel terug.

"Goed dan, ik ga even de bonnetjes in de auto pakken, ik kom zo bij u terug" Zei de man terwijl hij weer weg van ons liep. De andere man was ondertussen de scooter van Harry op een of andere aanhangwagen aan het slepen, waar ondertussen al meerdere scooters opstonden.

"kom, ren!" Fluisterde Harry me toe en greep mijn pols vast.

"Ben je gek geworden?! Dadelijk komen we in de problemen!" Daarmee bedoelde ik eigenlijk te zeggen dat ik daardoor in de problemen kwam, Harry had sowieso al een boete aan zich hangen.

"Snel, voordat hij terug komt" Ik dacht eerst dat hij het misschien als een grapje had bedoelt, maar blijkbaar meende hij het echt.

"Harry! ik meen het!" Hij trok me met zich mee, terwijl hij super hard wegrende van de politieauto. Ik probeerde al eerste om hem te stoppen, aangezien ik hier helemaal niet achter stond, maar toen we eenmaal aan het rennen waren, was er geen weg meer terug, en begon ik maar mee te rennen. Harry was moeilijk bij te houden, zijn benen waren veel langer dan de mijne, en konden dus een veel grote afstand afleggen.

Zo snel als we konden renden we zo ver mogelijk weg. toen we halverwege de straat waren hoorde ik opeens de politieman achter ons schreeuwen. " Ze zijn weg!"

Adrenaline zorgde ervoor dat ik kon blijven rennen, ook al snakte ik naar adem, en kreeg ik steeds steken in mijn zei van de bewegingen die ik maakte. Harry trok me in een klein zijstraatje aan onzen rechterkant. Door de scherpe bocht die we moesten maken gleed ik bijna uit over de tegels, die glad waren door de regen die eerder die dag was gevallen.

"Ik denk dat we ze kwijt zijn" Harry stopte met rennen.

"Ben je gek geworden ofzo! Wat als ze ons vinden! Dadelijk moeten we de gevangenis in ofzo!"

Dat kan niet ... toch? hopelijk niet...

" Als hij naar mijn naam gevraagd had om de bon uit te schrijven, hadden we een veel groter probleem gehad!"

(A/N)

Hojj schatjes!

Bedankt voor het lezen! Hieronder staat een beetje een klein verhaaltje waar ik me aan erger de laatste tijd, dus je hoeft het niet te lezen als je niet wilt haha x en iemand die wilt dat Dave terug komt?? hmm? >:)

Ik heb eindelijk weer wat te vertellen haha. De laatste tijd zijn er super veel verhalen gestopt, ofja, boeken die op 'hold' gezet zijn omdat mensen op hun verhaal reageerden met ' "snel verder" en " Update snel weer", en dan schrijven ze zo dood leuk, ik upload het volgende hoofdstuk pas in februari, omdat een paar personen dat zeggen. Ughh, ik kan me daar zo aan irriteren, dat ze blij zijn dat mensen willen dat ze verder schrijven, en hun boek dus super leuk vinden. o.0

Iniedergeval, mij maakt het echt niet uit als je dat zegt, ik hou van iedereen die dit boek leest <333

-xxx-

Anne

Goed of slecht? ( Badboy Harry styles en Niall horan fanfiction)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu