Xyleen's POV
Nandito na kami sa tapat ng bahay. Inalalayan ako ni Onyx sa pagbaba ko sa kotse niya. "Thanks." Then I smiled at him and he smiled back.
Ding Dong!
Bumungad samin ang nakabusangot na mukha ni Jasper. "Bakit ang tagal nyo dumating?"
Umirap muna ako bago ko sya sinagot. "Dumaan pa kasi kami ni Onyx sa mall. Nagpalit kami ng damit."
"Ah, so nasa Mall na pala ang closet nyo?" Taas kilay na tanong niya.
Aba! Hindi ako pwedeng matalo kaya tinaasan ko rin siya ng kilay. "Wala akong sinasabing ganyan. Bakit? Paano yun mapupunta doon e, dito ako nakatira? Are you even thinking?" Sabi ko sabay irap sa kanya. This guy is getting on my nerves!
"Jasper, sino 'yan?" Sigaw ni Daddy.
"Kami po!" Sigaw ko kay Daddy at pinandilatan ko ng mata si Jas. "Tumabi ka dyan! Panget mo, Kuya :P"
"Put-a! Xyleen! Parang di kinakausap ah!"
Tuloy tuloy ang lakad ko habang tuloy tuloy din ang dakdak nya. Hindi ko naman pinapansin. Hila-hila ko si Onyx. "Hoy, tara dito."
"Ang sama mo sa lalaking 'yon, Xy." Sabi ni Onyx.
"Sa'yo lang ako sweet, Nyx." Tapos nginitian ko sya ng ubod ng tamis. Bigla syang namula kaya natawa ako.
"Xyleen, napakalandi -_- jusko!" Sigaw ng epal kong pinsan na si Jasper. Parang tanga diba? If I know, inggit lang sya. Wala kasi siyang lovelife. Tss.
"Hoy, Jasper Buenaventura! Mukha kang tanga dyan. Kung naiinggit ka, manghila ka nalang dyan! Jusko. Inggit ka lang e." Sabi ko at dinilaan ko siya. Natawa naman sakin si Onyx.
Di ko namalayang nasa Dining Table na pala kami at nakatingin na sakin sila Daddy. "Yes, Xyleen?"
"Ahm.. Hi Dad. This is Onyx Sy, my boyfriend. Onyx, this is Daddy Nic and Mommy Jade." Pagpapakilala ko sa kanila.
"Hello po. Goodevening po :)" magalang na pagbati ni Onyx.
"Goodevening din Ijo. Sit down. Xyleen, have a sit." Sabi ni Daddy.
"Thank you po." Sabi naman ni Onyx.
"Why are you saying thank you? Did he give you something?" Biglang pagtataray ng pinsan kong si Jasper. Tinignan ko siya ng masama at nagkibit balikat lang siya.
"He's saying thank you, because he was grateful and he has this thing called manners." Sabi ko at inirapan ko siya. Napatingin sakin si Daddy at natatawa naman si Mommy samin.
"Enough with that. So, Onyx, Ijo. How are you?" Mommy asked nicely. Great.
"I'm fine, thank you." Biglang sabat ni Jasper. Again, sinamaan ko sya ng tingin. Pero hindi niya ako pinansin.
"Wow naman, Jas. Onyx ka, Onyx?" Sarcastic na tanong ko tsaka ako umirap.
"E, ang bagal nya sumagot e." Tapos nagkibit balikat siya.
"Paano sasagot, e, inuunahan mo magsalita? Pss, epal forever." Sabi ko sabay irap sa kanya.
"Xyleen, Jas." Pananaway ni Dad.
"Okay, Dad. Sorry. Onyx go on." Sabi ko naman kay Nyx.
He winked at me. "I'm perfectly fine, Tita."
"Good to know that, Onyx. So, gaano katagal na kayo ng anak ko?" This time, si Dad naman ang nagtanong.
"Ahm.. magti-three years palang po." Nahihiyang sagot ni Onyx. Since hindi ako ang tinatanong, hindi ako magsasalita. May respeto naman ako kahit papano, di tulad ng iba dyan. Tss!
"Wow, natagalan mo kasungitan ng pinsan ko? Congrats Bro! Dapat sa'yo, pinararangalan e." Sabat ni Jasper at tumawa pa sya ng malakas.
"Jasper, my cousin, if you don't mind, we are having an interrogation with my boyfriend. Can you please get your butt aout of here and just mind your own business? You're a distraction." Sabi ko sabay irap.
"Xyleen, my dear cousin, if you don't mind also, I'm eating here. If you are having an interrogation with him, then you should go at the Living Room. Talking while eating? That's immoral."
What the eff! This is frustrating. Inirapan ko lang sya at dinilaan niya ako. Tumawa naman si Mommy at Daddy.
"Onyx Ijo, pagpasensyahan mo na ang dalawang 'yan ha? Ganyan talaga sila mula pagkabata. Hayaan mo lang muna. Mamaya tayo mag-usap." Sabi ni Mommy.
At ayun. Nakakain din kami ng tahimik dahil nga walang nagsasalita at puno ng pagkain ang bibig ni Jasper.
****
"So, Onyx, ano ang plano niyo? Matagal na pala kayo ng anak ko e. Kelan nyo balak magpakasal?" Well. Expected ko nang itatanong 'yan ni Daddy kaya hindi ako nabulunan kahit walang kinakain. Masyadong cliche ang ganong eksena. Napagpraktisan ko na 'to.
"Ahm.. I respect her decisions po, Tito." Onyx said.
"Ow really? You called him Tito? Hi pinsan!" Sigaw ni Onyx tapos tumawa na naman sya ng malakas. Sa sobrang inis ko, binato ko sya ng throw pillow na pinakamalapit sakin at tinamaan naman sya sa mukha.
Galit na galit syang tumingin sakin. Dinilaan ko naman sya. "Bleh! Lumayas ka na nga! Panira ka ng gabi letche ka!" Sabi ko bago ko sya tuluyang palayasin.
"Ahm, I better go. Mukhang ayaw ng pinsan mo sa presensya ko." Sabi ni Onyx.
"Buti nahalata mo, Pre. *smirk* mabuti nga, umalis ka na muna. Hindi ka nababagay sa bahay na 'to." What the hell!?
"Jasper!"
"Oww right. Pero hindi ka rin nababagay sa girlfriend ko, kaya shut up ka nalang." Then Onyx also smirked. Ako lang ba o nagtititigan talaga sila at madilim na ang aura nila?
"Hindi ka rin naman loyal, so shut up ka nalang." Ganti ni Jasper sabay smirk ulit.
"Hey, what the hell are you saying?" Nagtatakang tanong ko.
"Do you have any evidence? Are you sure of that, Mister?" Naka-smirk din si Onyx.
Tinignan ko sila Mommy at maski sila ay naguguluhan na sa dalawang 'to. Ano ba 'yan? Hindi ko rin magets e. Bakit nadamay ang pagiging loyal ni Onyx? Ano bang nangyayari?
"Guys, stop it. Onyx, come on. You have to go. Mom, Dad, ihahatid ko lang sya sa labas." Tapos hinila ko agad si Onyx.
Paglabas namin, tinanong ko sya agad. "Care to explain what the hell is happening here? Don't you dare keep it to me. What about that?" Taas kilay kong tanong sa kanya.
He sighed. "Nothing. I'll go now. Goodnight, Babe."
"Hey! You're not answering yet!"
"Babe, I'm tired. Let's talk tomorrow. Bye. Iloveyou!" He said then leave.
Now, what the hell was that?
BINABASA MO ANG
She's My Cousin Xyleen
Fiksi RemajaHi :) this is my first story here in wattpad so, I hope you'll enjoy this one! Actually, matagal nang sinasabi sakin ng mga kaibigan ko na mag-post ako dito. Sadyang ako lang tong mukhang tangang ewan. Whahahaha! First story ko to kaya don't expect...