The wolf deep within

Hoofdstuk 4

Lynn POV

Ik wordt moeizaam wakker door het geluid van de wekker. Dat weekend met Alex was echt vermoeiend. Langzaam sta ik op en ga ik naar mijn kast om te kijken wat ik aan ga doen.
"Mag ik zeggen wat je aandoet?" vraagt een stem in opeens in mijn hoofd. Gillend ren ik ik naar beneden.
"Alex! Ik draai door! Ik hoor stemmetjes in mijn hoofd!" gil ik naar Alex' hoofd.
"Dat je gek bent wist iedereen al, dus je hoeft niet zo te gillen," zegt Alex. Boos kijk ik hem aan en sla mijn armen over elkaar.
"Gemenerik," zeg ik met een pruillip.
"Als ik jou was zou ik me klaarmaken voor school," zegt Alex droog zonder op te kijken van zijn mobiel. Heeft die gast geen gevoelens ofzo? Echt niks doet hem iets. Snel ren ik de trap op en pak wat kleren. Het stemmetje in mijn hoofd schreeuwt de hele tijd, maar ik negeer het. Ik ren haastig naar buiten, waar Alex bij zijn fiets staat.
"Eindelijk," zegt Alex en stapt op zijn fiets.
"Sorry hoor," zeg ik en stap ook op mijn fiets. Samen fietsen we naar school. Eenmaal daar parkeer ik mijn fiets en laat Alex achter.
"Maddie! Saartje!" gil ik en ren als een debiel door de gangen.
"Lynn!" schreeuwen ze allebei tegelijk. Snel vliegen we elkaar om de hals. Het kanme niks schelen dat zowat de hele school ons aanstaart.
"Zo, zijn de kleuters weer gezellig aan het knuffelen?" zegt Annelies met een mierzoet stemmetje. Ze is echt de grootste trut van de school, maar dat maakt haar niet minder populair.
"Ugh, kun je niets anders dan ons treiteren?" zeg ik geïrriteerd terug. Wow, ik antwoordde met een vraag. Ik ben geweldig.
"Nee, dat kan ik niet," zegt Annelies poeslief. Ik wil die grijns nu echt van haar gezicht afslaan.
"Moet je vooral doen," zegt het stemmetje in mijn hoofd.
"Goed idee," zeg ik duivels. Zachtjes grom ik. Oké, ik wist niet dat ik kon grommen. Ik vind mezelf nu een klein beetje eng.
"Laten we naar de les gaan," zegt Maddie en trekt me mee.
"Waarom trok je me mee?" vraag ik boos aan Maddie.
"Ja waarom?" vraagt het stemmetje in mijn hoofd.
"Hou je erbuiten stemmetje," zeg ik boos tegen het stemmetje.
"Ik heet Lindsey hoor," zegt het stemmetje dat dus Lindsey heet. Ik wordt ineens uit mijn gedachten gehaal door Saartje die met haar hand voor mijn hoofd zit te zwaaien.
"Huh, wat is er?" vraag ik verward.
"Je zat een beetje heel diep in je gedachten," zegt Saartje.
"Wat heb ik gemist dan?" vraag ik.
"We waren een wraakplan voor Annelies aan het bedenken," zegt Maddie.
"Vertel, Madelyne en Sarah," zeg ik en wrijf kwaadaardig in mijn handen.
"We hadden bedacht om haar prachtige schoen te vullen met ijs," zegt Saartje en wrijft ook in haar handen.
"Jullie hebben zeker alleen maar koude handen," zegt Maddie en rolt overdreven met haar ogen. Op dat moment komt ook de rest van de klas aanlopen.
"Hoi meiden," zegt Damian en komt bij ons zitten.
"Damian," zegt Maddie blij en geeft hem een knuffel. Ze zijn een heel schattig koppel. Saartje begint luid te kuchen.
"Wij zijn hier ook nog," zegt ze en rolt met haar ogen. Ik begin zachtjes te lachen. De les verloopt heel langzaam. Aardrijkskunde is gewoon heel saai.
"Hoe gaat het?" hoor ik Alex' stem in mijn hoofd zeggen.
"Wat doe jij in mijn hoofd Alex?!" zeg ik tegen hem met mijn gedachten.
"Ik moet al de hele dag jouw gesprekken met jezelf aanhoren, dus ik vraag je nu vriendelijk minder zelfconversaties te hebben. Je lijkt nu een beetje op Lucas, alleen praat hij hardop met zichzelf," zegt Alex droog.
"Hoe durf je mij te vergelijken met Lucas?!" zeg ik verontwaardigd.
Voordat ik een antwoord krijg gaat de bel.
"Kom mee Lynn, we komen zo te laat voor bio," zegt Saartje vol paniek.
"Bruh, bio is stom," zegt Maddie en loopt verdrietig achter ons aan. De les bio was net als aardeijkskunde doodsaai, dus toen de bel ging stormde iedereen het lokaal uit.
"En nu naar de gymzaal om ons plan uit te voeren," zeg ik met een duivelse blik.

<><><><><><><><><><>
Tam tam taaaaaaaam

Hoi gummybeertjes. Allereerst:

Cliffhangerrrrrrrrrrr!😈
Sorry voor de late update😪.
Ik heb een paar nieuwe persoontjes toegevoegd😋.

Xxx Me🎶