Hoofdstuk 23

81 7 285
                                    

Lynn POV

"Ik heb Saartje al gevraagd te helpen," zeg ik als we de oorlogsplannen aan het bespreken zijn. "Ze zei dat ze een paar andere mensen zou 'vragen' Damian te verslaan."

"Ik heb ook mijn leger bijeengeroepen en ze staan nu voor een portaal te wachten op mijn teken," zegt Alaida. Het is nog alrijd raar om een

Ik heb mijn platinablonde haren in een hoge paardenstaart gedaan en veeg een verdwaalde pluk achter mijn oor. Vol verwachting kijk ik iedereen aan. Ze knikken allemaal, behalve Ryan die dood voor zich uit zit te staren. "Ryan, gaat het wel?"

Hij schiet uit zijn trans. "Uh, ja. Ik heb mijn herinneringen terug, dus ik weet tenminste waar ik vandaan kom en wie in ben." Plots merkt hij wat hij heeft gezegd en verandert het onderwerp. "Hey Logan, jij hebt toch een link met Damian? Misschien kun je kijken wat hij van plan is."

"Ja hoor." Logan sluit zijn ogen en als hij ze opent zijn ze ijsblauw zoals die van Damian. Hij springt opeens op en zijn ogen zijn weer hun gewone smaragdgroen. Ik ren naar hem toe en schenk hem een bezorgde blik.

"Logan, wat zag je? We hebben je hulp echt nodig. Kun je het in iedere geval proberen uit te leggen?" vraag ik en leg mijn hand op zijn borst. Hij kalmeert meteen en zijn spieren ontspannen zich.

"Hij is van plan vanavond te komen, hij had het over een spion die hem alle informatie gaf." Logan trekt me in een knuffel en in zijn  ogen is duidelijk angst te zien. "Ik wil je nog niet kwijt."

Ryan springt plotseling op. Hij is duidelijk boos, want het lijkt alsof de kamer door een schaduw wordt overspoeld. "Helena is de spion! Is dat niet duidelijk! Jullie namen haar mee als het 'zielige meisje dat Damian gevangen had genomen' zodat zij Damian alle plannen kon vertellen!"

"Ryan, dat kun je niet zomaar zeggen over mensen," zegt Grace. "En er zijn kinderen bij." Ze wijst naar Alaida en Brody die Ryan met grote ogen aan.

"Hoe weet je dat zo zeker?" vraagt Jake en kijkt Ryan afwachtend aan. "Heb je enig bewijs?"

"Ik zag haar 's avonds naar een donker gedaante praten, ik heb haar geraakt met mijn mes. Ze heeft een litteken, ze kan het laten zien." Ryan kijkt nogsteeds woedend, maar hij schreeuwt niet. Dat betekent meestal dat hij je elk moment kan vastpakken en mee kan nemen naar de schaduwen waar je vervolgens wordt vermoord.

Alex kijkt Ryan met grote ogen aan, maar hij herstelt zich snel. "We hoorden Helena de laatste dagen schreeuwen in haar slaap," zegt Alex. "Weet jij daar iets van?"

Voordat hij kan antwoorden komt er een fel licht en een luide knal. Iedereen kijkt weg en Jake bedekt Maddie's ogen. Opeens staat er een jongen in de kamer met witte engelenvleugels en goudblonde haren. "Ik ben gestuurd door Samira, ze zei dat jullie onze hulp nodig zouden hebben in jullie oorlog. Ik ben Noah, legeraanvoerder van de goden."

Iedereen kijkt hem aan, vooral Ryan. Noah kijkt hem ook aan, maar dan kijken ze allebei beschaamd weg. Ryans normaal bleke huid heeft nu de kleur van een tomaat gekregen.

"Bedankt dat je bent gekomen," zeg ik dan. "Ik, Alex, Logan, Brody en Maddie zijn weerwolven. Jake en Grace zijn mensen, Aliada is een elf en Ryan is een demoon."

Bij het woord demoon kijkt Noah verschrikt op en Ryan haalt zijn schouder nonchalant op. "Ik kan er ook niks aan doen hoor, doordat ik een demoon ben is mijn hele familie ook vermoord, dus herinner me er ook niet aan."

The wolf deep withinWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu