The wolf deep within

Hoofdstuk 22

Ryan POV

Samen met Lynn, Alex, Madelyne en Jake zitten we aan de tafel Helena te ondervragen. Ze heeft ons allemaal verteld hoe ze door Damian gevangen was genomen. Ze was gevonden op zijn territorium, ookal geloof ik er vrij weinig van.

"Weet je ook wat Damian van plan is?" vraagt Lynn kalm. Ik snap niet hoe ze nog aardig tegen mensen kan zijn. Mijn ouders en zusje zijn ook vermoord door Damian, en dat heeft me gebroken.

Helena begint te huilen. Tranen biggelen over haar wangen. Ik vertrouw haar echt voor geen meter, ze heeft een duistere aura om zich heen hangen.

"T-toen ik gevangen w-was genomen heb i-ik hem horen zeggen d-dat hij een oorlog w-wil ontketenen," snikt ze. Ze verbergt haar gezicht in haar handen om ervoor te zorgen dat niemand de tranen ziet.

"Bedankt Helena, dit is alles wat we moesten weten," zegt Logan. "We kunnen beter gaan rusten."

Ik knik instemmend en Alex mompeld iets wat als 'oké' klinkt. Langzaam schuifelt iedereen naar hun kamers, die van mij staat ergens beneden. Wanneer ik zeker weet dat iedereen slaapt sluip ik naar buiten.

"Het spijt me," fluister ik in het niets. Ik ga met mijn hand door mijn haar en kijk naar de grond, hopend dat Elizabeths geest ergens rondvliegt. Er gebeurt een hele tijd niks, maar opeens hoor ik voetstappen in het gras. Ik ga in een schaduw staan en verdwijn erin.

Een gedaante praat tegen een schaduw, het enige wat je kunt zien is een hand. "Zorg dat je weet wat ze van plan zijn, ik kom over een week weer terug. Hopelijk ken je dan al hun zwakke punten en geheimen."

Het was duidelijk een mannenstem. Langzaam haal ik mijn mes tevoorschijn en richt hem op de figuren. Ik gooi hem in de hoop dat er in ieder geval één persoon wordt geraakt. Bloed begint uit een snee in de  hand van het gedaante te stromen.

"Tot ziens," zegt de man en rent het bos in. Ze kijken nog even mijn kant op, maar ik ben voor hen ontzichtbaar in de schaduws. Ik smelt erin en sta weer in de  woonkamer.

Net wanneer ik naar boven wil lopen gaat de deur open. Helena stapt binnen en kijkt oplettend om zich heen, maar omdat ik bijna geen geluid maak en omdat het donker is heeft ze me niet opgemerkt. Ik zie opeens de snee op haar hand waar nog vol bloed uit stroomt omdat mijn mes van zilver is gemaakt.

"Waar denk jij heen te gaan?" vraag ik met mijn armen over elkaar heen geslagen.

Helena kijkt even geschokt maar dan begint ze duivels te grijnzen. Een kille blik verschijnt in haar ijsblauwe ogen. "Och Ryan, zo betweterig. Wat ga je doen? Denk je echt dat ze je gaan geloven als je het aan hen vertelt?"

Ze zet haar vinger onder mijn kin. "Ze zien mij als het zielige meisje dat gevangen is genomen door de harteloze alfa. Jij integendeel, zien ze als de depressieve demoon die niks meer weet over zijn verleden."

Een neppe glimlach verspreidt zich over haar gezicht. Ze aait me over mijn hoofd, maar ik sla haar hand weg. "Misschien weet ik wel wat over mijn verleden, misschien ben ik wel van plan het morgen aan ze te vertellen. Hun haat voor Damian zal daardoor alleen maar groeien hoor. Denk maar niet dat je deze oorlog zult winnen."

Deze had ze duidelijk niet verwacht, maar ze herstelt zich snel en haalt een hand door hij vuilblonde haren. "We zien morgen wel, slaap lekker lieve Ryan. Trouwens," haar mond komt dichterbij mijn oor. "Ik heb ze naar jullie toe geleid."

Ze draait zich om waardoor haar krullen in mijn gezicht zwaaien en loopt de kamer uit. Ik ga dit niet loslaten, ze is zonet over de grens gegaan.

Nog voordat ze de kamer uitloopt pak ik haar bij haar haren en trek haar hoofd naar achteren. "Ik zal je achterna zitten, in je ergste nachtmerries zal ik er zijn. Ik vervloek je met eeuwige nachtmerries. Als je sterft, zal ik toekijken hoe jij je dood nadert. Ik zal lachen wanneer het licht je ogen verlaat."

Ik laat haar los en ze kijkt me strak aan, maar angst in in haar ogen af te lezen. "Doei kleine Helena, slaap lekker. Misschien zal ik deze nachtmerrie niet al te erg maken."

Ze was mijn demonische krachten vergeten. Lachend loop ik de kamer uit, ze zal nu nooit meer slapen.

<><><><><><>

Hey peeps, margauxsofia in da hoooouuussee

Ik updat eindelijk weer #trotseuitdruking

Helena, helena, wat heb je jezelf nou weer aangedaan *zucht*
Je hebt Ryan zover gekregen je te vervloeken *duimpie naar Ryan*

Doei,

Xxx Me🕳☄☠