The wolf deep within

Hoofdstuk 13

Maddie POV

"Kom tevoorschijn!" Mijn stem schalt door het donkere bos. Langzaam komt Damian uit het donker tevoorschijn en kijkt me recht in de ogen aan.

"Wat moet je?" De boze ondertoon in mijn stem is te horen en ik trek een wenkbrauw omhoog.

"Waarom heb je de roedel verlaten?" Hij doet dus duidelijk geen moeite om zijn woede te verbergen. "Waarom Madelyne?!"

"Nou ík heb mijn mate gevonden. Hij is tenminste geen pedofiel," zeg ik. "In tegenstelling tot anderen."

"Je mate," snauwt hij met een spottende toon. "En wie mag dat dan wel niet zijn?"

"Jake Parker." Een gemene grijns verschijnt op mijn gezicht terwijl Damians blik alsmaar bozer wordt.

"Je hebt me gedunpt voor die idioot?! Ik had meer van jou verwacht Madelyne!" schreeuwt hij woedend. Net voor hij me kan slaan verander ik in mijn wolfvorm en ren weg. Ik volg de geur van Jake en kom voor Lynn en Alex' huis terecht.

Ik bel aan en de moeder van Lynn doet open. "Kom snel binnen Madelyne. Ze hebben alles uitgelegd."

Ik volg haar naar de woonkamer en het beeld van Logan is afgrijselijk. Hij zit onder de blauwe plekken en sneeën die hebben geprobeerd te helen, maar het lukte niet. Snikkend laat ik me in zijn armen vallen.

"Rustig maar, het is niet zo erg als het lijkt." Hij aait me over mijn haar en probeert ervoor te zorgen dat ik stop met huilen.

"Niet zo erg als het lijkt?! Heb je wel naar jezelf gekeken?!" snik ik. Ik blijf nog even in zijn armen huilen totdat ik geen tranen meer over heb. Ik veeg ruw over mijn wangen om de natte sporen weg te vegen.

"Maddie! Gaat het wel?!" Lynn komt ongerust op me afrennen en knuffelt me plat. "Heeft Damian je pijn gedaan?"

Door de agressieve blik op haar gezicht schud ik mijn hoofd en stap langzaam naar achteren. "Nee, maar wel geprobeert. Wat heb je trouwens tegen je moeder gezegd? Ze leek nogal kalm over het geval namelijk."

"De waarheid. Als ze je zo'n dwingende blik geeft kun je ook niks anders." Ze grinnikt maar ziet dan de verbaasde blik in mijn ogen. "Ze had vrienden die weerwolven waren. Ze begrijpt het volledig."

Ik knik kort en loop dan op Jake af die druk in gesprek is met Alex. Ik doe mijn handen voor zijn ogen en geef hem een kus op zijn wang. "Hey Jakie."

"Ik laat jullie wel even alleen," mompelt Alex en loopt naar Grace toe die druk met Brody bezig is.

"Heeft Damian je pijn gedaan? Ik vermoord hem." Hij spant zijn lichaam aan en balt zijn vuisten. Ik druk mijm lippen op de zijne en leg mijn armen in zijn nek. Langzaam verwijder ik mij lippen van die van hem en kijk hem aan in zijn chocoladebruine ogen.

"Ik zou mezelf nooit pijn laten doen zolang jij nog leeft," fluister ik in zijn oor. Onze lippen raken elkaar weer en we zoenen net zolang totdat Brody gehaasy binnenrent.

"Logan is zijn bewustzijn weer verloren!"

<><><><><><><>

Heey mensies. Long time no see 😳.

Sorry, maar mijn inspiratie was dodo.

Een beetje veel Jakelyne dit hoofdstuk. Hope u liked it ❤️

Ciao mijn trouwe lezertjes

Xxx Me 🎀💙🎶

Margaux uit