The wolf deep within

Hoofdstuk 6

Lynn POV

Samen met Maddie en Saartje fiets ik naar mijn huis.
"Ik heb de Mazerunner meegenomen," zegt Maddie met een speelse glimlach op haar gezicht.
"Maar je weet toch dat ik die film niet snap," zeg ik met een zeurderig stemmetje. "Het enige wat ik snap is dat Newt knap is."
"Wow, je snapt tenminste iets," zegt Saartje die zich in het gesprek voegt.
"Laten we maar naar binnen gaan," zeg ik en doe de deur open. "Gegroet Alex, wij nemen het huis in."
"Nee hè, niet weer een meidenavond," zegt Alex en staat met tegenzin op van de bank. "Ik ga naar buiten."
"Oke, maar waarom is mijn vriendje een debiel?" vraagt Maddie dan serieus.
"Hij randde me aan," schreeuw ik door de kamer.
"Wie randde je aan?" vraagt Alex due de deur opensmijt en haastig de kamer binnenrent.
"Zat je ons nou af te luisteren?" vraagt Saartje boos en slaat haar armen over elkaar. Zij en Alex mogen elkaar niet bepaald.
"Nee, maar jullie gesprek is buiten te horen," zegt Alex droog terug. "En je hebt mijn vraag ook niet beantwoordt Lynnie. Wie heeft je aangerand?"
"Haar vriendje," zeg ik en wijs naar Maddie. Alex gromt zachtjes en als het aan mij ligt lijkt het alsof zijn ogen geel oplichten. Ik knipper een paar keer met mijn ogen en zie dan dat Alex weer zijn gewone groene ogen. Hij gromt wel nogsteeds. Wat heeft iedereen toch met dat grommen? Damian doet het ook al. Ugh, Damian.
"Hou op met tegen jezelf praten, ik ben er ook nog hoor," zegt Lindsey boos.
"Hou je mond, als ik tegen mezelf wil praten dan doe ik dat," zeg ik en negeer haar. Ze heeft op alles commentaar.
"Dat hoorde ik, ik zit namelijk in je hoofd," zegt Lindsey.
"Ja goh, dat is de bedoeling. Ik ga he nu achterin mijn hoofd schuiven. Doei," zeg ik en verbreek de connectie. Eindelijk rust.
"Hallo, aarde aan Lynn," zegt Saartje waardoor ze me uit mijn gedachten haalt.
"Huh, wat?" vraag ik verward.
"Je was weer eens voor je uit aan het staren," zegt Maddie die zich gezellig in het gesprek voegt.
"Oh," is alles wat ik kan zeggen.
"Dus, eigenlijk vind je mijn vriendje een pedo," zegt Maddie.
"Ja, eigenlijk wel," zeg ik droog terug.
"Nieuw onderwerp mensen. Weten jullie al dat er een nieuwe jongen bij ons in de klas komt?" zegt Saartje die duidelijk geen zin heeft in ruzie en dus het onderwerp verandert. Meestal veranderen we om de vijf minuten van onderwerp, maar vandaag dus niet.
"Wil je nou het onderwerp veranderen?" vraagt Maddie.
"Dat lijkt me duidelijk. Ik zei toch ook 'nieuw omderwerp mensen'," zegt Saartje droog terug.
"Hoe weet je dat Saartje?" vraag ik dan, want ik heb nu ook niet heel veel zin in ruzie.
"Ik heb zo mijn connecties," zegt Saartje mysterieus en trek haar wenkbrauw op. Het ziet er best wel verlept uit aangezien Saartje dat dus niet kan.
"Hou op, je lijkt zo op een dinosaurus," zeg Maddie lachend.
"Ik vind haar meer een walvis," zeg ik en begin ook te lachen. Maddie en ik kijken elkaar aan en beginnen te grijnzen.
"Saartje de wallosaurus!" roepen we allebei tegelijk uit.
"Jullie pesten mij," zegt Saartje en trekt een zielig gezicht.
"Jij wordt gepest, heel veel gepest," zingen Maddie en ik half-stikkend van het lachen.
"Zijn jullie uitgelachen?" vraagt Saarte na een tijdje geïrriteerd.
"Ja," zeg ik wanneer ik eindelijk weer normaal kan ademen.
"Oké, laten we een film kijken," zegt Maddie en stopt de Mazerunner im de DVD-speler. Saartje zit de hele film te zeuren dat ze het niet snapt, maar één vraag blijft in mijn hoofd spoken:
Wat bedoelde Damian toch?

<><><><><><>><><>

Halluutjes👋🏼

I'm back agian.
Sorry voor het late updaten, maar ik had een beetje veel toetsen😓.
Ik zal de komende week ook niet kunnen updaten door de toestweek😭😭. Ik begin btw ook aan een nieuw boek voor wie het boeit. Doei👋🏼

Xxx Me 🍀🐨👻
Nu is jullie scrollvinger moe👅