My Husband for Real

Chapter 15

"Omg.. Himala at nagpakita ka.." Sabi ko ng pa-inis.
Alam ko hindi niya natanggap ng maayos ang sinabi ko pero may hinanakit parin ako ngayon sa kaniya. Sa kanila.
"I'm your dad in case na nakalimutan mo"
Naparolling eyes nalang ako.
"I know"
Lumapit siya sakin at hinawakan niya ang kamay ko. Inalis ko pero kinuha niya ulit. Nakakainis kaya hinayaan ko nalang.
"I know, you're hurt. Pero wag mo sana ako itakwil"
Napatingin ako sa kaniya. What?
"Itakwil? Lupet naman dad. Sama naman pakinggan"
Napangiti siya. Kahit nakakainis, marunong parin ako magpatawa kahit kaonti lang.
"Alam ko na nasasaktan ka at i'm sorry talaga kong kami ang isang dahilan kong bakit ka ganyan. Simula palang nung aayaw namin ng mama mo kay Dominique, tapos ipinakasal ka kay Ethan na aayaw mo nuon and then ang mga consequences. Pero sana mapatawad mo naman kami. Kaya nandito ako ngayon"
Hindi ako makatingin sa kaniya kasi baka mapaluha ako. Mataas ang ego ko pag minsan pero ngayon, nawawala kasi kahit ano pang galit, hinanakit at inis na meron para sa kanila, ay nawawala din kasi hindi ko matiis ang magulang ko. I love them.
Niyakap ko siya kasi... Kasi siya eh.. Walang dahilan o rason para yakapin siya kasi dad ko siya.
"Dad. It's ok. Hindi naman ako galit meron lang hinanakit kasi kahit may alam kayo, hindi niyo sinsabi sakin kahit alam niyo na na nasasaktan ako ng sobra. Yun lang naman"
Open Ethan's topic nnaman.
"Sorry anak. Ayaw namin na masaktan ka lalo pero muka naman ok na ikaw ngayon"
Pakitang ok ang naisip ko at ngumiti nalang ako kasi ayaw ko naman siya'y mag alala.

Nag llunch kami at parang may gusto gawin or sabihin si dad sakin pero hindi magawa. Parang naiilang or nag gguilty. Baka naman, imahinasyon ko lang, kaya hinayaan ko nalang.
"Si mom? Musta na?"
"Ok lang siya. Kong maffree siya, makakapunta siya dito bago ako umalis ulit papuntang states"
Tumango nalang ako.

"Dad. Restroom muna ako" tatayo na ako at kukunin ko ang bag ko, nung umimik si dad.
"Wait lang. Hintayin mo muna yung order bago ka pumunta. Please?" Sabi niya na parang nattaranta. Pag minsan hindi ko talaga maintindihan si Dad. Kaya pumayag nalang ako at makakatiis pa ng kaonti bago mag wiwi.
Pag dating ng dessert, sabi niya agad sakin: "pwede kna pumunta" sabay ngiti. Parang relax na siya ngayon nung sinabi niya yun.
"Hindi na dad. Pupunta nalang ako kapag natapos kona ang dessert"
"Nono. Pumunta kna at baka maabutan kpa. Siya ka!" Sabay panakot ni dad. Natawa nalang ako at pumunta na ako sa restroom.
Moody si dad ngayon kaya nattawa ako sa kaniya. Madalang naman siya ganon. Lagi siya serious sa labas at kapag nasa bahay normal siya. diplomat. Napangiti ako sa naisip ko.

Pagbalik ko, si dad busy sa phone. May katxt ata.
"Well well well. Patay ka kay mama. May babae kna" sabi ko sa kaniya na nka ngiti na nakakaloko.
Nagitla siya at muka naman hindi maganda ang sinabi ko kasi ang seryoso.
"Nadyan kna pala. Aatakihin ako sayo eh"
"Sorry naman po. Nagjjoke lang naman ako"
Kapag moody nga naman ang tao.. May na alaala ako. Si Ethan ay ganon din pero siya ay mas moody keysa kay dad.
May nag txt.. Sa kaniya.
"Dad?" Tawag ko.
"Mmh?" Patuloy ang kaniyang tingin sa phone.
"Pwede mag take out?"
Patuloy ang kaniyang pagkabusy sa phone. "Sige sige"
"Pwede mag tanong?" Wala parin kibo. Ganon parin.
"Mmh? Ano yun?" Nadagdagan naman ang 'mmh'. Himala pero concentrate parin sa phone niya.
Nag isip ako ng bagay na mapapabigla si Dad.
"Dad... Magpapakasal na ako bukas"
Napatingin ako kay dad nung sinasabi ko ito pero wala parin siya sinasabi. Walang react at ang sabi lang.
"Mmh. Ok"
What? Ok? Ganon ba talaga ako ngayon? Walang halaga na? Tsk tsk. Sino ba ang katxt nito? Ggrr..
Tumayo ako at nagbalak na umalis. Sa pinaka ayaw ko sa mga tao, yung ako'y wawalan ng rispeto. I mean, nakikipagpulong ako pero busy sila sa ibang bagay.
Lalabas na sana ako sa resto, nung may nakabunggo sakin. "Look where you walk to, please" sabi ko ng pa-inis.
"You too. Hindi lang ako ang dapat tumingin, pati ikaw"
Titingnan ko sana pero umalis nalang ako.
Naglalakad ako sa avenue at napaisip ako sa babae na umimik. Parang narinig kona dati pero hindi ko matandaan. That voice, that tone.. I just hear that voice somewhere..
Hinayaan ko nalang muna, masyado ako naiistress.

Infront of the fridge.
Hindi ko alaman kong ano ang kakainin ko at si dad naman tawag ng tawag sakin pero hindi ko sinasagot. Kanina lang pero hindi siya pupunta dito kasi may appointment daw siya na importante. Kaya hinayaan ko nalang. Nasasakal na ang ego ko.

Wala talaga ako makain dito. Lagi nalang yun ang kainin kaya naisipan ko lumabas at maglakad lakad para marelax din ang sarili ko.

Pag labas ko, may sumalubong na malamig na hangin sa muka ko. Napa cross arms ako sa lamig na naramdaman ko.
Napatingin ako somewhere at nakita ko nanaman ang lalaki na pinaka ayaw ko makita habang buhay. Nagpakita siya nuon sa shop at nabigla talaga ako.
Hindi ko talaga mapapatawad ang lalaki na ito kasi malaking kasalanan at sakit ang pinadaan sakin. Muntik na mapahamak ang mga pinsan ko, ako at si Ethan.
Hindi ko talaga malilinutan ang gabing yun.

"Tiffany.. Please. Pansinin mo naman ako"
Nilampasan ko siya kong wari hindi ko siya naririnig.
"Napansin na kita nuon bakit naman kita papansinin ngayon? Para ano? Saktan muli ako? Para ma alaala ko ang masamang pangyayri nuon?"
"Tiffany... Please.. Forgive me. I love you at tunay ito nung simula pa lang kaso nagkaproblema ang economy ko tapos nakita kita masaya katabi yung bwiset na lalaki na yun. Hindi naman ikaw ang target ko nuon, siya lang"
Napangiti ako ng mapait. Nakaka inis kasi. May lakas pa siya mag sabi na mahal niya ako? Wow ah.. Ang kapal..
"Dom.. Wala na dapat tayo pagpulungan kasi tapos na. Hinayaan na kita at after years, pinalaya kita kasi narunong ako magpatawad. Kasi alam ko na hindi ka ganon, kasi nakilala kita. Pero hindi porket pinalabas kita sa kulongan, may laya kna mag pakita sakin.."
"Nagpapasalamat ako sayo dahil ginawa mo yun pero.."
Hindi kona siya pinatuloy, tumigil ako sa pag lalakad. "Dom.. Salamat sa lahat ng magagandang moment na pinag daanan natin at alam ko na kahit masama yung mga ginawa mo, minahal mo din ako pero bukod sa ipalaya kita, wala ng iba mangyayari kasi wala tayo, wala na ako nararamdaman sayo at wala na mangyayari. May iba na akong mahal"
Napatawa siya. Mukang natawa sa last sentence ko.
"Mahal? Nasaan siya? Mukang iniwan ka nnaman niya eh. Hindi na siguro nag paramdam or nag pakita. Umaasa ka parin na babalik siya? Sorry but you're being stupid" umalis ito ng hindi na ako pinagbigyan umimik. Sumagot. Hindi parin naman nawawalan ang pag asa ako. Alam ko babalik siya kong hindi man ngayon, soon.
Ethan, babalik ka diba? Hindi mo naman ako iiwan diba?

Mukang katahimik naman dito.. Click that star naman oh.. Haha gbu :)