My Husband for Real

Chapter 29

In the middle of the night, I decide to wake up.
Wala naman ako magawa, hindi pa ako bihasa sa oras dito pero ilan araw na ako dito. Naisipan ko mag computer pero kapag ako'y nasa facebook, dami lang umiistorbo na lalaki. Lahat naman mga manyakis.
Btw, napaisip ako. Nag iisip ako ng akin gagawin sa buhay ngayon kasi hindi naman pwede na ganito nalang. Puro laging problema at pagsubok ang meron.
Napahinga ako ng malalim. Napatingin ako sa phone ko at nakita ko may txt. Unknown number. Binasa ko ito.

Tiffany.. How are you? I'm hope to see you again in these days..
Philip

Si Philip pala. Number niya dito pala. Nireplayan ko ka agad kahit gabing gabi na.

Yes.. Sure. See you this morning for a breakfast? what do you say? :)

Send.
Hindi ko alaman pero hinintay ko ang replay niya at sa hinala ko, nag replay agad siya na ok lang.

May 2 hours pa bago pa kami magkita. 5 a.m lang ngayon. Naisipan ko maligo na para hindi padalos ang pag gayak ko. Nattandaan ko nuon, halos inabot ng inis si Ethan kapag ako'y palate late ang pag gayak... Wait.. Ethan? No, Tiffany.. Erase!
Pinagpatuloy ko nalang ang mga gagawin ko para maka alis na.

Pag baba ko pa lang ng hagdan, sinalubong agad ako ni Dad ng tanong. "Saan ka pupunta?"

Kinabahan ako sa tanong na yun. Parang bumalik ako sa edad nung dalaginding pa ako. Napangiti ako. "Dad.. Tatagpuin ko lang ang kaibigan ko, matagal kona kasi hindi nakikita.."
Dumais ako sa kaniya para ikiss siya sa cheek.

"Anak naman. Minsan na nga lang tayo mag kausap, paalis ka nanaman. Alam ko naman na na alis ka lang para iwasan ang mga desisyon ko para sayo.. Para sa kinabukasan at kabutihan mo"

Si Dad dinadaan lang ako sa tampo- tampohan. "Hindi naman po. Nag txt lang talaga yung kaibigan ko kagabi, kaya lalabas ako ngayon. Siya sige. Aalis na po ako, baka malate.."

"Sige iha, ingat ka."

Nag ddrive ako at medyo traffic pa. Hindi ata araw para lumabas ng bahay. Nag ring ang phone ko.

"Hello?" Sinagot kona ito ng hindi ko natitingnan kong sino ang tumawag.

[Tiffany.. Asan ka? Pwede mo ba ako daanan sa bahay? Kasi may sira ang kotse ko] sabi nung lalaki na nasa kabilang line.
Tiningnan ko kong sino nga ang tumawag at si Philip nga.

"Yes sure. Nasa traffican palang ako malapit na sa daan na papunta sa iniyo. Bka makakaiwas na tayo sa traffic kapag dumaan tayo sa looban"

[sure. I'll wait. Later]

Ibinaba ko ang phone at parang may forever na dito. Hindi man lang naibo ng isang centimeter. Kong saan ako tumigil, andun parin ako.

Tumunog yung phone ko. May notification galing facebook. Binuksan ko ito.

Ethan ... posts a new photo..

Pinindot ko ito at nakita ko ang picture niya. Ang gwapo niya.. Dami na agad likes at binasa ko ang description ng picture niya.

Here I Am Again. I miss my Lovely Philippines..

Dun ako napatigil. Sa philippines. Nandito siya at anong ginagawa niya dito. Biglang nanghina ang pakiramdam ko.

---

Kakarating ko lang sa tapat ng bahay ni Philip. Isang magandang bongalow sa gitna ng isang magandang garden.
Bumaba ako at nag strecht ng kaonti kasi sumakit ang mga binti ko sa trafican na yun.
"Hey.. Kamusta na ang akin pinakamagandang ex at kaibigan?"

Napatingin ako sa lalaki na umimik. Si Philip.
"Hey Philip. Long time no see. Ayos naman ako, ikaw ba?"

"Sakay na tayo bka abutan pa tayo. Okay lang naman ako."

Napakunot ang nuo ko. "Sige." Pagkasakay lang ng kotse napatanong ako. "Maabutan ng ano?"

Tiningnan niya ang phone niya. "Ha? Wala. Hayaan mo na. Tayo na"

Nag ddrive ako. Kinakabahan ako kay Philip.
Pagkarating namin sa isang coffee shop, pumasok kami.
Sumalubong samin ang waiter at sinamahan kami sa isang table.

After few minutes, dumating na ang amin order.
"Ano? Kailan ka pa dito Philip? Hindi mo manlang sinabi"

Napatingin sakin at napangiti. "Nung last month lang. Naiinip na kasi ako sa abroad. Mag papahinga na muna. Ikaw? Kailan ulit ang balik dun?"

Kailan nga ba ako babalik dun?
"Hindi ko alaman. Dipende siguro sa mga gagawin ko dito"

Nakatingin siya sakin. Parang may pinag mamasdan sa muka ko. "may something wrong ba sa muka ko?" Nag worry ako.

Umiling siya. "Wala naman. Hinuhuli ko lang ang mood mo ngayon. Hindi ka totally okay. Nakita mo na ang magiging future husband mo?"

"Paano mo nalaman? Btw, hindi pa. Nag ddalawa pa ako ng isip. Medyo nagugulohan lang ako ngayon pero carry pa"

Tumango lang siya.
Nung patapos na kami, napatingin ako ng saglit sa kaniya. Parang may tinitingnan siya sa likudan ko pero hindi ko alaman. Titingnan ko sana pero nag ring yung phone ko.

Si Mom. Pinapaalam lang na mamayang gabi hindi pwede na hindi aattend sa dinner nila ng kaibigan nila. Napahinga ako ng malalim.

"Philip! Agang aga, may kadate kna agad?"bungad ng isang lalaki sa likudan ko.

Napatingin ako kay Philip na parang nanlaki ang mga mata. Napatawa. "Wala akong kadate. Magkaibigan lang kami"

Napatingin ako sa kausap ni Philip. Medyo familiar yung boses kaya nacurious ako.
Hindi ko alaman pero kinakabahan ako tumingin.
Pagkatingin ko pa lang, napatigil ako. Parang tumigil lahat. Hindi ako makaibo.

"Ethan?" Ito na lang ang naibigkas ng bibig ko. Wala na ibang words na lumabas.

"Tiffany?" Pangalan ko lang ang naibigkas niya.
Nashock kaming parehas kahit alam ko na nandito na siya kasi dun sa post niya pero nabigla parin ako. Nandito siya ngayon sa harapan ko.
Hindi na ako nakareact parang nag blank ang utak ko. Sa isang saglit, dumilim na ang lahat. Ang last word na narinig ko ay: "Sh^t!"

.
.
.